ΓΡΑΜΜΑ
ΣΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ
Από
τον ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ
Ιδρυτή
– Ιδιοκτήτη - Διευθυντή του
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ
Αθήνα,
21 Οκτωβρίου 2008
Αγαπητέ μου Θωμά,
Με
ποιο άλλο θέμα θα μπορούσε κανείς να
αρχίσει να σκέπτεται το περιεχόμενο
μιας επιστολής σε έναν Διευθυντή μιας
Εφημερίδος, μάλιστα ελληνικά,
πατριωτικά και εθνικά αγωνιστικής, αν
δεν προέτασσε στην σκέψη του την 28η
Οκτωβρίου1940. Μια Ημέρα «αποφράδα» από τη
μια μεριά, που η Ελλάδα μας δεχόταν
αναιτίως την επίθεση της φασιστικής
Ιταλίας και την εμπλοκή της σε εάν
πόλεμο. Από την άλλη όμως, τη
σπουδαιότερη, που για μια ακόμη φορά
στην Ιστορία της, προσέθετε τίτλους
αποδοκιμασίας σε υποταγή και σκλαβιά
από έναν άλλο λαό. Και κέρδιζε μια
παγκόσμια δόξα, μάχη και συμβολή της
στην αλλαγή του πολέμου, τη σωτηρία της
Ρωσίας από τον Χίτλερ, την ευκαιρία
στους Άγγλους να προετοιμασθούν
καλλίτερα. Έτσι,
όταν από της 3ης πρωϊνής
ο Ιταλός Πρέσβης στην Ελλάδα,
επέδιδε στον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη
Μεταξά, το τελεσίγραφο της ιταλικής
κυβερνήσεως ότι « ή μας αφήνετε να
περάσομε από την Ελλάδα ή έχετε πόλεμο»
ο Μεταξάς χωρίς περιπλοκές,
κεφαλλονίτικο κεφάλι, χωρίς δισταγμούς
και χωρίς να ρωτήσει ούτε τον τότε
βασιλέα Γεώργιο του απάντησε: «ΟΧΙ, ΔΕΝ
ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ». Για να
επιβεβαιώσει, επικυρώσει και
βροντοφωνάξει την απάντησή του αυτή,
αμέσως ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Και για να είμαστε απολύτως ακριβείς με
την ιστορική αλήθεια, πλην κάποιων
κομμουνιστών. Που πιστοί στη σοβιετική ΄Ένωση,
η οποία είχε Σύμφωνο μη επιθέσεως με
τους Γερμανούς, έλεγαν να μην
πολεμήσουμε κατά των «Ιταλών εργατών».
Επείσθη όμως από τον Μεταξά ο Γενικός
Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Νίκος Ζαχαριάδης, ο
οποίος με επιστολή του ζήτησε και οι
κομμουνιστές να πολεμήσουν κατά των
Ιταλών εισβολέων. Διότι από της 6ης
πρωϊνής « αι ιταλικαί στρατιωτικαί
δυνάμεις προσβάλλουν την
Ελληνοαλβανικήν μεθόριον, (όπως
μετέδιδε το ελληνικό Ραδιόφωνο, με την
σθεναρή και στεντόρεια φωνή του
εκφωνητή Κώστα Σταυρόπουλου), αι
ελληνικαί δυνάμεις αμύνονται σθεναρώς».
Η Ελλάδα, για μια ακόμη φορά εξέπληξε
τον Κόσμο με την ανδρεία των Ελλήνων
φαντάρων της και των επιστράτων. Αλλά
και με τη σωστή αθόρυβη προετοιμασία της.
Με μια δικτατορία, που είχε συμφωνηθεί
από όλα τα κόμματα της Βουλής
και όχι επιβληθεί, από την 4ην
Αυγούστου 1936. Μετά από
πρόταση του
τότε βασιλέως ο πρωθυπουργός Ιωάννης
Μεταξάς, «να προβεί σε αναστολή
ωρισμένων άρθρων του Συντάγματος, ήτοι
δικτατορία, για να προετοιμασθεί η χώρα,
στον διαφαινόμενον
επερχόμενον πόλεμον». Γιατί η «φαγωμάρα»
των πολιτικών ίσως έτρωγε τη Ελλάδα.
Λίγο άγρια διαβάζονται
αυτά σήμερα. Αλλά η πραγματικότητα θα
ήταν πιο άγρια αν δεν γινόντουσαν έτσι.
Αυτά, λένε σήμερα και οι τότε πολέμιοι
των τότε αντιδημοκρατικών αποφάσεων. Το
τι επακολούθησε, υποτίθεται ότι το
ξέρουμε. Μόνον υποτίθεται. Εγώ πάντα,
αυτές τις μέρες παραπέμπω και παροτρύνω:
Ζητείστε το βιβλίο του Θεόφραστου
Παπακωνσταντίνου «Η μάχη της Ελλάδος». Πάρα πολλά
έχουν γραφεί, πάρα πολλά μπορείτε να
βρείτε. Βάλτε το στη βιβλιοθήκη σας, έτσι
έστω και για την τιμή των όπλων που ποτέ
δεν πιάσαμε εμείς οι νεώτεροι. Και
μακάρι να μη χρειασθεί να πιάσουμε.
Βάλτε και μια ελληνική σημαία στο
μπαλκόνι σας, ή έστω στο σαλόνι σας. Κάτι
θα νοιώσετε μέσα σας, κάτι θα νοιώσουνε
τα παιδιά μας. Ζητείστε να έχετε τι είπαν
ηγέτες και λαοί, εχθροί και φίλοι,
για τους Έλληνες
του 1940, για να προβάλλετε με στοιχεία την
υπερηφάνεια σας που είμαστε Έλληνες.
Και
τώρα στα σημερινά: Και δεν θα αναφερθώ
στα κομματικά, τύπου Μονή Βατοπεδίου, ή
όπως παλιότερα τα χωρίς φινάλε σήριαλ
Ζαχόπουλου, υποκλοπών, Πακιστανών,
ομολόγων και τόσων άλλων ανοησιών,
πολιτικάντικης υφής, που κανείς δεν
κατάλαβε τίποτα. Εκτός του ωφέλους μιας
σειράς διασκεδαστικά κουτσομπολίστικων
απολαύσεων έστω και δι’ αγανακτήσεως.
Θα αναφερθώ στο πόσο χρήσιμο ήταν να
συναντηθούν 100 Έλληνες γιατροί της
Διασποράς, στην Κύπρο. Σε ένα σημαντικό
Συνέδριο που έγινε στην Πάφο. Είναι
το πρώτο Συνέδριο, γιατί θα γίνεται κάθε
δυο χρόνια εναλλάξ στη Ελλάδα και την
Κύπρο, για να
συναντώνται και να προσκομίζουν, να
εκθέτουν και να προσφέρουν ο καθένας τις
γνώσεις και τις εμπειρίες τους, από μια
Επιστήμη τόσο απαραίτητη για την υγεία
μας και τη ζωή μας. Δεν μπόρεσα να πάρω
και να μεταδώσω, από όλους συνεντεύξεις,
λόγω του ότι το Συνέδριο διήρκεσε μόνο
τρεις ημέρες. Θα ήθελα και θα ήταν
χρήσιμο, και με τους εκατό να είχα
συνομιλήσει και να είχαν δημοσιοποιήσει
τις γνώσεις τους. Ίσως στο μέλλον το
καταφέρω έστω και τηλεφωνικώς, να τις
έχουμε σε αυτές τις στήλες. Σήμερα θα
αναφέρω μερικούς από τους γιατρούς με
τους οποίους μετέδωσα
συνεντεύξεις, όπως: Παναγιώτη Μανώλα,
Γιώργο Τζιούλια, Χαρίλαο Σακελλαρίδη,
Σπύρο Μεζίτη, Ανδρέα Κοσμάτο, Βασιλική
Μωραγιάννη, Φώτη Μπενέτο, Ντένη Καράλη,
Φλωρεντία Χριστοδουλίδου, Γεώργιο Κολτ,
Γεώργιο Ντάνγκα. Και τον ιατρό οργανωτή
εκ μέρους του υπουργείου Υγείας της
Κύπρου, Ανδρέα Πολυνείκη, που έλαβε και
τα συγχαρητήρια για την αρτιότητα και
πληρότητα της οργάνωσης του Συνεδρίου.
Οι προεκτάσεις του Συνεδρίου ήσαν
εξαιρετικά απολαυστικές, χρήσιμες και
χρησιμοποιήσιμες. Μια σύντομη
κρουαζιέρα, μια γενικώτερη ενημέρωση
και μια εικόνα της σημερινής Κύπρου. Εγώ…έτυχα
ιδιαίτερης μερίμνης, με πήρε ο
συμπατριώτης μου (εκ Κορινθίας γαρ
προερχόμενος), Μιχάλης
Λυμπερόπουλος, συνάδελφος και
παντρεμένος με την Κυπρία καθηγήτρια κ.
Αναστασία Ηλιάδου-Λυμπεροπούλου. Με
ξενάγησαν σε πόλεις και χωριά, ιδιαίτερα
στο χωριό Λοφού, προστατευόμενο από την
Ουνέσκο. Ένα από τα πλέον παραδοσιακά
χωριά, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λεμεσό.
Η Κύπρος, παρά τον βαρύ τραυματισμό της
από τον παράνομο τουρκικό στρατό,
προοδεύει. Οι άνθρωποί της κοιτάνε
μπροστά. Αυτό το Συνέδριο, το τίμησαν με
την παρουσία τους από την Ελλάδα εκτός
των πολλών
γιατρών και οι υπουργός και υφυπουργός
Υγείας κ.κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος και
Γεώργιος Κωνσταντόπουλος, με τον ιατρό
βουλευτή της Ν.Δ. Παναγιώτη Σκανδαλάκη,
πρώην υφυπουργό εξωτερικών και
ανώτατους υπηρεσιακούς παράγοντες. Οι
σύνεδροι είχαν να τονίσουν, εκτός από το
πόσο σημαντικές πληροφορίες
συναπεκόμισαν ως επιστήμονες, πόσο
χάρηκαν αυτό το Συνέδριο ως ταξίδι
αναψυχής, χάριν της φροντίδας των
φιλόξενων αμφιτρυώνων και από τις
ομορφιές της Κύπρου. Μοναδικές ίσως στη
Μεσόγειο, που είναι στο πρόγραμμά μου να
τις γνωρίσω και να σας τις γνωρίσω
περισσότερο και καλλίτερα. Εξ’ ου και τα
εκατομμύρια των
επισκεπτών κάθε χρόνο, από όλο τον Κόσμο
στο Νησί. Και η Πάφος, όπου και το
ξενοδοχείο «CORAL BEACH»
όπου έγινε το Συνέδριο και διαμείναμε,
παρουσιάζει μια ιδιαίτερη φυσική
ομορφιά με σπάνια γραφικότητα, παραλίες
που τις χαρήκανε κολυμπώντας ουκ ολίγοι.
Μερικοί βεβαίως συνωδεύοντο και από τις
συζύγους ή τους συζύγους. Προσωπικά να
τονίσω, ότι με όσους συνταξίδευσα με την CYPRUS
AIRWAYS, να
επαναλάβω το πασίγνωστον πόσο οι
Κυπριακές Αερογραμμές έχουν κατορθώσει
στα 61 χρόνια που πετάνε, να κρατούν τις
πρώτες θέσεις από όλες τις απόψεις στην
αεροπορική κίνηση, φήμη, εκτίμηση και
προτίμηση. Εταιρειών και επιβατών. Με
τον συνεχή εμπλουτισμό του στόλου τους
με νέα αεροσκάφη, προβάδισμα στις
εξελίξεις του τομέα τους, συνεχή
επικύρωση της αναγνωρισιμότητός τους.
Δεν βρέθηκαν ποτέ σε δύσκολη θέση ούτε
από επιβάτη ούτε από άλλη δραστηριότητά
τους. Πέραν του επιχειρηματικού τους
έργου, συμμετέχουν ενεργά και με
σημαντική παρουσία σε κοινωνικό έργο. Π.χ.
πρόσφατα για μια ακόμη φορά στον
τηλεμαραθώνιο που συγκέντρωσε πολλά
χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Οφείλουμε να το διαλαλούμε.
Για
να επιστρέψουμε στα ελλαδικά μας, τρωτά,
κατά τη γνώμη μου. Πρώτα-πρώτα
θα συναντήσουμε τη σημερινή εκτεταμένη
απεργιακή …δραστηριότητα της
Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος
και της ΑΔΕΔΥ. Της συνδικαλιστικής
ηγεσίας των δημοσίων υπάλληλων. Κι από
κοντά και οι δημοσιογράφοι. Εφημερίδες
και ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και
ιστοσελίδες όλα κλειστά. Θα
κοιμηθούμε χωρίς …αποκοιμητική
επίθεση.
Ανεκάλυψαν
ότι σήμερα η ημέρα θα ήταν…ισχνή σε
συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες και
συγκεντρώσεις. Ότι θα μπορούσε ίσως
κάποιος να φτάσει ανεμπόδιστα μέχρι τον
τόπο εργασίας του. Πράξη ανεπίτρεπτη για
τον ελληνικό συνδικαλισμό.
Εκμεταλλεύθηκαν λοιπόν την ευκαιρία.
Σήμερα ούτε λεωφορεία, ούτε μετρό ούτε
τραμ, ούτε ηλεκτρικός σιδηρόδρομος. Να
δούμε μπαγάσα Καραμανλή πρωθυπουργέ πως
θα πας ( μπροστά πήγαινε το ΠΑΜΕ της
Παπαρήγα) στο Γραφείο σου. Πριτς…τους
είπε ο Καραμανλής. Εγώ βρίσκομαι εκτός
Ελλάδος, Φρανγκφούρτες και Παρίσια,
Λονδίνα, Κατάρ (και δεν με πιάνουν οι
κατάρες σας) Κίνες και θα σας επισκεφθώ
στις 28 Οκτωβρίου. Έτσι, εδώ στην
ωραιώτερη χώρα του Κόσμου, οι προστάτες σου και οι σωτήρες
σου, αγωνίζονται να σε πετάξουν στον
καιάδα ως ανάπηρο. Βεβαίως να μην
ξεχάσουμε και τα καθημερινά γκαζάκια,
που σκάζοντας καίνε καμμιά δεκαριά
αυτοκίνητα. Φτωχή χθεσινή νύχτα, είχαμε μόνον οκτώ.
Αλλά τα δύο που μας λείψανε
αντικαταστάθηκαν διαφορετικά.
Κατέβηκε μια κοπέλα από το
αυτοκίνητό της, εδώ στη γειτονιά μου
στην πλατεία Αγίας Παρασκευής να πάρει
ένα μπουκάλι νερό από το περίπτερο. Δεν
κλειδαμπάρωσε το αυτοκίνητο, κάκιστα,
σαλτάρισε ένας γυμνασμένος
κύριος μπήκε μέσα, μπούκαρε και η
κοπέλα χωρίς νερό, κι άρχισε η κούρσα.
Μισοκρεμασμένη έξω από το αυτοκίνητο, με
την πόρτα ανοιχτή, αυτός να την σπρώχνει
έξω, αυτή να ουρλιάζει και να κρατιέται,
αυτός να βλαστημάει και να αγωνίζεται να
την πετάξει στο δρόμο με ταχύτητα
ραλίστα, την πήγε δυο χιλιόμετρα, όπου
επετεύχθη ο σκοπός του. Πάει αυτοκίνητο
και κοπέλα. Το άλλο αυτοκίνητο, ίνα
πληρωθεί ο....όρος ότι πρέπει κάθε βράδυ
να καίγονται τουλάχιστον δέκα, το κάψανε
μπροστά στα μάτια του, ενός περιπτερά,
προφανώς πάμπλουτου καπιταλίστα, που
πίνει το αίμα του λαού. Φυσικά στα
καιόμενα δεν περιλαμβάνονται τα
κλεπτόμενα, που είμαστε σταθεροί. Κάθε 10΄λεπτά
κλέβεται και ένα. Ήτοι έξι την ώρα. Οι
κλέφτες αυτοκινήτων δουλεύουν δεκάωρον,
ήτοι 60 αυτοκίνητα κάθε νύχτα, επί 364
ημέρες τον χρόνο ακριβώς, 21.900 αυτοκίνητα.
Συνήθως ακριβά. Τώρα ποιοι τα κλέβουν
μόνον ο Θεός τους ξέρει – αν έχει καλό
κομπιούτερ όπως η Αστυνομία μας. Τόσα
μας ανακοινώνει επισήμως και το
υπουργείο Δημοσίας Τάξεως κάθε χρόνο,
εδώ 15 χρόνια.
Δηλαδή έχουν κλαπεί από τη Ελλάδα μας
τουλάχιστον 300.000 αυτοκίνητα.
Αστυνομικός που θέλει να κρατήσει την
ανωνυμία του, μου έχει δηλώσει ότι στο
κόλπο είναι Μητροπολίτες, δικαστικοί,
αστυνομικοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι,
κλέφτες και άλλων υπεράνω πάσης υποψίας
τάξεων και παρατάξεων άνθρωποι,
αγωνιζόμενοι και μοχθούντες για το καλό
του Έλληνα πολίτη. Φυσικά δεν το πιστεύω.
Όπως δεν πίστευα ότι σε τρεις μέρες,
τρεις αετοί εργάτες της τέχνης του
υδραυλικού, μου αντικατέστησαν τα
υδραυλικά του σπιτιού μου, που
παρουσίαζαν διαρροή, με άλλα εξωτερικά
και εμφανή, με κάτι χαλκοσωλήνες
που μοιάζουν με χρυσάφι 24 καρατίων.
Λαμποκοπάει το σπίτι μου και μου
εγγυώνται για 1000 χρόνια ότι δεν θα έχω
διαρροή, αλλοίωση και
αλλαγή χρώματος, γιατί είναι της
Χαλκόρ και της Βιοχάλκο. Γι’ αυτό και
τους διαφημίζω. Κι
επειδή τα θέματα, καλά
και άσχημα, δεν τελειώνουν, τελειώνω με
την υπόσχεση ότι στο προσεχές ΓΡΑΜΜΑ θα
σου έχω εντυπώσεις από το Βιετνάμ. Ένα
ταξίδι με τη δημοσιογραφική αποστολή
κοντά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας μας κ.
Κάρολο Παπούλια, στην επίσημη επίσκεψή
του στην πολύπαθη αυτή χώρα με τα τόσα
ενδιαφέροντα. Προς το παρόν, ένα στιχάκι,
που έγραψα στο αεροπλάνο, αστεϊζόμενος
με τον φίλο φωτογράφο Διονύση Πατεράκη,
ως μια εικόνα, του πως, περίπου είναι
σήμερα στο Βιετνάμ.
ΕΠΗΓΑΜΕ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ
ΗΛΙΑ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Επήγαμε
και στο Βιετνάμ κι όλοι μας είπαν
γουέλκάμ.
Μας
κάνανε μασάζ-χαμάμ και φάγαμε ωραίο μαμ.
Κάποτ’
εδώ ο Μπάρμπα Σαμ, έρριχνε βόμβες με
ναπάλμ.
Μα
τώρα γίνεται άλλο μπαμ, φέρτε ΜακΝτόναλς
για να φαμ.
Βγάλαμε
και φωτογραφίες, από τον Πατεράκη θείες.
Στους
φίλους να τις δείχνουμε, στων
εχθρών τα μάτια να τις μπίχνουμε.
Ρεφραίν
Ελάτε
φέρτε επενδύσεις, να γίνουμε Κορέα-Δύσις.
Αλλάξανε
οι εποχές, όλοι σε όλους λένε γιές.
Ωραίοι
οι κομμουνιστές, καλοί κι οι
καπιταλιστές.
Παράδεισος
ο τόπος μας, μα πιο ωραίος γίνεται.
Ξεκούραστος
ο κόπος μας, όταν καλά αμείβεται.
Βιετκόγκ
κι Αμερικάνοι, Γάλλοι, Κινέζοι,
Βιετναμέζοι,
Με
την αγάπη κανείς δεν χάνει, μέλι, γάλα,
πετιμέζι.--------------------
Επήγαμε
και στο Βιετνάμ, Είδαμε Εύα και Αδάμ.
Που
σάλταραν απ’ το ποδάμ, στο μηχανάκι και
στο τραμ.
Φεύγουμ’
από το ρύζι δραμ, πέφτουμε τώρα στο βιτάμ.
Και
όπως φαίνεται πλέον παμ, όλοι στο φαστ
φουντ για το μαμ.
Βγάλαμε
και φωτογραφίες, από τον Πατεράκη θείες.
Στους
φίλους να τις δείχνουμε, στων
εχθρών τα μάτια να τις μπίχνουμε.
Ρεφραίν
Ελάτε
φέρτε επενδύσεις, να γίνουμε Κορέα-Δύσις.
Αλλάξανε
οι εποχές, όλοι σε όλους λένε γιές.
Ωραίοι
οι κομμουνιστές, καλοί κι οι
καπιταλιστές.
Παράδεισος
ο τόπος μας, μα πιο ωραίος γίνεται.
Ξεκούραστος
ο κόπος μας, όταν καλά αμείβεται.
Βιετκόγκ
κι Αμερικάνοι, Γάλλοι, Κινέζοι,
Βιετναμέζοι,
Με
την αγάπη κανείς δεν χάνει, μέλι, γάλα,
πετιμέζι.
ΗΛΙΑΣ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
