Πίσω στο ευρετήριο

Επιστολές στη Σύνταξη:

Αγαπητή σύνταξη,

Η επισυναπτόμενη επιστολή είναι σε απάντηση σε παρατυπίες άρθρου που δημοσιεύτηκε σε παροικιακό έντυπο, (Ελληνικός Τύπος 21/1 και 28/1, 2011), με την υπογραφή γνωστού ομογενούς. Αρχικά έστειλα την επιστολή στο έντυπο που φιλοξένησε το άρθρο στις 2/2/2011 με παραλήπτη στον υπεύθυνο διευθυντή της έκδοσης. Δυστυχώς δεν δημοσιεύθηκε. Επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον αρχισυντάκτη του εντύπου στις 25/2/2011, ο οποίος μου δήλωσε ότι δεν θυμάται να την έλαβε και ζήτησε να του την ξαναστείλω με FAX, πράγμα που έκανα αμέσως. Τελικά η επιστολή δεν δημοσιεύθηκε, προσπάθησα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον  ίδιο υπεύθυνο της έκδοσης ο οποίος μου επέστρεψε το τηλεφώνημά μου σήμερα 14/03/2011, και με ρώτησε αν μπορώ να του στείλω το κείμενο ηλεκτρονικά, η απάντησή μου ήταν όχι. Μου δήλωσε ότι είναι πολύ δύσκολο για το έντυπο, επειδή όλοι τους είναι πολύ απασχολημένοι για να ασχοληθούν με την επιστολή μου και επίσης έχουν πολύ ύλη για την εφημερίδα. Μου άφησε να αντιληφθώ ότι το κείμενο της επιστολής μου δεν επρόκειτο να δημοσιευθεί πράγμα, πολύ λυπηρό, επειδή έτσι οι αναγνώστες του έντυπου θα παραμείνουν με λανθασμένες εντυπώσεις αγνοώντας προφανώς τα αληθή γεγονότα.

Σας ευχαριστώ,

Δημήτρης Βασιλικός.

Τορόντο.

Κύριοι, στο φύλο της 21^ης Ιανουαρίου 2011 και στην σελίδα 7 του εντύπου σας κάτω από τον τίτλο “παρατυπίες”, ο αρθρογράφος της στήλης ισχυρίζεται ότι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν πρωτεργάτης της καταστροφής του Μαυσωλείου της Εφέσου, (ναός της Αρτέμιδος), το οποίο είχε χαρακτηρισθεί ως ένα από τα επτά “θαύματα” του αρχαίου κόσμου.  Για την ιστορική αλήθεια και τάξη μόνον παρακαλώ να μου επιτραπεί να αναφέρω τα ακόλουθα: Το Μαυσωλείο της Εφέσου κτίσθηκε γύρω στο 550 π.χ. Το 336 π.χ. καταστράφηκε από πυρκαγιά με έμπιστη τον πολίτη της Εφέσου Χειρόστρατο, με αποτέλεσμα να ξανακτισθεί   και μάλιστα με μεγαλύτερη λαμπρότητα. Το 262 Μ.Χ. καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γότθος, (Encyclopedia Americana, τόμος 10, σελίδα 414, κάτω από την ενότητα Ephesus). Ο Ιωάννης ο επιλεγόμενος Χρυσόστομος γεννήθηκε                                    το 344 Μ.Χ. στην Αντιόχεια, δηλαδή 84 χρόνια μετά την καταστροφή του ιερού της Αρτέμιδας,( Ιστορία του Ελληνικού Έθνους- Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου, τόμος 8^ος, σελίδα 298, ενότητα (Χριστιανικός Ελληνισμός- Ρωμαιοκυριαρχία).  

Στο φύλο της 28^ης Ιανουαρίου 2011 και στην ιδία στήλη, (παρατυπίες) και την ενότητα: Μιλάει ο λαός, μεταξύ άλλων σχολίων του κοινού, εκείνο κάποιου ανώνυμου αναφέρει: “Ο ανώνυμος αναφέρει ότι ο Ιωάννης έδωσε εντολή να καεί η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη όλων των εποχών. Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.” Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να αναφέρω τα ακόλουθα:  Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας είναι δημιούργημα του βασιλέως Πτολεμαίου Α,της Αιγύπτου ο οποίος βασίλευσε από το 323 έως το 285 Π.Χ.) Η αρχική οργάνωση της βιβλιοθήκης έγινε από τον Δημήτριο Φαλιρέα. Επί της βασιλείας του Πτολεμαίου του Β, (βασίλευσε από το 285 έως το 247 Π.Χ.), η βιβλιοθήκη επεκτάθηκε και η Αλεξάνδρεια έγινε η πρωτεύουσα της διανόησης του Ελληνικού πνεύματος και κόσμου.  Επί βασιλείας του Πτολεμαίου του Γ΄(247-222 Π.Χ.), δημιουργήθηκε, ως γνωστόν, συμπληρωματική βιβλιοθήκη στο Serapeum ή ιερό του Σεράι Δία (at serapeum or temple of Serapi Jupiter). Κατά την διάρκεια της Πτολεμαϊκής περιόδου η συλλογή βιβλίων και περγαμηνών ξεπερνούσε τις 500.000 τόμους. Το κύριο μέρος της βιβλιοθήκης υποστεί ζημίες από πυρκαγιά την περίοδο που ο Ιούλιος Καίσαρας της Ρώμης πολιορκούσε την Αλεξάνδρεια το 47 Π.Χ. Καταστράφηκε δε παντελώς κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου επί αυτοκράτορος Αυριλίου, στα τέλη του 3 αιώνα Μ.Χ.  ή όπως αναφέρεται από τους ιστορικούς (in the late 200’s AD). Μόνον η συλλογή του τμήματος του ιερού του “Σεράπι Δία”, γνωστή ως “Σεράπιαν συλλογή”, διασώθηκε, η οποία όμως καταστράφηκε το 391 Μ.Χ. από τους Χριστιανούς, ύστερα από σχετικό διάταγμα του τότε αυτοκράτορα του Βυζαντίου Θεοδωσίου, του επιλεγόμενου μεγάλου, (Encyclopedia Americana, τόμος 1^ος, σελίδες 543-545, Alexandrian Library). Την περίοδο λοιπόν εκείνη ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ήταν πρεσβύτερος στην Αντιόχεια χωρίς καμία εξουσία να εκδίδει εντολές για την καταστροφή της βιβλιοθήκης. Έγινε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως το 398 Μ.Χ. επί Αυτοκράτορος Αρκαδίου. (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους- Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου, τόμος 8^ος σελίδα 311). Επίσης στην έκδοση της 21^ης Ιανουαρίου του 2011, ο ίδιος συνεργάτης σας  γράφει ότι ο Μέγας Βασίλειος, αποκαλεί τους Έλληνες φιλοσόφους και λέει ότι είναι “άθλιοι, βδελύγματα, μιάσματα”. Βαριές κατηγορίες κ. Μαγγούτα. Ας δούμε, όμως, τι γράφει ο ίδιος ο Βασίλειος για τους αρχαίους προγόνους μας, (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους – Παπαρηγόπουλος, τόμος 8^ος, σελίδα 242), “οι δε έτεροι εκείνοι λόγοι δι’ ως δέον οι Χριστιανοί να παρασκευάζονται προς την ενάσκηση αρετών, όσας απαιτεί παρ’ αυτών το θρήσκευμα, είναι οι ποιηταί, οι λογοποιοί, οι ρήτορες του αρχαίου Ελληνισμού... ” Στην συνέχεια δε και στην σελίδα 244 αναφέρεται ότι: “τα αριστουργήματα της Ελληνικής διάνοιας, ότι άπανατα τη αληθεία είναι άξια της των Χριστιανών μελέτης, βέβαιοι ότι πάσα η του Ομήρου ποίησης αρετής έστιν έπαινος”, και συνιστά αυτοίς “Σόλωνα, Θεογνίν, Πρόδικον, ΕυριπίδηνΠλάτωνα”. Θεωρεί πολλάς των πράξεων άξιας μνήμης και μιμήσεως, φέρων σαν παράδειγμα  τας αρετάς του Περικλέους, του Σωκράτους, του Ευκλείδου....του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αρετάς τας οποίας ευρίσκει πολλάκις σύμφωνους προς τα ιερότατα του Ευαγγελίου παραγγέλματα. Το ερώτημά μου στο σημείο αυτό προς τον συντάκτη της στήλης είναι: πως συνδιάζονται τα παραπάνω με τις μομφές εκείνου, μήπως οι πηγές του είναι αναξιόπιστες λοιπόν.

Τέλος στον ίδιο τόμο (8^ος), σελίδα 246, γράφει ο Παπαρηγόπουλος για τον Μέγα Βασίλειο: “ότε δ’ εξεδήμησε προς Κύριον τη πρ΄βτη Ιανουαρίου 379 Μ.Χ....ο λαός της επαρχίας συνέδραμεν εις την εκφοράν αυτού. Ειδωλολατρία και Ιουδαίοι συνέκαψαν την ημέραν ταύτην μετά των Χριστιανών, διότι διετέλεσεν ευεργέτης απάντων”, και αυτά για την ηθική τάξη και αλήθεια των   πραγμάτων.                                                                                                                                                                                                                                                             

Ευχαριστώ για την φιλοξενία,

Δημήτρης Βασιλικός.