The strong voice of a great community
Ιούνιος 2010

Πίσω στο ευρετήριο

Ελλάδα: “Κακά, Στραβά και Ανάποδα”.

Επιμελείται  και σχολιάζει ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος

 

Ομολογώ ότι τελευταία προβληματίζομαι και μάλιστα πολύ. Διερωτώμαι εάν και πότε οι εθνοπατέρες του ελληνικού κέντρου θα φιλοτιμηθούν να υπερασπιστούν την ιστορία του Ελληνικού έθνους. Από ότι μπορώ να δω οι ξένοι φιλέλληνες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, συνεχώς και αδιαλείπτως, ενώ τα μεγάλα πολιτικά αφεντικά του εθνικού κέντρου παρουσιάζονται να έχουν απορροφηθεί τελείως από το φαγοπότι και την καλή ζωή. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος του προβληματισμού μου για το εάν και πότε κάποιος πολιτικός ή και δημοσιογράφος θα τολμήσει να σταθεί μπροστά στον δυνατό της ημέρας τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, τον οποίο μάλιστα και παρομοίασε ο άγιος της Αμερικής Δημήτριος, ως σύγχρονο Μέγα Αλέξανδρο, ότι η έννοια του δικαίου είναι κοινή για όλες τις όμοιες περιπτώσεις. Διότι πως είναι δυνατόν από τη μια να εκφράζει υποστήριξη για τις καταπιεζόμενες μάζες των μουσουλμάνων της Παλαιστίνης, ο πάλαι ποτέ πλανητάρχης, για να πάρουν πίσω τις χαμένες περιουσίες από τους Ισραηλινούς και παράλληλα να υποστηρίξει τους Τούρκους παραβλέποντας ότι καταπατούν τις περιουσίες των αδύναμων Ελληνό Κυπρίων στα κατεχόμενα. Η δε Αθήνα να παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται.

 

Στις 23 του Απρίλη, στις ειδήσεις του Αντ1 σε ρεπορτάζ του Δελατόλλα, άκουσα να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αποδεχτεί τους όρους δανειοδότησης του πακέτου σωτηρίας από το ΔΝΤ και την Ευρώπη. Η απόφαση εκείνη ήταν καρπός των τηλεφωνημάτων και προτροπών που δέχθηκαν τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου από την Μέρκελ της Γερμανίας, όσο και ο Παπακωνσταντίνου από τον Αμερικανό ομόλογό του. Μαθαίνω μάλιστα ότι ο Αμερικάνος πολιτικός (Geithner), δήλωσε στον Παπακωνσταντίνου ότι έχει αργήσει πολύ και ότι έπρεπε η προσφυγή να γίνει νωρίτερα. Αυτός είναι και ο λόγος και του δικού μου προβληματισμού, πραγματικά τι κάνανε επί 6 ολόκληρους μήνες οι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ΄είναι αλήθεια ότι περίμεναν από τους ξένους να τους υποδείξουν τι θα έπρεπε να κάνουν. Εάν μάλιστα θυμάμαι καλά 03C3ετικό σημείωμα είχα γράψει και στο παρελθόν και είχα αναφερθεί στις συμβουλές του Medveder της Ρωσίας για την ίδια ακριβώς αιτία. Τώρα κατά κοινή παραδοχή των ΜΜΕ για όλα τα δεινά φαίνεται να φταίει η προηγούμενη κυβέρνηση. Είναι ένα γεγονός το οποίο δεν αμφισβητεί κανένας των παρατηρητών. Εκείνο πάντως που αμφισβητεί ο Ελληνικός λαός είναι οι ικανότητες της σημερινής ηγεσίας να διαχειριστεί επιδέξια της ανάγκες της χώρας. Εκείνο πάντως που μπορεί να δει κάποιος από την συμβολή των δημοσιογράφων του ΑΝΤ1 και της ΕΡΤ είναι η παραπλάνηση του Ελληνικού λαού. Αναφέρομαι στους δύο αυτούς σταθμούς, απλούστατα επειδή έχω πρόσβαση μόνο σε αυτούς τους δύο σταθμούς. Στο ίδιο δελτίο μάλιστα ο αγαπητός Λιαρέλης με ύφος σοβαρό φώναζε ότι οι πολιτικοί οφείλουν να λένε την αλήθεια. Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Ναι μεν αλλά, οι πρώτοι που θα πρέπει να είναι ειλικρινείς είναι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι έχουν την ιερή υποχρέωση της ενημέρωσης του κοινού, και όχι κάθε φορά που βγαίνουν στις γυάλινες οθόνες το μόνο που ακούγεται είναι η ασταμάτητη προπαγάνδα υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι και ο λόγος των προβληματισμών μου για το ποιος άραγε θα πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις για τα προβλήματα της χώρας τα σχετικά με τους Σκολιανούς και τους Τούρκους. Ποιος άραγε θα τους τηλεφωνήσει για να το κάνουν. Άποψή ,μου λοιπόν είναι ότι η χώρα έχει ανάγκη από κυβέρνηση εθνικής ενότητας και μάλιστα όσο γίνεται ποιό σύντομα, μήπως και έτσι και κατορθώσουμε να σώσουμε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο που λέγεται Ελλάδα. 

 

Καλημέρα Ελλάδα

Στις 26 του Απρίλη στο Καλημέρα Ελλάδα του Αντ1, άκουσα φιλοξενούμενο της εκπομπής του Παπαδάκη, νομίζω ότι ήταν εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ, να πλέκει το εγκώμιο του Δημήτρη Τσοβόλα, ισχυριζόμενος ότι ο Τσοβόλας θα πρέπει να συμμετάσχει σε κυβερνητικό σχήμα εθνικής ενότητας, εάν κάποια στιγμή προκύψει ανάγκη για κάτι παρόμοιο. Διότι, σύμφωνα με τον ομιλητή, τα λέει όλα έξω από τα δόντια και φυσικά εκτιμά τις οικονομικές ικανότητες του Δημήτρη Τσοβόλα. Οφείλω να ομολογήσω ότι τον Δημήτρη Τσοβόλα δεν το γνωρίζω προσωπικά και για τον λόγο αυτόν δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε βάθος, πλην όμως ας μου επιτραπεί να δηλώσω ότι ακόμα μέχρι σήμερα έρχεται στα αυτισμού ο αντίλαλος των επιθέσεων του Ανδρέα Παπανδρέου: “Τσοβόλα δόστα όλα”.  Προσωπική μου γνώμη ό συμπαθής πολιτικός είναι ο δεύτερος στη τάξη υπεύθυνος για την κατάντια της Ελλάδος, μετά τον τότε αρχηγό του Ανδρέα Παπανδρέου. Σύμφωνα μάλιστα με τις διαπιστώσεις μου την ίδια ακριβώς πολιτική γραμμή του Ανδρέα ακολούθησαν και ο διάδοχος του Σιμίτης καθώς επίσης και ο άσχετος Καραμανλή ο νεότερος, και φυσικά και η παρούσα κυβέρνηση του Γιωργάκη. Η περίπτωση μου θυμίζει τη φράση του πατέρα μου παιδί μου, μου έλεγε, “ότι έσπειρες θα θερίσεις”. Το σημείο πάντως για το οποίο διαφωνώ με τον υπεύθυνο της εκπομπής είναι το γεγονός ότι όσο και να προσπαθεί να μας πείσει ότι ασκεί αντικειμενική δημοσιογραφία, η προσπάθεια του να κάνει ανοικτή προπαγάνδα υπέρ του ΠΑΣΟΚ, δεν κρύβεται όσο και εάν ο ίδιος φωνασκεί περί του αντιθέτου. Συγκεκριμένο παράδειγμα εκείνο της πρόσκλησης του Αλαβάνου να εξηγήσει σχετικές δηλώσεις του για τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον υπουργό οικονομικών Παπακωνσταντίνου, ότι θα έπρεπε να τους απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Αμέσως σχεδόν με την εμφάνιση του τελευταίου άρχισαν οι δημοσιογραφικές ξινίλες τόσο από τον υπεύθυνο της εκπομπής όσο και τους συμπαραστεκόμενους συνεργάτες του, και ειδικά από κάποιον κύριο με ροζ πουκάμισο, ο οποίος μάλιστα δήλωνε ότι είναι δημοσιογράφος. Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να δηλώσω ότι δεν έχω καμία προσωπική σχέση ή γνωριμία με τον κ. Αλβανό, ο οποίος μάλιστα είναι και θαυμαστής των κουκουλοφόρων, παρ’ όλα αυτά ωστόσο διαφωνώ με τον τρόπο που αντέδρασαν στις προτάσεις του, με τον ισχυρισμό ότι έκανε προτάσεις αλλά δεν έδινε δικές του απαντήσεις. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα ήταν ο ισχυρισμός του τελευταίου να απαγορευτεί η έξοδος των δύο πολιτικών, χωρίς όμως να προτείνει ο ίδιος κάποια άλλη λύση. Κύριοι της ελληνικής δημοσιογραφίας, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι η δημοκρατία δουλεύει συλλογικά. Κανένας μας δεν έχει ατομικά όλες τις λύσεις. Αντίθετα μάλιστα, ο κάθε ένας από εμάς έχει και μια ιδέα, όπως ακριβώς και ο Αλβανός τη δική του, προς τι λοιπόν η εμπάθεια σας εναντίον του, είναι όμως αυτή άσκηση ανεξάρτητης δημοσιογραφίας;

Στις 17 του Απρίλη, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι θα κάνει ότι μπορεί για να δώσει τη χώρα από την χρεοκοπία, μάλιστα σε κάποια στιγμή τόνισε ότι το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία μιας διαφορετικής Ελλάδας, χωρίς ωστόσο να θελήσει να ξεκαθαρίσει τι εννοούσε. Εκείνο που πραγματικά με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι κάθε φορά που ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, κάνει δηλώσεις στις κάμερες τις τηλεοπτικές η άμεση αντίδραση είναι το ανέβασμα των spreads κατά δύο μονάδες. Αυτός είναι και ο λόγος του προβληματισμού μου για το εάν και κατά πόσον θα έπρεπε να αποφεύγει τις δημόσιες δηλώσεις προκειμένου να μας σεβαστούν επιτέλους και οι οίκοι αξιολόγησης.

 

Στις 28 του Απρίλη ακούγοντας στα νέα στα δύο  τηλεοπτικά κανάλια του ΑΝΤ1 και της ΕΡΤ  προβληματίσθηκα με τις απορίες των πολιτικών αναλυτών και δημοσιογράφων της Ελλάδος, δεδομένου ότι οι υπεύθυνοι ομιλητές των δύο καναλιών αναρωτιούνται δημόσια για τα κριτήρια που χρησιμοποιούν οι οίκοι αξιολόγησης για την σωστή τοποθέτηση της πιστωτικής ικανότητας του κάθε κράτους. Μολονότι ομολογώ ότι στο παιγνίδι αυτό συχνά βρίσκουμε την σαπίλα και την πολιτική σκοπιμότητα που βρίσκομαι παλαιότερα στις ρήσεις του μαντείου των Δελφών, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η αξιολόγηση του κάθε κράτους γίνεται, τις περισσότερες φορές, ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου και των θελήσεων των αγορών σε σχέση με τον εν λόγω κράτος και τις αποφάσεις που παίρνει η διοίκηση τις σχετικές με την αναπτυξιακή του πολιτική. Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να αναφερθώ στην ορολογία που τόσο συχνά χρησιμοποιεί η  καναδική “Globe and Mail”, σχετικά με την Ελλάδα. Βασικά ξεχωρίζουν τρεις λέξεις, η πρώτη είναι Restructuring, εννοώντας την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους της χώρας, κάτι που ερμηνεύεται ως πραγματικός εφιάλτης για τους επενδυτές. Η δεύτερη είναι εκείνη του mismanagement, η οποία υπονοεί κακή διοίκηση και δεν χρειάζεται κανένα βοηθητικό σχόλιο για να γίνει αντιληπτή, η δε Τρίτη είναι το guidance, η οποία υπονοεί προσανατολισμό, ύπαρξη σχεδίου, πρόβλεψη, δημιουργία στρατηγικών σχεδίων ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια. Ένα στοιχείο το οποίο παραμένει άγνωστο για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Στην προκειμένη περίπτωση δυστυχώς οι οικονομικοί αναλυτές αντί για όραμα στην κυβερνητική πολιτική αισθάνονται το Άρωμα της Μπόχας της διαφθοράς και κακοήθειας σε βάρος του δημοσίου και του δημόσιου ταμείου της Ελλάδας.

 

Ισραήλ ενάντια στη Διεθνή Κοινότητα.

 

Με τα πρόσφατα γεγονότα στη Μεσόγειο όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνουν αναφορά σε δολοφονική επίθεση των Ισραηλινών εναντίον των ειρηνιστών ακτιβιστών. Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να εκφράσω τη γνώμη μου, ως νόμιμο δικαίωμά μου, και κάνοντας το συνήγορο των κακών παιδιών να δηλώσω ότι επρόκειτο για καθαρή “προβοκάτσια” κατά των Ισραηλινών. Οι Ισραηλίτες, εξ άλλου, ουδέποτε έκρυψαν τις προθέσεις τους να μην επιτρέψουν παρόμοιες κινήσεις προπαγάνδας προς όφελος των Ισλαμιστών της Παλαιστίνης, και συγκεκριμένα από τους Τούρκους του μέχρι εχθές συμμάχου τους Έρντογκαν. Δεδομένου μάλιστα, ότι δεν υπάρχουν, μέχρις στιγμής τουλάχιστον, ενδείξεις ότι τα άτακτα παιδιά του κινήματος των ειρηνιστών δεν μετέφεραν απολύτως τίποτα περισσότερο πλην των φαρμάκων και της ανθρωπιστικής βοήθειας, πλην όμως προβληματίζει η επανάληψη της προσπάθειας στο μέλλον. Ποιος όμως θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι παρόμοιο θα συμβεί και στις επόμενες επιχειρήσεις του είδους. Το λυπηρό είναι ότι σε αυτή τη βρόμικη επιχείρηση οι Έλλη νες πρώτοι έδειξαν αμέριστη συμπαράσταση στους Τούρκους όργανα του Ισλαμιστή Ερντογκάν.  Θυμάμαι την χρονιά που μας πέρασε τον πρωθυπουργό της Τουρκίας να κλαίει και να οδύρεται για τα παιδιά των μουσουλμάνων στην Σαμάρια και Ιουδαία, επειδή υποφέρουν κάτω από την Ισραηλινή κατοχή. Ούτε ένα δάκρυ δεν άφησε να φανεί, ωστόσο, για τα παιδιά των καταδυναστεύομενων Χριστιανών τα οποία για δύο δεκαετίες ζουν ξεχασμένα και με το φόβο του θανάτου στην έρημο του Σουδάν, χωρίς νερό και χωρίς τα αναγκαία της ζωής. Παρ’ μόλα αυτά σήμερα τόσο ο Ερντογκάν, όσο και ο Νταβούτογλου “κτυπιόνται και οδύρονται” με ατέλειωτες καταγγελίες σε βάρος των Ισραηλινών, τους οποίους καταγγέλλουν για κακουργήματα σε βάρος της ανθρωπότητας, ούτε λέξη όμως δεν ακούγεται για τις χιλιάδες αθώων αιχμαλώτων που κατέσφαξαν οι Τούρκοι στρατιώτες κατά την εισβολή τους στην ειρηνική Κύπρο. Χωρίς ντροπή μάλιστα συνεχίζουν να ισχυρίζονται μέχρι σήμερα ότι ήταν ειρηνική επιχείρηση, μια επιχείρηση η οποία δημιούργησε χιλιάδες πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Καιρός λοιπόν τώρα να κάνουν και οι Τούρκοι το ίδιο, μιας και νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαών, η σειρά τους λοιπόν να πάνε στα σπίτια τους και να αφήσουν τους Κυπρίους, Έλληνες και Τούρκους, να αποφασίσουν από κοινού για το τόπο τους, χωρίς τα στρατεύματα κατοχής και την στρατιωτική καταπίεση των δυνάμεων κατοχής. Όλα τα “υπόλοιπα είναι φτώχια”, που λεν και στο χωριό μου.

 

Χωρίς Ιδέα για τις αγορές.

Σε πρόσφατες δηλώσεις του στα νέα της ΕΡΤ άκουσα τον πρωθυπουργό να ισχυρίζεται ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ αποτελεί κίνημα αντιεξουσιαστών. Εάν θυμάμαι καλά παρόμοιοι ήταν και οι ισχυρισμοί εκείνων που έβαζαν βόμβες, πέταξαν μολότοφ και έκαψαν τους άμοιρους πολίτες στην τράπεζα με την ευκαιρία των διαδηλώσεων, το ίδιο και εκείνοι δήλωναν αντιεξουσιαστές.

Να γιατί διερωτώμαι εάν και κατά πόσον αρχίζουν να πέφτουν οι μάσκες των πραγματικών κουκουλοφόρων.

Στις 4 του Ιούνη άκουσα τον τζίνιο του ελληνικού κοινοβουλίου κάποιον Τσίπα να δηλώνει ότι όταν μειώνονται οι μισθοί, τα ημερομίσθια και οι συντάξεις, θα πρέπει να ακολουθεί και μείωσης της τιμής των αγαθών στις αγορές. Όμορφα και ωραία, λεβέντη μου, το μόνο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι σε ολόκληρη τη ζωή σου δεν έχεις εργασθεί έστω και μια μέρα για να γνωρίζεις τι είναι ζωή και ποιοι οι κανόνες των αγορών. Πως είναι δυνατόν, αλήθεια κάποιος να ζητά μείωση των τιμών σε αγαθά που κατασκευάσθηκαν σε χώρες που οι πολίτες εργάζονται και μάλιστα σκληρά, έναντι εκείνων που τα καταναλώνουν και οι οποίοι το μόνο που γνωρίζουν είναι να διαμαρτύρονται στους δρόμους για τα προνόμια τεμπελιάς που έχασαν.

 

Στις 8 του Ιούνη, ο Έλλην πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι οι καταθέσεις του κόσμου στις τράπεζες δεν κινδυνεύουν και ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να επανέλθει στην χρήση της δραχμής. Προβληματίζομαι δε για το εάν και κατά πόσον οι δηλώσεις αυτές ήταν μέσα στα πλαίσια των προηγούμενων ισχυρισμών του πρωθυπουργού ότι δήθεν υπήρχαν λεφτά και ότι θα έδινε μεγαλύτερες παροχές στους Έλληνες. Ο ίδιος, εξ άλλου, γύριζε όλο τον πλανήτη διακηρύσσοντας ότι η Ελλάδα δεν είχε ανάγκη από δανεικά αλλά μάλλον από “ηθική συμπαράσταση”, τελικά η τελευταία εκδηλώθηκε με την λαίλαπα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και έκανε τους Έλληνες να χάσουν τον ύπνο τους. Είναι πραγματικά να απορεί κανείς, από τη μια δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της χώρας από τους προηγούμενους δανεισμούς της, παρ’ όλα αυτά, ωστόσο, το χωρίς πόρους κράτος, πρόθυμα προχωρά στην εκτέλεση των προγραμμάτων του γνωστού κοινωνικού τουρισμού, και όλοι φυσικά είναι ενθουσιασμένοι. Ναι μεν μεγαλώνει το δημόσιο χρέος, αλλά όμως τι μας νοιάζει βρε αδελφέ, αυτό θα απασχολήσει τις επόμενες γενιές. Για την ώρα πάμε εμείς στις διακοπές μας, τζάμπα αναψυχή και διασκέδαση, καλοκαιρινή ξεκούραση από την ξεκούραση του χειμώνα και αφήστε το χωρίς έσοδα κράτος να πληρώνει. Και φυσικά για όλα αυτά φταίει η Νέα Τάξη και η παλαιά τάξη της Παπαρήγα καταλαμβάνει τον Παρθενώνα και καλεί με πανό τους λαούς της Ευρώπης να ξεσηκωθούν για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Όχι παίζουμε δηλαδή. Αχ Ελλάδα, χώρα των θεών και των θαυμάτων και των πολιτών οι οποίοι έμαθαν μόνο να απαιτούν χωρίς καμιά διάθεση για εργασία ή άλλες ξεπερασμένες ιδέες καταπίεσης των μαζών.

Μπράβο Έλληνες.