Ξένα
Συμφέροντα και Δικά μας Λάθη: Συνταγή
Αδιεξόδου στο Κυπριακό Πρόβλημα
Στέλιος
Γεωργιάδης / 24 Νοεμβρίου 2010 / sgeorgiades@gmail.com
Το
1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο. Σχεδόν
τέσσερις δεκαετίες μετά, το 37% του
εδάφους του νησιού εξακολουθεί να
βρίσκεται υπό Τουρκική κατοχή. Δεκάδες
χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες και
εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι έποικοι
καταπατούν καθημερινά τα ανθρώπινα
δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες
των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας
οι οποίοι από το 2004 είναι ταυτόχρονα και
Ευρωπαίοι πολίτες!
Εδώ
και δύο περίπου χρόνια ο Πρόεδρος της
Κυπριακής Δημοκρατίας «διαπραγματεύεται»
με τον εκάστοτε ηγέτη των Τουρκοκυπρίων,
μέσα στα πλαίσια συνομιλιών «Κυπριακής (δήθεν)
ιδιοκτησίας», μια πιθανή λύση του
Κυπριακού Προβλήματος. Τα αποτελέσματα
αυτών των «διαπραγματεύσεων» οδηγούν,
για άλλη μια φορά, με μαθηματική
ακρίβεια, εκεί που βρίσκονται τα ξένα
συμφέροντα: (α) σε αδιέξοδο και ένα ακόμα
βήμα πιο κοντά σε «de
facto
διχοτόμηση», ή (β) σε λύση τύπου Ανάν και
«συμφωνημένη διχοτόμηση» της Κύπρου.
Μάλιστα, ενώ μέχρι πρόσφατα τα Ηνωμένα
Έθνη διαλαλούσαν ότι δεν πρόκειται να
επέμβουν στις «διαπραγματεύσεις», ο
Γενικός τους Γραμματέας έθεσε προχθές
καθαρό χρονοδιάγραμμα για πρόοδο μέχρι
το τέλος Ιανουαρίου 2011.
Η
ερώτηση λοιπόν που προκύπτει είναι «Γιατί
εμμένουμε να διαπραγματευόμαστε με την
ίδια αποτυχημένη συνταγή;» Είναι ποτέ
δυνατόν ο οποιοσδήποτε Τουρκοκύπριος
ηγέτης (είτε είναι «σύντροφος» είτε όχι)
να συμφωνήσει και να εφαρμόσει σχέδιο
απόσυρσης των Τουρκικών στρατευμάτων
από την Κύπρο; Αποκλείεται!
Η
ωμή πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία
θεωρεί την κατοχή της Κύπρου ως ένα
σημαντικότατο στρατηγικό δεδομένο.
Ταυτόχρονα, το δεδομένο αυτό εξυπηρετεί
και τους Εγγλέζους, πρώην (και εμμέσως
νυν) αποικιοκράτες της Κύπρου οι οποίοι
διατηρούν στρατιωτικές βάσεις
τεράστιας σημασίας για την «παρακολούθηση»
και τον «στρατηγικό έλεγχο» της Μέσης
Ανατολής.
Με
βάση τα πιο πάνω, μπορεί εύκολα κανείς να
συμπεράνει ότι δεν υπάρχει διέξοδος
στον δρόμο που βαδίζουμε εδώ και 36
χρόνια. Αντίθετα, οι επιλογές στενεύουν
και καταλήξαμε να ζητούμε από τον Τούρκο
κατακτητή ...να ανοίξει ένα λιμάνι, ένα
αεροδρόμιο για Κυπριακά σκάφη...πού
καταντήσαμε ως κράτος, που καταντήσαμε
ως Έθνος!
Κύριοι
Ηγέτες των απανταχού Ελλήνων:
Δεν
είμαστε αφελείς. Κατανοούμε ότι τα
πράγματα είναι δύσκολα λόγω των ξένων
συμφερόντων. Κατανοούμε επίσης ότι η
Τουρκία αποτελεί (προς το παρόν) μεγάλη
γεωστρατηγική δύναμη στην περιοχή μας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σας δίνεται
το δικαίωμα να «διαπραγματεύεστε» με τα
πιόνια του κατακτητή και να παραχωρείτε
«εκ περιτροπής προεδρίες», «παραμονή
50,000 Τούρκων εποίκων» και «σταθμισμένη
ψήφο που εξισώνει το 18% των
Τουρκοκυπρίων με το 82% των Ελληνοκυπρίων».
Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές
ελευθερίες του λαού δεν είναι προς
διαπραγμάτευση.
Ο
λαός δεν τρέφει ψευδαισθήσεις. Όμως,
παρά τις δυσκολίες που πέρασε, διατηρεί
ακόμα την αξιοπρέπεια του και το
απέδειξε στο δημοψήφισμα του Σχεδίου
Ανάν του 2004. Λοιπόν, το μόνο που ζητά από
εσάς ετούτος ο λαός είναι να
υπερασπιστείτε αυτήν την ανθρώπινη
αξιοπρέπεια. Γιατί στο τέλος της ημέρας,
αυτή η Εθνική αξιοπρέπεια και η συνέχιση
του αγώνα για την Ελευθερία είναι τα
μόνα αγαθά που δεν μπορεί κανένας Λόρδος,
κανένας Τούρκος να μας στερήσει.
Και
όπως διδάσκει και ο Καβάφης: «Κι αν δεν
μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την
θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις...»
