«Η
μεγάλη των μπάτσων σχολή»
της
Χριστιάννας Λούπα*
Ασφαλώς,
αν δεν είχε σκοτωθεί ο άτυχος οδηγός
λεωφορείου, θα μπορούσε κανείς να πει
ότι οι σκηνές που διαδραματίστηκαν
πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, είναι
βγαλμένες από τη γνωστή ταινία με τους
γκαφατζήδες αστυνομικούς. Ίσως πάντως,
θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσω τα λόγια
του μεγάλου Αϊνστάιν: «Δύο πράγματα
είναι απέραντα: το σύμπαν και η
ανθρώπινη βλακεία. Και για το πρώτο δεν
είμαι σίγουρος!».
Μολονότι
ο μεγάλος Φυσικός δεν είχε στο μυαλό του
κάποιους άνδρες της ΕΛ.Α.Σ. όταν έλεγε τα
παραπάνω, σίγουρα στην περίπτωσή τους
ταιριάζει γάντι. Γιατί, πώς αλλιώς εκτός
από ηλίθιο, θα μπορούσε κανείς να
χαρακτηρίσει έναν αστυνομικό, που, ενώ
στο πίσω κάθισμα του περιπολικού έχει
έναν τοξικομανή κρατούμενο και μάλιστα
χωρίς χειροπέδες, παρατάει το
υπηρεσιακό του περίστροφο αδέσποτο
δίπλα στο χειρόφρενο, ή τα κλειδιά πάνω
στη μίζα, ενώ λείπει από το αυτοκίνητο;
Ελλιπής
εκπαίδευση, ισχυρίζονται πολλοί. Δεκτό.
Και γνωστό. Όμως πόση και τι είδους
εκπαίδευση χρειάζεται κάποιος για να
καταλάβει ότι ο αστυνομικός δεν
παρατάει το όπλο του όπου να ’ναι; Μήπως
τελικά είναι και θέμα IQ;
Μήπως θα έπρεπε να γίνεται και κανένα
τεστ ευφυΐας στους υποψήφιους φρουρούς
της τάξης; Μήπως τελικά αποδεικνύεται
ότι για να κάνει κανείς καριέρα στην
Αστυνομία, δεν αρκούν μόνο οι καλοί
βαθμοί στις Πανελλήνιες;
Να
θυμίσω επίσης παρόμοιες περιπτώσεις που
συνέβησαν κατά το παρελθόν; Την απόδραση
Πάσσαρη, για παράδειγμα, και τη
δολοφονία των δύο αστυνομικών που τον
συνόδευαν; Ή μήπως την απόδραση του
Ρώσου Μαξίμ Ζελίν και την επίσης
δολοφονία των συνοδών αστυνομικών;
"Μολονότι
πρόκειται για ένα περιστατικό
εγκληματικής αμέλειας μεμονωμένων
αστυνομικών δεν μπορεί από μόνο του να
δίνει την εικόνα για ολόκληρο το
αστυνομικό σώμα, το οποίο εργάζεται
αποτελεσματικά, κάνει ό,τι μπορεί και θα
κάνει ακόμα περισσότερα», δήλωσε ο
κύριος Παυλόπουλος. Ασφαλώς και ό,τι
έγινε δεν είναι αντιπροσωπευτικό
ολόκληρου του αστυνομικού σώματος.
Αλίμονο, αν ήταν! Το θέμα όμως είναι το
εξής: ο οδηγός του πρώτου περιπολικού,
που αφοπλίστηκε
από τον δράστη, είχε κριθεί ανεπαρκής
από τους προϊσταμένους του το 2004 και
είχε μετατεθεί στον αστυνομικό σταθμό
της Ιωνίας. Προσέφυγε, όμως, στα
διοικητικά δικαστήρια και δικαιώθηκε
τρία χρόνια μετά, τον Μάιο του 2007, όταν
επέστρεψε στο Τμήμα Ασφαλείας της
Σίνδου. Είναι άραγε άσχετη η εγκληματική
αμέλεια που επέδειξε ο εν λόγω
αστυνομικός με την κρίση των
προϊσταμένων του περί ανεπάρκειας;
Μάλλον όχι!
Είναι
δυστυχώς γνωστό ότι, από τους
αστυνομικούς που τίθενται σε
διαθεσιμότητα ή μετατίθενται δυσμενώς
κάθε χρόνο, ένα μεγάλο ποσοστό
προσφεύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια,
δικαιώνεται και επανέρχεται
θριαμβολογώντας. Και ιδού τα
αποτελέσματα!
Ο
αρχηγός της αστυνομίας ωστόσο, φάνηκε
αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει το Σώμα
από τα ανεπαρκή στοιχεία, για να
μπορέσουν και οι υπόλοιποι να κάνουν
σωστά τη δουλειά τους. Και το καλό που
του θέλουμε, ας το κάνει μια ώρα νωρίτερα,
μήπως και σωθεί κάτι από το κύρος της ΕΛ.Α.Σ.,
που τον τελευταίο καιρό έχει πληγεί
ανεπανόρθωτα, εξ αιτίας κάποιων ηλίθιων,
ανώμαλων ή διεφθαρμένων, που δυσφημούν
ολόκληρο το Σώμα. Μια ματιά στα video
του You Tube
θα σας πείσει περί του λόγου το αληθές.
Είναι κρίμα και για εκείνους που κάνουν
καλά τη δουλειά τους και συχνά ρισκάρουν
και την ίδια τους τη ζωή, εκτελώντας το
καθήκον τους.
*
Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και
συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την
Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή» και «Στους
Δρόμους του Πεπρωμένου».
