Πίσω στο ευρετήριο

 Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών

Μέρος 2^ο  «Ποια γενοκτονία;»

Της Χριστιάννας Λούπα*

loupachr@otenet.gr

Η πρόσφατα ανανεωμένη ιστοσελίδα του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, στην οποία αναφερθήκαμε στο Πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, διατείνεται μεταξύ άλλων ότι η Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, (Τουρκική, κατά το Τουρκικό ΥΠΕΞ), βρίσκεται υπό καθεστώς «απαρτχάιντ» ως «εγκλωβισμένη», στερημένη από βασικά δικαιώματα σε μια περιοχή - γκέτο, όπου οι απαγορευμένες στρατιωτικές ζώνες συνεχίζουν να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της.

Οι προκλήσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως χώρα που «διψά για εδαφική επέκταση», ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά στο Ποντιακό ζήτημα, όπου απροκάλυπτα και θρασύτατα αντιστρέφονται οι όροι και η Ελλάδα παρουσιάζεται ως θύτης, ενώ η Τουρκία ως θύμα, εις βάρος του οποίου διαπράχθηκαν τα χειρότερα εγκλήματα από τους Πόντιους.

Μήπως θα πρέπει να θυμίσουμε εδώ στους σκληροπυρηνικούς στρατηγούς της γειτονικής χώρας τη φράση του Κεμάλ: «Επιτέλους τους ξεριζώσαμε!»; Ή μήπως θα πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη κιόλας;

Πράγματι, η Άγκυρα χαρακτηρίζει τη γενοκτονία ως «μύθο», που «αποκλειστικό σκοπό έχει την προπαγάνδα κατά της Τουρκίας» και υποστηρίζει ότι οι Έλληνες με την προβολή του Ποντιακού ζητήματος «επιδιώκουν να υπονομεύσουν τις πολιτικές και πολιτιστικές αρχές επί των οποίων στηρίζεται η σύγχρονη Τουρκία και συγχρόνως να το προβάλλουν ως πρόσχημα για να αναγκάσουν τα μέλη της Τουρκικής μειονότητας να εγκαταλείψουν τη Δ. Θράκη».

Προβάλλεται ακόμα ο ισχυρισμός ότι ο όρος «Πόντος» φορτίστηκε ιδεολογικά μετά τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο «με στόχο να πυροδοτηθούν τα εχθρικά αισθήματα εναντίον της Τουρκίας». Επιπλέον, σύμφωνα με την ιστοσελίδα, σκοπός της χώρας μας είναι να «αμαυρώσει» το προφίλ του Κεμάλ και να χρεώσει την Ιστορία της Τουρκίας με γενοκτονίες.

Το αν η Τουρκία, πάντως, είναι χρεωμένη με γενοκτονίες ή όχι και το αν ο Κεμάλ υπήρξε ο εμπνευστής της «εθνοκάθαρσης» και πρότυπο του Χίτλερ, είναι νομίζω γνωστό τοις πάσι, εκτός από τους Τούρκους στρατηγούς, που επιμένουν να εθελοτυφλούν και να στρουθοκαμηλίζουν, κρύβοντας τα εγκλήματα κάτω από το χαλί. Δεν είναι λίγοι άλλωστε οι διανοούμενοι και ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι της Τουρκικής Δημοκρατίας, που έχουν καταδικαστεί σύμφωνα με το άρθρο 301, επειδή ζητούν από τη χώρα τους να αναλάβει τις ευθύνες της.

Γιατί όμως η Τουρκία διάλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να προβεί σε προκλήσεις που διαταράσσουν την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στις δύο χώρες και μάλιστα σε μία «περίοδο νηνεμίας και προώθησης του ελληνοτουρκικού διαλόγου», όπως τη χαρακτήρισαν οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Στρασβούργο;

Αυτό που συμβαίνει φαίνεται πως μάλλον δεν είναι άσχετο με το ενεργειακό «άνοιγμα» της χώρας μας και τη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ρωσίας, Βουλγαρίας και Ελλάδας για τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream, ο οποίος ως γνωστόν αποτελεί τη ρωσική απάντηση στον αγωγό Nabucco. Όπως ξέρουμε οι δύο αγωγοί είναι «αντίπαλοι», καθώς ο δεύτερος, που έχει τις ευλογίες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μεταφέρει αέριο από το ΑζερμπαΪτζάν, μέσω Τουρκίας, σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και θα καταλήγει στην Αυστρία.

Ο συνήθης ύποπτος και ο κανακάρης του νομίζω ότι ξαναχτυπούν!

* Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη - Κατοχή» και «Στους Δρόμους του Πεπρωμένου»