Ο Ελληνισμüς του Τορüντο τιμÜ την Γενοκτονßα των αδελφþν Ποντßων.
Φωτογραφßες
Του ΙωÜννη Σ. ΣαραúδÜρη
Ο μÞνας ΜÜιος εßναι αφιερωμÝνος στην θýμηση των δυνþν που υπÝστη ο ελληνισμüς του Πüντου απü τις θηριωδßες των Νεοτοýρκων του ΚεμÜλ Ατατοýρκ την χρονικÞ περßοδο 1914 – 1923. Εκεßνη την περßοδο, Ýνας αριθμüς περßπου τριακοσßων ογδüντα δýο χιλιÜδων ΕλλÞνων (συμπεριλαμβανομÝνων ανδρþν γυναικþν και παιδιþν) εξολοθρεýθηκε απü τους οπαδοýς του ΚεμÜλ για τον απλü λüγο üτι Þταν ¸λληνες και Χριστιανοß.
Η δραστÞρια ΠοντιακÞ Αδελφüτητα του Τορüντο με τις ποικßλες εκδηλþσεις που διοργÜνωσε στην διÜρκεια του μÞνα επεδßωξε και κατÜφερε να ζωντανÝψει τις μνÞμες εκεßνων των δýσκολων και σκοτεινþν ημερþν και να περÜσει τα μηνýματÜ της στους νεüτερους.
Η παρουσßαση του θεατρικοý Ýργου «ΑγιÜτρευτες πληγÝς» σÞμανε και την Ýναρξη των εκδηλþσεων.
Το Ýργο «ΑγιÜτρευτες πληγÝς» στηρßζεται στα ζωντανÜ βιþματα και μνÞμες της συγγραφÝως (Σοφßας Κοτσαμποúκßδου) απü εκεßνη την περßοδο…
Η ταλαντοýχα και χαρισματικÞ ΝÜνσυ Αθανασοποýλου ΜυλωνÜ, η σκηνοθÝτης επß της σκηνÞς του (Ýργου) της αφÞγησης της συγγραφÝως, επεδßωξε και κατÜφερε να παρουσιÜσει με εκεßνη την ζωντÜνια και συνÝχεια üλα τα επεισüδια της παρουσßασης με την συμμετοχÞ μικρþν παιδιþν γüνων μελþν της Αδελφüτητας þστε το πολυÜριθμο κοινü βßωσε νοερÜ εκεßνες τις καταστÜσεις.
Φωτογραφßες
Οι εκδηλþσεις μνÞμης κορυφþθηκαν την ΚυριακÞ της 20ης του ΜÜη με την τÝλεση Δοξολογßας σε ιεροýς Ναοýς της κοινüτητας του Τορüντο και με την κατÜθεση στεφÜνων στο Μνημεßο της γενοκτονßας απü εκπροσþπους της καναδικÞς ΚυβÝρνησης, της ΕλληνικÞς ΠροξενικÞς ΑρχÞς στο Τορüντο και εκπροσþπους των παροικιακþν κοινοτÞτων.
Εκεß στον χþρο του Μνημεßου της γενοκτονßας και μετÜ απü τις καταθÝσεις στεφÜνων ο Πρüεδρος της Αδελφüτητας ΧρÞστος Κοτσαμποúκßδης στην ομιλßα του μεταξý Üλλων ανÝφερε «τιμοýμε και θυμοýμαστε τους 353000 νεκροýς που υπÞρξαν θýματα της ΠοντιακÞς Γενοκτονßας. Τιμοýμε τους παπποýδες μας που επÝζησαν απü αυτÞν την γενοκτονßα. Το üτι βρισκüμαστε σÞμερα εδþ οφεßλεται στην ανθεκτικüτητÜ τους την πßστη και την δýναμÞ τους. Σαν απüγονοß τους πρÝπει να συνεχßσουμε να λÝμε και να επαναλαμβÜνουμε τις ιστορßες τους απü την επιβßωση, τους αληθινοýς απολογισμοýς απü τα μαýρα κεφÜλαια της γενοκτονßας üχι μüνον για την ελληνικÞ ιστορßα αλλÜ για ολüκληρη την ανθρωπüτητα. Θα συνεχßσουμε να μοιραζüμαστε τις ιστορßες τους και να αγωνιζüμαστε για την διεθνÞ αναγνþριση της ΠοντιακÞς Γενοκτονßας.»
