Τα
όνειρα Ερντογάν για αυτονομία στη Θράκη
ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Tα θεμέλια για τη διεκδίκηση καθεστώτος
τοπικής αυτονομίας από τους
μουσουλμάνους της Θράκης στο εγγύς
μέλλον έβαλε κατά τη διάρκεια της
πρόσφατης επίσκεψής του στην Αθήνα ο
Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρωθυπουργός
άλλαξε τη στρατηγική δεκαετιών της
Άγκυρας και με τις θέσεις που διατύπωσε
έδειξε ότι επιθυμεί σαφώς τη μεταφορά
της έντασης από το Αιγαίο –όπου τον
πρώτο λόγο έχουν οι στρατηγοί– στα
βόρεια σύνορά μας.
Δεν είναι, μάλιστα, τυχαίο
ότι ο κ. Ερντογάν εγκατέλειψε τον όρο «μειονότητα»
και, κατά τη διάρκεια της κοινής
συνέντευξής του με τον πρωθυπουργό
Γιώργο Παπανδρέου, χρησιμοποίησε τον
όρο «μουσουλμανική κοινότητα». Η
διαφοροποίηση αυτή μόνο τυχαία δεν ήταν,
καθώς η τουρκική πλευρά σχεδιάζει
σταδιακά να υποστηρίξει την άποψη ότι οι
μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν αποκτήσει
πληθυσμιακή υπεροχή και άρα τίθενται εκ
των πραγμάτων στο τραπέζι νέα ζητήματα,
όπως π.χ. η καθιέρωση και της τουρκικής
ως επίσημης γλώσσας στις συναλλαγές με
δημόσιες υπηρεσίες! Οι παλαιότεροι
μάλιστα θυμίζουν ότι οι Τούρκοι έδειξαν
στο παρελθόν σαφώς τις αντίστοιχες
προθέσεις τους στην Κύπρο όταν στη
δεκαετία του 1960 άρχισαν να μιλούν για «τουρκοκυπριακή
κοινότητα». Εκτελεστικό όργανο αυτής
της πολιτικής στη Θράκη είναι οι
ψευδομουφτήδες, τους οποίους φρόντισε
να συναντήσει στην Αθήνα ο κ. Ερντογάν.
Εις εξ αυτών μάλιστα, ο Αχμέτ Μέτε (ψευδομουφτής
Ξάνθης) φρόντισε με δηλώσεις του στο
Βήμα να κάνει γνωστή τη νέα πολιτική της
Άγκυρας εγείροντας:
1. ζήτημα χαρακτηρισμού ως «εθνικής
μειονότητας» της μουσουλμανικής («Είμαστε
όλοι Τούρκοι»)·
2. ζήτημα εκλογής μουφτή και
αρχιμουφτή για τους μουσουλμάνους όλης
της Ελλάδας (!), για να «παίζει» ρόλο
αρχιεπισκόπου·
3. ζήτημα εκπαιδευτικής
πολιτικής για τους νέους της
μειονότητας.
Κι αντί η Αθήνα αλλά και
εκπρόσωποι της κυρίαρχης πολιτικής
τάξης να απαντήσουν στη νέα και
επικίνδυνη αυτή τακτική της Άγκυρας με
σαφή και συγκεκριμένα επιχειρήματα,
εμείς τι κάναμε; Είπαμε αμήχανα ότι τα
θέματα αυτά δεν είναι διμερή,
επαναφέραμε ως πρόταση την κατάργηση
της σαρίας (του ισλαμικού νόμου για
αστικής φύσεως διαφορές μεταξύ
μουσουλμάνων) και απεμπολήσαμε το
δικαίωμα διδασκαλίας των μειονοτικών
γλωσσών άλλων εθνοτικών ομάδων (Πομάκων)
στα δίγλωσσα νηπιαγωγεία της
μειονότητας! Κι αυτό, μάλιστα, πότε; Όταν
ο ίδιος ο Ερντογάν αναγνώρισε με
δηλώσεις του στον τουρκικό Τύπο ότι ζουν
«Πομάκοι» και μέσα σε τουρκικό έδαφος…
Η κορυφαία παράλειψη όμως
της πολιτικής μας τάξης ήταν ότι απέφυγε
να χτυπήσει με επιχειρήματα, ιδεολογικά,
νομικά και θρησκευτικά, το εκλογικό
αίτημα Ερντογάν για την εκλογή μουφτή.
Ιδεολογικά,
δεν είναι δυνατόν να «χαλάμε» τον κόσμο
όταν οι παπάδες μας επιχειρούν να
ανακατευθούν στα εσωτερικά πολιτικά μας
πράγματα, αλλά να μην λέμε λέξη όταν οι «ψευδομουφτήδες»
κάνουν κάτι πολύ χειρότερο: Όχι απλώς
αναμειγνύονται στην πολιτική, αλλά «παίζουν»
το παιχνίδι ξένης δύναμης!
Νομικά,
δεν είναι δυνατόν να μην λέμε ότι εκλογή
μουφτή δεν συναντάται πουθενά στον
κόσμο. Τουρκία, Γαλλία, Αλγερία, Αίγυπτος,
Ιορδανία, Τυνησία, Μαρόκο, Τατζικιστάν,
όλες αυτές οι χώρες διορίζουν το μουφτή.
Καμία δεν τον εκλέγει.
Θρησκειολογικά,
δεν είναι δυνατόν να μην επισημαίνουμε
ότι ιερονομική ρήτρα του ισλαμικού
νόμου προβλέπει ότι σε μη μουσουλμανική
χώρα ο μουφτής μπορεί να διοριστεί από
την Πολιτεία, εφόσον δεν αναμειγνύεται
στα θρησκευτικά έθιμα των μουσουλμάνων (βλ.
συγγράμματα των μελετητών του Ισλαμικού
Δικαίου, Ζεϊμέλ Χαμπίμπιτον και Ιζανιέλ
Αμπίντι).
Αντί, λοιπόν, να ακυρώσουμε
την απόπειρα Ερντογάν να μεταβάλει
θρησκευτικούς λειτουργούς σε
πολιτικούς ηγέτες εν τη γενέσει της,
εμείς ανοίξαμε το θέμα από «φιλελεύθερη
σκοπιά». Διαβάσαμε πρόταση για
κατάργηση της σαρίας και υπαγωγής των
μουσουλμάνων στα ελληνικά Δικαστήρια
για την εκδίκαση των αστικών τους
διαφορών, τις οποίες σήμερα εξετάζει ο
διορισμένος μουφτής ως ιεροδίκης. Αυτή η
ιδέα δεν είναι σωστή, μολονότι βρίσκεται
έρεισμα στο άρθρο 8 του Συντάγματος (αρχή
του φυσικού και νόμιμου δικαστή). Και
τούτο για έναν απλό λόγο: Η κατ’
εξαίρεση εφαρμογή του ισλαμικού νόμου, η
οποία έχει επικρατήσει του εθιμικού (και
όχι μόνον) δικαίου στην περιοχή τα
τελευταία 130 χρόνια, είναι το πιο ισχυρό
επιχείρημά μας ότι η μειονότητα της
Θράκης είναι θρησκευτική και όχι εθνική.
Έτσι θα πετάξουμε λοιπόν στη θάλασσα
αυτό το επιχείρημα; Γιατί; Για να φέρουμε
τον Ερντογάν σε δύσκολη ιδεολογική θέση
(!) όπως νομίζουμε; Για να κάνουμε σε
τέτοιες εποχές ασκήσεις πολιτικού
φιλελευθερισμού; Ή μήπως για να βγάλουμε
τη μειονότητα στους δρόμους; Για λόγους
εγκυκλοπαιδικούς και μόνο θυμίζω ότι η
εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη
προβλέφθηκε:
* με τη Συνθήκη της
Κωνσταντινούπολης (1881)·
* με τη Συνθήκη των Αθηνών
(1913) ·
* με τους νόμους 2345/20 και
1920/91 για τις αρμοδιότητες των μουφτήδων.
Συμπερασματικά: Τα επόμενα
χρόνια η Τουρκία θα εστιάσει την προσοχή
της στη Θράκη, ενθαρρύνοντας τοπική
ανάφλεξη με μπροστάρηδες θρησκευτικούς
λειτουργούς. Οι κοινές προκλητικές
περιοδείες του Τούρκου προξένου στην
περιοχή μαζί με τους ψευδομουφτήδες και
η νέα ατζέντα Ερντογάν μάς προϊδεάζουν
γι’ αυτό. Αντί, λοιπόν, να
παρακολουθούμε τη νέα απόπειρα για
δημιουργία συνθηκών αυτονομίας, καλό
είναι να οργανωθούμε και να περάσουμε
στην αντεπίθεση. Άλλως, θα βρεθούμε προ
εκπλήξεων!
m-epikaira.gr
