"Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης”
Με πραγματικά ανάμικτα αισθήματα παρακολουθεί ο όπου της γης Ελληνισμός τις εξελίξεις στο Ανατολικό Αιγαίο καθώς επίσης και τις καθημερινές απειλές κατά της Ελλάδας από την συμμορία των τρομοκρατών του Τουρκικού λαού και του δικτάτορα Ερντογάν.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε, ωστόσο, ότι για την επιθεώρηση, τα γεγονότα αυτά δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο. Γνωρίζαμε τις προθέσεις των ισχυρών της Άγκυρας, τουλάχιστον τις τρεις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες, ενώ κατ’ επανάληψη αναφερθήκαμε διεξοδικά σε αυτές τις πιθανότητες.
Το άσχημο είναι, ότι κανένας απολύτως δεν θέλησε να δείξει κάποιο ενδιαφέρον από την Αθήνα. Αντίθετα μάλιστα, ήταν οι διπλωμάτες της, εκείνοι οι οποίοι για ολόκληρες δεκαετίες, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους, προκειμένου να σιγήσει για πάντα η φωνή της επιθεώρησης και η αρθρογραφία του Θωμά Σ. Σάρα.
Έτσι, για άλλη μια φορά, φτάσαμε στις σημερινές πραγματικότητες, όπου ο έγγονος του “Ντονμέ” κατόρθωσε να σκαρφαλώσει στην ηγεσία της δημοκρατικής Τουρκίας, με αποτέλεσμα αυτή η ίδια η δημοκρατία της χώρας να καταστεί το μεγάλο θύμα εκείνων που σήμερα την εκπροσωπούν.
Και όμως για όλα αυτά είχαμε προειδοποιήσει εγκαίρως την Αθήνα. Χωρίς, ωστόσο, κανένας απολύτως να δώσει την απαιτούμενη προσοχή στις καταγγελίες μας. Έτσι όμως και με την απροθυμία η αμέλεια των υπευθύνων, φτάσαμε στη σημερινή πραγματικότητα, όπου το αγριεμένο “θηρίο” υπό την ηγεσία του γενίτσαρου, διαμορφώνεται πλέον ως ένας υπαρκτός κίνδυνος, όχι μόνον των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία θεωρεί δικά του, μα ακόμα περισσότερο απειλεί και αυτή την ίδια την ύπαρξη της ελεύθερης Ελληνικής πολιτείας.
Χωρίς αμφιβολία, εάν λάβουμε υπ’ όψη μας τη διχασμένη προσωπικότητα του σημερινού ηγέτη της Τουρκίας, και σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ο τελευταίος προετοιμάζει τις λιμοκτονούσες μάζες των άτυχων πολιτών, για μια πολεμική περιπέτεια με την Ελλάδα. Μια περιπέτεια η οποία, όπως ο ίδιος πιστεύει, θα επαναφέρει στη δικαιοδοσία της Άγκυρας τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, την Θράκη και την Μακεδονία με τη Θεσσαλονίκη. Στην πραγματικότητα, τα πολεμικά σχέδια του Ερντογάν προβλέπουν την διαίρεση του Αιγαίου ακριβώς στη μέση, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ενώ ό ίδιος παρουσιάζει εαυτόν ως τον τοποτηρητή του διεθνούς δικαίου και φύλακα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο.
Αυτή, δυστυχώς, είναι η σκληρή πραγματικότητα, εξ αιτίας της απραξίας και των παραλείψεων των κατά τόπους διπλωματικών αποστολών της Ελλάδας στην παγκόσμια κοινότητα. Οι περισσότεροι από αυτούς, σήμερα, είναι ανενεργοί, συνταξιούχοι, και οι λίγοι εναπομείναντες ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες, προκειμένου να αιτιολογήσουν την ανευθυνότητα και την κατά πολύ ανικανότητά τους.
Το μεγάλο θύμα, ωστόσο, και αυτού του δράματος, παραμένει ο άμοιρος Ελληνικός λαός, ο Έλληνας και η Ελληνίδα οι οποίοι για χρόνια ολόκληρα με δικές τους στερήσεις, τους πρόσφεραν συνθήκες ζωής φανταστικές,, τους έβαλαν να κατοικήσουν μέσα σε ανάκτορα και φρόντισαν να τους προσφέρουν κάθε αγαθό, πιστεύοντας ότι έτσι εξασφαλίζουν τα συμφέροντα τους και εκείνα των παιδιών τους. Ποια πλάνη αλήθεια.
Έτσι, φθάσαμε στο σήμερα, προσπαθώντας να αντιληφθούμε τι πράγματι δεν πήγε καλά. Παράλληλα, όμως, έχουμε έναν εχθρό απέναντι μας, ο οποίος επιβουλεύεται τα νησιά μας, τη γη μας, τα σπίτια μας, δεν σέβεται και καπηλεύεται τα ιερά μας και συνεχίζει να διεκδικεί τη πατρογονική μας γη, τους βωμούς των προγόνων μας, τους τάφους εκείνων που από τα κόκκαλά τους πρόβαλε η ροδοδάκτυλη, η μοναδική για τον Έλληνα θεά ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Χωρίς να θέλουμε να παραβλέψουμε τις δυσκολίες των ημερών και χωρίς να επιτρέψουμε στο συναίσθημα να μας παρασύρει, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε διαβεβαιώνουμε την ομογένεια ότι δεν πρόκειται να προλάβει ο “ζηλωτής των Ναζί”, να εκδηλώσει στη πράξη αυτές του τις προθέσεις. Είμαστε δε βέβαιοι ότι εξ αιτίας του η Τουρκική διοίκηση, η οποία δημιουργήθηκε μέσα από σφαγές αθώων, αίμα και καταστροφές αιώνων, οδηγείται τελικά στην διάλυση. Απλά ας έχουμε λίγη ακόμα υπομονή, οι δε εξελίξεις θα αρχίσουν από την θάλασσα. Καλή τύχη λοιπόν στον Ερντογάν και τους δικούς του.
“Πατρίδες”
