ΩΡΑ
ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ
Της
Ηλέκτρας Κίκη, Δικηγόρου Αθηνών
Μία αδιάψευστα μεγάλη ελληνική διπλωματική νίκη επετεύχθη στο Βουκουρέστι τις τελευταίες κρίσιμες ημέρες για το ιστορικά αδιαπραγμάτευτο όνομα της Μακεδονίας μας. Βέβαια ο αγώνας βρίσκεται ακόμη στη μέση της διαδρομής του, αλλά όταν η θέληση για την επίλυση των εθνικών μας ζητημάτων συμβαδίζει με επίμονες διπλωματικές προσπάθειες, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, παρά να περιμένουμε και να αποδεχτούμε την υλοποίηση των πολυπόθητων στόχων που θα κάνουν υπερήφανους όλους τους Έλληνες.
Σ’ αυτή την πολυτάραχη χρονική περίοδο που διανύουμε και τις τρέχουσες εξελίξεις στα Βαλκάνια, ίσως να ωριμάσανε πλέον οι συνθήκες και για την επίλυση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος, που φαίνεται να περνά στην ιστορική λήθη. Οι αγώνες των Βορειοηπειρωτών, λόγω ποικίλων συγκυριών, μείνανε ιστορικά αδικαίωτοι.
Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, της αυτοδιοίκησης, της χρήσης της γλώσσας στην παιδεία, σε κοινωνικές και πολιτισμικές δραστηριότητες παραβιάζονται συστηματικά και διαχρονικά από την Αλβανία.
Οι διεθνείς συμφωνίες, οι ευρωπαϊκές συνθήκες, το διεθνές δίκαιο και οι διακηρύξεις περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εκείνα που διασφαλίζουν στην ελληνική μειονότητα τη διατήρηση των χαρακτηριστικών της. Διαφορετικά επέρχεται η αφομοίωση και η σταδιακή εξαφάνισή τους επιτυγχάνοντας έτσι το σκοπό του αλβανικού κράτους. Η διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων και των θεμελιωδών μας ελευθεριών θεωρείται στις μέρες μας υποχρέωση όλων μας, κατά την πεμπτουσία της φιλοσοφίας του αιώνα μας.
Τα κράτη – μέλη του Ο.Η.Ε, όπως η Αλβανία, αλλά και τα άλλα βαλκανικά κράτη, όσον αφορά τις μειονότητες είναι υποχρεωμένα να τις προστατεύουν και να τις σέβονται σύμφωνα με τα κάτωθι διεθνή κείμενα:
α) Τον καταστατικό χάρτη του Ο.Η.Ε, που προβλέπει την αναγνώριση, το σεβασμό και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
β) Το διεθνές δίκαιο που αφορά την προστασία, το σεβασμό και την ενθάρρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την απαγόρευση των πάσης φύσεως διακρίσεων.
γ) Την κάθε άλλη συμφωνία που έχει υπογραφεί μεταξύ των διαφόρων χωρών και αφορά τα δικαιώματα των εθνικών, θρησκευτικών ή πάσης φύσεως μειονοτήτων.
Μείζονος σημασίας ζήτημα για τον πληθυσμό της Βορείου Ηπείρου αποτελεί και η ίδρυση ελληνικών σχολείων στις περιοχές που κατοικούν έλληνες, καθώς και η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας στα σχολικά εγχειρίδια.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε μάρτυρες στον ύπουλο τρόπο υφαρπαγής των περιουσιών μας από το αλβανικό κράτος, όπου ουδείς δεν μπορεί να αποχωριστεί αυθαίρετα την περιουσία του σύμφωνα με την Παγκόσμια Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Η γείτονα χώρα παραβιάζει και τη σύμβαση πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Εν τοις πράγμασι, οφείλουμε εμείς οι Βορειοηπειρώτες να διαμαρτυρηθούμε σε διεθνείς οργανισμούς για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας, διότι η συστηματική παραβίασή τους έχει ως σκοπό τον αφελληνισμό και τον διωγμό μας από τις πατρογονικές μας εστίες.
Ακόμη μπορούμε να επικαλεστούμε και να ζητήσουμε την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας.
Εποικοδομητική θα ήταν η συμβολή της ελληνικής πολιτείας απαιτώντας την εφαρμογή των κανόνων διεθνούς δικαίου, τους οποίους οφείλει να επικαλεστεί στην προβολή και διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, γιατί στη σημερινή εποχή το δημόσιο διεθνές δίκαιο αποτελεί τη γλώσσα της διπλωματίας.
Με γνώμονα το εθνικό συμφέρον της Βορείου Ηπείρου και με τη ματιά μας στραμμένη στο μέλλον, κρίνεται αναγκαία η συνεργασία όλων των Βορειοηπειρωτών. Ο διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας με ομοψυχία και ομόνοια θα μας οδηγήσει στην εκπλήρωση των προσδοκιών μας.
Οι συνθήκες είναι όλες με το μέρος μας. Μπορούμε να στηριχτούμε και να ζητήσουμε την εφαρμογή όλων των διεθνών κειμένων που μας αφορούν. Αυτά που δικαιούμαστε είναι πάρα πολλά, περισσότερα από κάθε άλλη εθνική μειονότητα.
Οι εξελίξεις τρέχουν. Ήρθε πλέον η κατάλληλη ώρα να τρέξουν και για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Αν δεν τολμήσουμε σήμερα, αύριο θα είναι αργά!
Αν δεν τολμήσουμε σήμερα, αύριο θα μιλάμε για μία ακόμη χαμένη πατρίδα!
