Η.Π.Α.
Εκλογές 2008
“Προ
των Πυλών”
Οι
προεδρικές εκλογές της 4ης του Νοέμβρη,
δεν υπάρχει αμφιβολία αποτελούν έναν
ιστορικό σταθμό για το μέλλον και την
ανάπτυξη της μεγάλης δημοκρατίας του
Αμερικανικού Βορρά.
Ύστερα
από την κάθετη πτώση που γνώρισε η
αξιοπρέπεια της χώρας τα τελευταία οκτώ
χρόνια της εξ ολοκλήρου αποτυχημένης
διοίκησης του Προέδρου George
W Bush
και των συνεργατών του στην κυβέρνηση,
οι προσπάθειες του να στηρίξει τον στενό
συνεργάτη και ομοϊδεάτη του γερουσιαστή
John MCCAIN δεν φαίνεται να
οδήγησαν σε κανένα σοβαρό αποτέλεσμα. Με
το ξεκίνημα της νέας χρονιάς είναι
βέβαιο ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος,
κληροδοτεί, στον αντικαταστάτη του, δύο
αποτυχημένους πολέμους, μια άχαρη
εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών της
Αμερικής στην διεθνή κοινότητα και μια
διοικητική μηχανή η οποία στην
κυριολεξία αποδείχθηκε αδύναμη να
υπερασπίσει τα συμφέροντα των πολιτών
της δημοκρατίας. Σήμερα, όσο ποτέ στο
παρελθόν, οι Αμερικανοί πολίτες
πασχίζουν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες
και πραγματικότητες που δημιουργήθηκαν
κατά την διάρκεια της καταστρεπτικής
οκταετίας, υπό μορφή καταστρεπτικών
τυφώνων, πλημμυρών ή
και αναζητώντας απελπισμένα κάποια
μορφή υγειονομικής περίθαλψης η οποία
θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις
ανάγκες των 45 εκατομμυρίων πολιτών για
τους οποίους η επιβίωση και ο αγώνας
κατά των ασθενειών αποτελεί τον
μεγαλύτερο εφιάλτη της ημέρας. Ακόμα η
δημιουργία των νέων κοινωνικών αναγκών,
ο καθημερινός αγώνας για την διατήρηση
κάποιας εργασίας, σε μια περίοδο
αυξανόμενης ενάργειας ή η πραγματικά
τιτάνια προσπάθεια για την διατήρηση
της κατοικίας, των μικρών ποσών των
αποταμιεύσεων των πολιτών και τέλος
εκείνων των συνταξιοδοτικών χρόνων κατά
την περίοδο της μεγαλύτερης οικονομικής
κρίσης που έχει γνωρίσει η Αμερικανική
κοινωνία από τις αρχές του περασμένου
αιώνα.
Άλλά
όμως οι δύσκολοι καιροί και κοινωνικές
συνθήκες, είναι βέβαιο ότι κάνουν πολύ
ποιό εύκολη την επιλογή του νέου
Προέδρου για τους ψηφοφόρους και τον
Αμερικανικό λαό. Εάν πράγματι είναι
αλήθεια ότι ο Περικλής της αρχαίας
Αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν δημιούργημα
των ημερών του, τότε δεν έχουμε καμία
αμφιβολία ότι η εκλογή του γερουσιαστή
Barack Obama, από το Illinois, είναι η μοναδική και
επιβεβλημένη λύση για το μέλλον της
Αμερικανικής κοινοπολιτείας. Το βέβαιο
είναι ότι ύστερα από μια ατέλειωτη
προεκλογική προσπάθεια δύο ετών ο
νεαρός γερουσιαστής απέδειξε και έπεισε
ότι η εκλογή του στο αξίωμα του πρώτου
πολίτη της δημοκρατίας είναι η σωστή και
ότι ο ίδιος ως Πρόεδρος των Ηνωμένων
Πολιτειών έχει τις μεγαλύτερες
πιθανότητες και την νωθρότητα σκέψης να
οδηγήσει την χώρα έξω από την μεγάλη
κρίση με την μικρότερη δυνατή ζημία σε
βάρος των πολιτών.
Είναι
γνωστόν ότι το διάστημα αυτό ο
γερουσιαστής Obama, αντιμετώπισε με
επιτυχία όλες τις δυσκολίες που
συνάντησε στον δρόμο του προς τον Λευκό
Οίκο, επιβάλλοντας έτσι στην συνείδηση
των ψηφοφόρων την προσωπικότητά του ως
ηγέτη ό οποίος προσπαθεί να επιβάλει
στην Αμερικανική πολιτική σκηνή νέες
ιδέες, νέες ελπίδες και νέες ευκαιρίες
για την Αμερικανική κοινωνία. Οι μέχρι
σήμερα τοποθετήσεις του πάνω στα ζωτικά
προβλήματα που απασχολούν την
Αμερικανική κοινότητα, απέδειξαν
ικανότητα σκέψης και ορθή κρίση για την
αντιμετώπισή τους. Αυτός είναι και ο
λόγος που μας κάνει να πιστέψουμε ότι ο
γερουσιαστής Obama διαθέτει την θέληση και
την ικανότητα επιβολής πλατειών
πολιτικών αναμορφώσεων οι οποίες,
σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά,
είναι απαραίτητες για την εξεύρεση
λύσεων στα μεγάλα προβλήματα που
αντιμετωπίζει η Αμερικανική
δημοκρατία.
Παράλληλα,
από την αντίπαλη πλευρά, αποτελεί την
πλέον οδυνηρή διαπίστωση το γεγονός της
αποδοχής και προσφυγής
του γερουσιαστή John MCCAIN, προεκλογικών
μεθόδων οι οποίες δεν είναι κοινωνικά
αποδεκτές τουλάχιστον για την
προεκλογική εκστρατεία του 2008, αλλά
αντίθετα θυμίζουν παρόμοιες
περιπτώσεις του παρελθόντος. Οι
Ρεπουμπλικάνοι του γερουσιαστή MCCAIN, ως
γνωστόν, κάτω από το βάρος διαμόρφωσης
των γεγονότων και της αρνητικής τους
επίδρασης για τους υποψηφίους της
κυβερνώσας παράταξης, δε δίστασαν να
κάνουν χρήση πολιτικών συνθημάτων τα
οποία δίχασαν ακόμα περισσότερο το
κοινό των ψηφοφόρων, δημιούργησαν
συνθήκες ταξικής πάλης μεταξύ των δύο
αντιπάλων παρατάξεων και έφθασαν μέχρι
του σημείου δημιουργίας ρατσιστικών
εντυπώσεων. Ο ίδιος ο γερουσιαστής με
μια μακρόχρονη διοικητική εμπειρία στο
νομοθετικό σώμα της χώρας, απέδειξε ότι
δυστυχώς η πολιτική κρίση και θέληση του
παραμένει προσηλωμένη στις ανάγκες και
πρακτικές του παρελθόντος. Η επιλογή του
προσώπου του αντιπροέδρου του έκανε
ολοφάνερη την αδυναμία κρίσης και
απέδειξε εμφανώς τις απόκρυφες σκέψεις
του πολιτικής εκμετάλλευσης και
καιροσκοπισμού, μηδενίζοντας κάθε
θετικό σημείο εμπειρίας των 26 ετών
υπηρεσίας του στο Κογκρέσο.
Κάτω
από το φως αυτής της ανάλυσης και
έχοντας υπ’ όψη την άσχημη πλευρά της
προλογικής καμπάνιας των
Ρεπουμπλικάνων, αισθανόμαστε ακόμα
μεγαλύτερη την ανάγκη να εκφράσουμε τις
προτιμήσεις μας πάνω στους δύο
μονομάχους, καθώς αισθανόμαστε να μας
καταπιέζουν ισχυρά αισθήματα αδικίας.
Πέραν αυτού όμως, αντιλαμβανόμαστε την
ανάγκη αξιολόγησης των σημερινών
συνθηκών οι οποίες διαφεντεύουν τη ζωή
των πολιτών της μεγάλης Αμερικανικής
δημοκρατίας, και τις λύσεις που
προσφέρουν οι δύο διεκδικητές του
Λευκού Οίκου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι
από τη σύγκριση αυτή
η διαφορά της πολιτικής φιλοσοφίας
μεταξύ των δύο ανδρών, είναι τεράστια.
Ο
υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, συνεχίζει
να προσφέρει την γνωστή
βάση της κομματικής φιλοσοφίας της
παράταξης την οποία εκπροσωπεί του κάθε
ένας από τους πολίτες θα πρέπει να
ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του, μια
φιλοσοφία η οποία καταπλακώθηκε κάτω
από τα συντρίμμια των χρηματαγορών της
γης, και τους τραπεζικούς λογαριασμούς
των Αμερικανών πολιτών. Σε τελεία
αντίθεση με αυτήν ο υποψήφιος των
Δημοκρατικών, εμφανίζεται και
διακηρύσσει ένα οραματισμό
υπευθυνότητας της διοίκησης και έναν
ρόλο για την βοήθεια των πολιτών και των
αγορών.
Είναι
ακόμα βέβαιο ότι με μεγάλη χαρά και
προθυμία ο γερουσιαστής MCCAIN, αποδέχθηκε
τη προσπάθεια του προέδρου Μπουσς για το
μοίρασμα στους τραπεζικούς κολοσσούς
της χώρας, του ποσού των 750 δις δολαρίων,
ως βοήθημα, “προκειμένου να ξεπεράσουν
την κρίση” , ενώ αντιστρατεύεται
κατηγορηματικά σε σκέψη και προσπάθεια
του αντιπάλου του να λάβει ευεργετικά
μέτρα βοήθειας των δοκιμαζόμενων μαζών
των Αμερικανών πολιτών της εργατικής
και μεσαίας τάξης. Ακόμη χειρότερα
μάλιστα, φθάνει μέχρι του σημείου να
καταγγέλλει το σχέδιο ως “Σοσιαλιστικό”
το οποίο αποβλέπει να πάρει τον πλούτο
από τα χέρια των λίγων και να τον
διαμοιράσει στους πολλούς.
Είναι
δε λυπηρό το γεγονός ότι παρόμοιες ιδέες
του περασμένου αιώνα, κατορθώνουν να
παραμένουν στις πολιτικές δοξασίες και
τα πιστεύω ανδρών οι οποίοι διεκδικούν
την διακυβέρνηση της Αμερικής. Είναι δε
βέβαιο ότι ούτε ο υποψήφιος των
Ρεπουμπλικάνων μα μήτε και το επιτελείο
του έχουν αντιληφθεί το μήνυμα των
καιρών και την σπουδαιότητά του. Το ότι η
Αμερικανική κοινωνία, καθημερινά και
περισσότερο, αρχίζει να διαμορφώνεται
σε ένα μεγάλο ατμοκάζανο το οποίο
κινδυνεύει να εκραγεί ανά πάσαν στιγμή,
κάτω από την πίεση της λαϊκής
κατακραυγής. Για τον γερουσιαστή McCain
το γεγονός της διάθεσης ποσού 150.000
δολαρίων από την υποψήφια αντιπρόεδρου
του για ρουχισμό, αποτελεί μια
πραγματική αναγκαιότητα, όταν όμως η
αναγκαιότητα αυτή εμφανίζεται στις
αδύναμες λαϊκές μάζες, τότε κάθε έκφραση
βοήθειας θεωρείται σοσιαλισμός και
είναι καταδικαστέα.
Από
την άλλη πλευρά ο υποψήφιος των
Δημοκρατικών, γερουσιαστής Obama, μιλώντας
στο συνέδριο των εκλεκτόρων του
κόμματος του διακήρυττε ότι
“η κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα
να επιλύσει όλα τα προβλήματα των
πολιτών, πλην όμως εκείνο που θα πρέπει
να κάνει είναι ότι όταν αδυνατούμε να
πετύχουμε κάτι μόνοι μας οφείλει να
παρεμβαίνει και να μας προστατεύει από
κάθε ενδεχόμενο βλάβης καθώς επίσης και
να προσφέρει σε κάθε παιδί την ευ6καιρία
της αξιοπρεπούς μόρφωσης, να διατηρεί το
πόσιμο νερό καθαρό και τα παιχνίδια των
παιδιών ασφαλή. Είναι δε απαραίτητο να
επενδύει για την ανέγερση νέων σχολικών
κτιρίων, νέους δρόμους, νέες γέφυρες,
στην ανανέωση της υποδομής, σε νέες
επιστήμες και την εφαρμογή της
τεχνολογίας.”
Ο
σημερινός Πρόεδρος της χώρας, του οποίου
η θητεία τελειώνει σε λιγότερες από
εκατό μέρες, για μια ολόκληρη οκταετία,
έχει διαθέσει τρισεκατομμύρια δολάρια
προκειμένου να χρηματοδοτήσει δύο
αιματηρούς, των οποίων τουλάχιστον ο
ένας δεν ήταν απαραίτητος και ούτε
εξυπηρετούσε κανένα συμφέρον των
Αμερικανών πολιτών. Υποστηρικτής και
λάτρης αυτού του πολέμου υπήρξε όλη αυτή
την περίοδο ο γερουσιαστής MCCAIN, ο οποίος
ακόμα και σήμερα συνεχίζει να
υπεραμύνεται της αναγκαιότητα τους.
Από
την δική του πλευρά ο υποψήφιος των
Δημοκρατικών, συνεχίζει να παραμένει
ξεκάθαρος στην πρόθεσή του να βάλει ένα
γρήγορο τέρμα σε μια περιπέτεια η οποία
ταρακουνάει συθέμελα ολόκληρο το
χρηματιστηριακό σύστημα, όχι μόνο των
Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, μα και
ολόκληρης της υφηλίου. Και αυτοί βέβαια
είναι οι λόγοι για τους οποίου σήμερα
αυτή η φωνή τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ
της εκλογής του γερουσιαστή Obama, και
καλεί όλους τους αναγνώστες της να τον
ψηφίσουν με
προθυμία.
Είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία για τη
δημιουργία συνθηκών προόδου και
ανάπτυξης για τις νέες γενιές και την
επιβολή πολιτικής φιλοσοφίας για ένα
καλύτερο αύριο.
“Πατρίδες”
