|
|
Νοέμβρης 2010 | |
ΕΝ
ΑΝΑΜΟΝΗ… ΕΝΟΣ ΜΗΠΩΣ
Του
ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ Διευθυντή
του ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ Ένα
ισχυρό αίσθημα ανασφάλειας και
ανησυχίας, διακατέχει ένα …ισχνό τμήμα
του ελληνικού λαού, περί του τι μπορεί να
συμβεί από μέρα σε μέρα, μήνα σε μήνα,
χρόνο σε χρόνο. Γράφω ισχνό, γιατί το
μέγιστο μέρος του λαού μας, ευτυχώς ή
δυστυχώς, απλώς «ανησυχεί» εν φιλολογία,
αγνοία και λαγνεία. Εάν
ρωτήσεις κάποιον από αυτούς, την
πλειονότητα, που κάτι ακαταλαβίστικο
ψελλίζουν, τί το τρομερό μπορεί να
συμβεί, αιφνιδιάζεται και βρίσκεται σε
αμηχανία. «Να… λένε ότι μπορεί κάτι να
συμβεί. Εγώ δεν είμαι ειδικός σε τέτοια
πράματα». Βλέπεις ανθρώπους ενός λαού,
που πάντα λέει «τα ξέρει όλα», να μην
μπορεί να ξεκαθαρίσει μια φράση, να
παραιτείται άνευ…απαντήσεως. Κι ενώ σε
περισσότερους από δώδεκα μήνες, ένα
ισχνό κομμάτι του λαού μας, «έχει χάσει
τον ύπνο του» για χίλια Μήπως, πιθανά ή
απίθανα, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα,
πραγματικά ή φανταστικά, οι
περισσότεροι Έλληνες απλώς λένε κάτι
που το μόνο που ξέρουν είναι ότι πρέπει
κάτι να λένε, μάλλον προς συμμετοχή σε
μια κοινή συζήτηση για διάκρισή τους και
μόνον, ακόμη και ανησυχίας άνευ
ανησυχίας. Ιδού μερικά από τα Μήπως που
ανησυχεί το ισχνό τμήμα: Μήπως ληφθούν
αβάσταχτα και καταστρεπτικά οικονομικά
μέτρα για τη ζωή τους. Μήπως πτωχεύσει η
χώρα. Μήπως υπάρχει σχέδιο εξόντωσης της
οικονομίας μας, με απρόβλεπτες
συνέπειες. Μήπως τα φοβερά και τρομερά
μέτρα, αναγκαία μεν, συνδέονται με
άλλους σκοπούς που δεν μπορούμε να
φανταστούμε. Μήπως φτάσουμε σε παύση
πληρωμών, διακοπή μισθών και συντάξεων.
Μήπως χάσουμε ξαφνικά τις καταθέσεις
μας, όσο ισχνές και αν είναι, με μία πρωία
που οι τράπεζες δηλώσουν αδυναμία
καταβολής τους. Μήπως
ακόμη και ό,τι υπάρχει στις τραπεζικές
θυρίδες χαθεί. Μήπως αυτή η ενδεχόμενη
οικονομική κατάρρευση φέρει και
εθνική κατάρρευση. Μήπως όταν δεν θα
έχουμε τη δυνατότητα, να εξοφλούμε τις
δόσεις των δανείων μας οι φαλιρισμένες
Τράπεζες θα μας πάρουν ό,τι έχουμε και…δεν
έχουμε. Μήπως αυτό το ξεχνάμε. Μήπως οι
ξένοι…μήπως οι ντόπιοι, μήπως οι
ειδικοί, μήπως οι ανειδίκευτοι, μήπως οι
πονηροί….μήπως οι αγαθοί…. Μήπως οι
έτσι, μήπως οι αλλιώς, κανείς δεν ξέρει
τί θα συμβεί, αν θα συμβεί, πώς θα συμβεί,
πότε θα συμβεί, πού θα συμβεί ή εάν ποτέ
δεν συμβεί. Και κακώς συμβαίνει έστω και
ένα ισχνό κομμάτι του λαού μας να
ανησυχεί για ένα αορίστως αόρατο μήπως.
Αυτός είναι ο ωραίος Λαός μας. Και μη μου
πείτε πως δεν είναι ωραίος όπως
κατανέμεται.. ΗΛΙΑΣ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ iliop@otenet.gr
|