Μετανάστευση:
Μια Νέα Πολιτική με Νέα Θύματα.
Κατά
παράδοση ο Καναδάς υπήρξε μια χώρα με “μεγάλη
καρδιά”, ανεκτικός και φιλόξενος για
καθέναν ο οποίος προσέφευγε στα ήσυχα,
απάνεμα και ειρηνικά ακρογιάλια του σε
αναζήτηση καταφύγιου, από το φόβο και τη
βία που αντιμετώπιζε στη χώρα της
καταγωγής του. Για χρόνια τώρα, ετούτη η
γη παραμένει φωτεινός φάρος για τη
διεθνή κοινότητα, καθώς στη μακροθυμία
και τον σεβασμό του προς τους
κυνηγημένους της γης, άνδρες και
γυναίκες βρήκαν καταφύγιο και άρχισαν
μια νέα ζωή, γεμάτη όνειρα και ελπίδες.
Για όσους έχουν γνωρίσει τις εμπειρίες
του μετανάστη, γνωρίζουν ότι μια
παρόμοια προσπάθεια ούτε εύκολη είναι
μα ούτε και εγγυάται σε εκείνους που την
επιχειρούν έστω και κάποιον βαθμό
επιτυχίας. Παρ’ όλα αυτά, όμως, το
γεγονός και μόνον ότι στην φιλελεύθερη
κοινωνία του Καναδά, τόσο οι ίδιοι, όσο
και οι οικογένειες τους δεν πρόκειται να
αντιμετωπίσουν κανέναν κίνδυνο για την
ζωή και την ασφάλειά τους, τους
ενθαρρύνει να επιχειρήσουν.
Αυτός
είναι και ο λόγος που για δεκαετίες τώρα
ο Καναδάς υπήρξε το καταφύγιο όλων
εκείνων που αισθάνθηκαν κάποιο κίνδυνο
να απειλεί τη ζωή τους και εκείνη των
μελών της οικογένειάς τους. Ένα στοιχείο
το οποίο χαρακτήρισε τη χώρα ως την
πλέον φιλόξενη σε όσους προσέφευγαν σε
αυτήν για καταφύγιο.
Την
πολιτική αυτή, δυστυχώς, έρχεται σήμερα
να ανατρέψει η νέα νομοθεσία του
υπουργού Ιθαγένειας και Μετανάστευσης Jason
Kenney, ο
οποίος με πρόφαση την κατάχρηση που
κάνουν ορισμένοι ιδιώτες ενάντια στο
σύστημα, επαγγέλλεται να κλείσει τις
εισόδους σε πολίτες, αρχικά ορισμένων
χορών, πλην όμως είναι βέβαιο ότι η
πρακτική αυτή πρόκειται αργότερα να
επεκταθεί και σε μέλη
άλλων κοινοτήτων και κρατών. Κάτι το
οποίο δεν φαίνεται να είναι ούτε
απαραίτητο, μα ούτε και να
δικαιολογείται.
‘Όταν
πρόσφατα βρεθήκαμε με τον
Υπουργό Ιθαγένειας και
Μετανάστευσης, με την ευκαιρία της
αναγγελίας του για την αναζήτηση από την
κυβέρνηση μεταναστών με προσόντα και
γνώσεις γραμματικές και επαγγελματικές,
δηλώσαμε στον κ.
Jason Kenney,
ότι στην δοκιμαζόμενη Ευρώπη και κυρίως
στις χώρες μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου
υπάρχει ένα μεγάλο εργατικό αποθεματικό
έτοιμο να καλύψει τις ανάγκες των
Καναδικών αγορών εργασίας. Πολλά από
αυτά τα άτομα καταφθάνουν στη χώρα μας,
όπου όμως συναντούν μια πείσμονα άρνηση
αποδοχής, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία
των ενδιαφερομένων, οι οποίοι σε
τελευταία ανάλυση, ύστερα από
ταλαιπωρία μηνών αναγκάζονται, εκ των
πραγμάτων, να πάρουν τον δρόμο της
επιστροφής, πραγματικά ψυχικά ερείπια
διακατεχόμενα από οδύνη και κατάθλιψη
για την αποτυχία της προσπάθειάς τους.
Με την ευκαιρία εκείνης της συνάντησης ο
υπουργός μας διαβεβαίωσε ότι οι
αρμόδιοι μελετούσαν τη λήψη μέτρων για
την αντιμετώπιση της κατάστασης και των
αναγκών. Δυστυχώς αντί να γίνει κάποια
ανακοίνωση σχετική με αυτό το τόσο καυτό
θέμα, τώρα πληροφορούμαστε την πρόθεση
της κυβέρνησης να κλείσει τις πόρτες
εισόδου στη χώρα ακόμα και σε άτομα τα
οποία πιστεύουν ή αντιμετωπίζουν κάποιο
κίνδυνο για την ζωή τόσο των ιδίων, όσο
και των μελών της οικογένειά τους.
Δεν
νομίζει όμως ο κ. υπουργός, ότι σαν χώρα
έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε τη ζωή
εκείνων που καθημερινά κινδυνεύουν, σε
έναν κόσμο μάλιστα τόσο ταραγμένο από
πολιτικά πάθη, που η έννοια της ειρήνης
έχει καταστεί άγνωστη λέξη για
ολόκληρες γενιές.
“Πατρίδες”
