Σκέψεις
γύρω από την Ελληνική πραγματικότητα.
Σχολιάζει ο Παναγιώτης
Τριαντάφυλλος
Για
άλλη μια χρονιά είχα την μεγάλη τύχη και
ευχαρίστηση να κάνω τις διακοπές μου
στην γενέτειρα, και ομολογώ ότι
περνώντας τις διακοπές σου στην Ελλάδα
όλο και κάτι καινούργιο μαθαίνεις.
Έτσι
λοιπόν τα νέα ή ήταν ευχάριστα στο
σύνολό τους ή πραγματικά απογοήτευαν.
Ο
Γιώργος και τα Συντρόφια του.
Η
Ελλαδίτσα, δεν έχω καμιά αμφιβολία, πάει
από το κακό στο χειρότερο, και εκείνοι
που την οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση
βρίσκονται μπροστά.
Μπροστά,
και μάλιστα θα έλεγα, χωρίς να αλλάξουν
κουστούμι, έτσι για να κρυφτούν και λίγο.
“Άκουσε τις δηλώσεις του Πάγκαλου” για
να αντιληφθείς ότι Μπροστά
πηγαίνουν οι υπαίτιοι του δράματος,
“κατά την άποψη του πρωθυπουργού”, και
από κοντά πηγαίνει το κοπάδι, ο
Ελληνικός λαός. “Δείτε το καθημερινό
τρέξιμο όλων πίσω από τους αρχηγούς και
τους πολιτευόμενους, κατά την διάρκεια
των εκλογών.” Η μεγάλη απορία ωστόσο
παραμένει μία. Γιατί όταν συζητάς μαζί
τους σε κάποιον καφενέ ή και στην
παραλία, όλοι οι συνομιλητές σου τους
βρίζουν. Στις εκλογές όμως που έχουν τη
δύναμη να κάνουν κάτι, σαν κυρίαρχος
λαός, αυτοί τρέχουν από πίσω τους και
ζητωκραυγάζουν. Είναι λοιπόν να μην
απορεί κανείς.
Μήπως
δεν είναι αυτοί που έφεραν την Ελλάδα
τόσο κοντά στο γκρεμό της πτώχευσης;
Μάλιστα καλά διαβάσατε, την οδήγησαν
στην πτώχευση την μάνα πατρίδα, γιατί
όταν δίνεις την διαχείριση των κρατικών
και εθνικών θεμάτων και τα συμφέροντα
του λαού και των πολιτών στους δανειστές,
έ τότε αυτό λέγεται ελεγχόμενη πτώχευση.
Και για να γίνω κατανοητός, μόνον τα
κράτη πάνε σε ελεγχόμενη πτώχευση.
Δεδομένου ότι: “Στο διεθνές δίκαιο δεν
υπάρχει πτώχευση τύπου ανώνυμης
εταιρίας όπου δηλώνουμε πτώχευσα ώστε
έχασαν οι δανειστές τα χρήματα που τους
χρωστούσα και τέλειωσα με αυτούς.” Στην
διεθνή κοινότητα το κάθε κράτος
διαθέτει “assets”
δικά του περιουσιακά στοιχεία και
φυσικά αυτά τα περιουσιακά του στοιχεία
έχουν όνομα. Οι Γερμανοί π.χ.
τα ονόμασαν Ακρόπολη, Κέρκυρα κ.λ.π. η
δε επόμενη φάση θα είναι ο διαμελισμός
του μικρού κράτους των Ελλήνων και η
ολική εθνική καταστροφή. Αίσχος.
Ένα
άλλο σοβαρό σημείο διαφωνίας είναι
εκείνο των ισχυρισμών του σημερινού
πρωθυπουργού, του υπεύθυνου διαχειριστή
των υποθέσεων της χώρας, ότι “βρήκαμε τα
ταμεία άδεια,” διότι για όσο διάστημα
κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, ο σημερινός
πρωθυπουργός ήταν πρωτοκλασάτο και
παντοδύναμο πολιτικά στέλεχος των τότε
κυβερνήσεων, ως “εκκολαπτόμενος
διάδοχος ” της “δημοκρατικής”
δυναστείας του οίκου Παπανδρέου.
Επομένως δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι
ήταν κάποιος επαρχιακός βουλευτικός ο
οποίος ήταν εκεί για να κρατάει την
καρέκλα του ξεστή προκειμένου να
εξασφαλίσει την βουλευτική του
αποζημίωση. Επίσημη πολιτική τους
λοιπόν ήταν οι δανειοδοτήσεις, καθώς όλο
με δανεικά την έβγαζαν κάτι που δεν το
έκρυβαν. Και ύστερα ήλθε η Νέα
Δημοκρατία του Μητσοτάκη και του
Καραμανλή και συνεχίστηκε το ίδιο βιολί.
Δανεικά και αυτοί. Μια πολιτική την
οποία γνώριζε τόσο καλά όχι μόνον ο
πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του στην
διοίκηση μα και ο αρχηγός της τότε
αξιωματικής αντιπολίτευσης και ακόμα
και τα τριακόσια παράσιτα του ελληνικού
δημοσίου στο εθνικό κοινοβούλιο της
χώρας.
Είναι
πράγματι να απορεί κανείς με τη
νοημοσύνη του Έλλη να στο εθνικό κέντρο,
δεδομένου ότι και τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης τα φωνάζουνε καθημερινά
καθώς ζωγραφίζουν την πραγματικότητα με
τα ποιό μελανά χρώματα. Έτσι λοιπόν θα
μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε δύο τρία
άρθρα εφημερίδων σε σχέση με τους
κυβερνώντες. Ένα από αυτά ήταν το άρθρο
του Γιώργου Παπαχρήστου στην εφημερίδα
Τα Νέα των Αθηνών της 21 Αυγούστου του 2010,
στο οποίο αναφέρει: “όπου και να
ταξιδέψω η Ελλάδα με εξοργίζει”, και
συνεχίζει να εξηγεί τους λόγους που τον
εξοργίζουν. Σύμφωνα λοιπόν με την γνώμη
του η σημερινή κατάντια της Ελλάδος που
πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο
οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στην
παθητική στάση της πλειοψηφία του λαού.
Ένα
δεύτερο άρθρο είναι εκείνο του γνωστού
μεγάλου μουσικοσυνθέτη και καλλιτέχνη
Μίκη Θεοδωράκη στην ίδια εφημερίδα Τα
Νέα των Αθηνών 13 Αυγούστου 2010, στο οποίο
γράφει: “Θα ήθελα εδώ να υπενθυμίσω ότι
ο Ιταλός πρεσβευτής στις 28 Οκτωβρίου του
1940,ζήτησε από τον Ιωάννη Μεταξά, την
άδεια να χρησιμοποιήσουν οι Ιταλοί
ορισμένα λιμάνια και αεροδρόμια της
Ελληνικής επικράτειας. Εκείνος όμως
είπε “Οχι”, εκφράζοντας έτσι τη θέληση
ολόκληρου του Ελληνικού λαού.” Δεν
δήλωσε “για να γλιτώσω τη χώρα από την
καταστροφή ενός ενδεχόμενου πολέμου,
παραχώρησα ένα μέρος της εθνικής μας
ακεραιότητας και κυριαρχίας. ” Κατά την
άποψη του αρθρογράφου την οποία
συμμερίζομαι και εγώ, ο σημερινός
πρωθυπουργός έσφαλε με την αποδοχή των
όρων της τρόικας και της Κομισιόν της
Ευρώπης. Αυτά δε παρότι θα πρέπει να
ομολογήσω ότι ουδέποτε υπήρξε θαυμαστής
των πολιτικών πιστεύω του Μίκη.
Τέλος
άλλο άρθρο Αθηναϊκής εφημερίδας ο
αρθρογράφος παρομοίαζε την Ελλάδα με
ποδοσφαιρική ομάδα με προπονητή έναν
ελέφαντα. Χωρίς να έχει τίποτα προσωπικά
με τον Έλληνα προπονητή ο αρθρογράφος
τόνιζε ότι ο Γιωργάκης βούλιαξε την
ομάδα που λέγεται Ελλάδα. Είναι δίκαιο
λοιπόν να διερωτάται κανείς γιατί; Τόσο
παθητικοί είναι οι Έλλη νες πολίτες που
ζουν σήμερα στο εθνικό κέντρο ώστε να
ανέχονται όλες αυτές τις ατιμωτικές
καταστάσεις, τους περιορισμούς και τις
αποφάσεις που τους επιβάλλουν οι ξένοι,
και μάλιστα αδιαμαρτύρητα. Αλλά όμως τι
περιμένουν να τους οδηγήσουν στην
διάλυση σαν κράτος και σαν διοίκηση.
Νέα
Δημοκρατία:Πολιτική χωρίς πολιτική.
Ο
Αντώνης Σαμαράς και η παλιοπαρέα του από
την άλλη συνέχισαν να εκλιπαρούν τους
Έλληνες ψηφοφόρους να καταψηφίσουν το
μνημόνιο επειδή είναι καταστρεπτικό για
την Ελλάδα. Τόσα χρόνια όμως υπουργός ο ίδιος
και οι στενοί του συνεργάτες στις
κυβερνήσεις των προκατόχων του δεν
έκαναν απολύτως τίποτε για να
αποτρέψουν το ενδεχόμενο της επιβολής
πάνω στη χώρα της ελεγχόμενης πτώχευσης,
με την μορφή του σημερινού μνημονίου.
Ένα δεύτερο ερώτημα είναι εκείνο που
δημιουργείται από την ομιλία του
ομογενούς πολιτικού Χρήστου Σπύρου,
πρώην προέδρου του Δημοκρατικού
κόμματος της πολιτείας Νιου Χαμσάιρ, ότι
μας οφείλει μια εξήγηση για το τι
πραγματικά συνέβηκε το 1992 ώστε να αφεθεί το όνομα Μακεδονία στην ελεύθερη και απόλυτη χρήση
των Σκολιανών; Όταν μάλιστα, όπως
υποστηρίζει ο κ. Σπύρου ότι όλα ήταν
τακτοποιημένα με τον τότε πρόεδρο των
ΗΠΑ κ.Bill
Clinton, να
περάσει ψήφισμα στα
Ηνωμένα Έθνη προκειμένου να
αναγνωρισθούν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο
κράτος με ονομασία η οποία δεν θα
περιείχε τη αναφορά στο όνομα της
Μακεδονίας. Για όσους ενδιαφέρονται για
την ομιλία του κ. Σπύρου μπορούν να
έλθουν σε επαφή μαζί μου προκειμένου να
τους αποστείλω ένα αντίγραφο.
Ο
Γιώργος Καρατζαφέρης με το ΛΑΟΣ του.
Καθημερινά
τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των Αθηνών
αναφέρονται σε διάφορα σκάνδαλα των
στελεχών των δύο κομμάτων εξουσίας της
Ελλάδος, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας
Δημοκρατίας. Ενώ ο αρχηγός του ΛΑΟΣ,
ψάχνει να βρει ευκαιρία για να
συμμαχήσει πότε με τους υπεύθυνους του
ΠΑΣΟΚ και άλλοτε με εκείνους της Νέας
Δημοκρατίας. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να
ξεκαθαρίσω ότι ορισμένοι από αυτούς
έχουν χαρακτηρισθεί ως ένοχοι σκανδάλων
και άλλοι παραμένουν απλώς ύποπτοι ή και
παραπέμπονται. Είναι επόμενο λοιπόν η
στάση αυτή του ηγέτη του ΛΑΟΣ να
προβληματίζει για το εάν και κατά πόσο ν
επιθυμεί και ο ίδιος να συμμετάσχει σε
αυτό το κλαμπ της αμαρτίας. Σε αυτήν την
περίπτωση μάλιστα, πιστεύω, δεν θα έχει
κανένα λόγο ο Έλλην ψηφοφόρος να ψηφίζει
νέους επίδοξους σκανδαλοποιούς, άπαξ
και έχει τους σημερινούς οι οποίοι τον
οδήγησαν στην χρεοκοπία. Αυτός είναι και
ο λόγος τόσο της δικής μου απογοήτευσης
όσο και του “ελέφαντα” ο οποίος μάλιστα
εκφράστηκε για σας με τόσο κολακευτικά
λόγια στο παρελθόν για σας.
Ντομάτες
Πολωνίας και Ελλάδα
Απίστευτο
θα μου πείτε, και όμως σας διαβεβαιώ
αληθινό. Στην σημερινή Ελλάδα τίποτα
απολύτως δεν φαίνεται να είναι απόλυτα
αληθινό ή και απίστευτο, καθώς όπως είπε
και ο Γιούνκερ των Βρυξελών: “Όλοι λένε
ψέματα για όλα.” Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα
που θα έπρεπε να αποτελεί τον μπαξέ της
Ευρώπης έχουμε φτάσει στην Καλαμάτα, για
την εγχώρια κατανάλωση, να αγοράζουμε
τομάτες εισαγόμενες από την Πολωνία.
Απίστευτο και όμως αληθινό. Για όσους
Έλλη νες δεν έχουν προσωπικές εμπειρίες
από την Καλαμάτα ή και τον νομό
Μεσσηνίας, θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω
ότι η περιοχή έχει την δυνατότητα να
τροφοδοτήσει ολόκληρη την Ευρώπη με
υπέροχες τομάτες και άλλα οπωρολαχανικά
και όμως σήμερα
εισάγει η ίδια για τις δικές της ανάγκες
τομάτες Πολωνίας. Με άλλα λόγια είναι
σαν να ζει κάποιος στην Αλάσκα και να
φέρνει για τις ανάγκες του πάγο από την
Φλόριδα. Και να αναλογισθεί κανείς ότι
οι “ντοματοπαραγωγοί” της περιοχής
λαμβάνουν πλουσιοπάροχες χρηματικές
επιδοτήσεις από την Ευρώπη για τις
καλλιέργειες τους στη τομάτα. Και ύστερα
διαμαρτύρονται για το ότι κάποιος
πολιτικός της χώρας εξομολογήθηκε
πρόσφατα σε αξιωματούχο της Ευρώπης ότι
“διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα”,
προσωπικά θα έπρεπε ίσως να πει μια χώρα
διεφθαρμένων πολιτών.
Περί
τυπογραφείων και χαρτιού.
Στις
12 Νοεμβρίου ο Γιώργος Παπαδάκης του Αντ1
στο πρόγραμμα του Καλημέρα Ελλάδα
αναφέρθηκε σε είδηση ότι κάποιοι
Έλληνες πολιτευτές της τοπικής
αυτοδιοίκησης, τύπωσαν προεκλογικό
διαφημιστικό υλικό στην Τουρκία
και Βουλγαρία και έθεσε την είδηση
υπ όψη του κ. Ψωμιάδη. Απαντώντας ο
τελευταίος σκωπτικά δήλωσε ότι “τα
ελληνικά τυπογραφεία ξέμειναν από χαρτί.”
Και να φανταστεί κανείς ότι την
προηγούμενη μέρα όλα τα τηλεοπτικά
κανάλια της Ελλάδος είχαν σαν είδηση και
έδειχναν τα τυπογραφία να είναι άδεια
και τους ιδιοκτήτες σε απόγνωση να
παραπονούνται ότι δεν έχουν δουλειά.
Φυσικά αφού οι πατριώτες πολιτικοί
έφτασαν να ενισχύουν την Τουρκία και
Βουλγαρία ξεπερνώντας τους Έλληνες που
μεταξύ τους είναι και οι ψηφοφόροι που
τους εκλέγουν.
Δεν
ξέρω αν θα πρέπει να το εκλάβω σαν πλάκα
ή τραγική πραγματικότητα.
Αυτά
για σήμερα, περισσότερα τον επόμενο μήνα.
