The strong voice of a great community
Éïýíéïò 2017

Ðßóù óôï åõñåôÞñéï

   

“Το Τßμημα της Μωρßας…”

                                         Του ΘωμÜ Σ. ΣÜρα
Και üμως τις τελευταßες τρεις δεκαετßες αυτÞ εδþ η φωνÞ προσπÜθησε κατ’ επανÜληψη να ξυπνÞσει την ΑθÞνα απü τον βαθý λÞθαργο που εßχε περιπÝσει, εξ αιτßας του πλιÜτσικου του δημüσιου χρÞματος και της πλαστÞς “νιρβÜνας” που ζοýσε ο ελληνικüς λαüς, σε μια επßδειξη “Ýμφασης και εκπροσþπησης της δημοκρατßας”. Το τραγικü, ωστüσο εßναι üτι το üλο σκηνικü δεν Þταν τßποτα περισσüτερο απü μια Ýκφραση της σοβαρÞς ασθÝνειας που εßχε αγκαλιÜσει το πολιτικü κατεστημÝνο της χþρας, οι εκπρüσωποι του οποßου συνÝχιζαν να ζουν στο κüσμο των φαντασιþσεþν τους, των “χιλßων και μιας νυκτþν”. Και φυσικÜ κÜτω απü αυτÝς τις συνθÞκες, το μεγÜλο θýμα των ημερþν, üπως Þταν επüμενο, υπÞρξε η οργανωμÝνη διοßκηση και η πλειοψηφßα του Ελληνικοý λαοý. ¼λα αυτÜ, βÝβαια γινüταν στο üνομα μιας δημοκρατßας αριστερþν αποκλßσεων. Στην πραγματικüτητα, üμως, Þταν μια διαρκÞς πρÜξης υφαρπαγÞς και καταλÞστευσης του δημοσßου ταμεßου και κατασυκοφÜντησης της δημοκρατικÞς πρακτικÞς. ¸τσι, λοιπüν, φτÜσαμε στο σημεßο να οδηγηθεß η χþρα σε πρωτοφανÞ σημεßα ηθικÞς και υλικÞς πτþσης η οποßα εßχε σαν αποτÝλεσμα την πραγματικÞ εξαθλßωση των μικρομεσαßων κοινωνικþν τÜξεων, ενþ παρÜλληλα οδÞγησε στην απüγνωση και απελπισßα την γενιÜ των Ýντιμων συνταξιοýχων, απü τους οποßους στÝρησε το αναφαßρετο δικαßωμα της αξιοπρÝπειας και των συνθηκþν Ýντιμης ζωÞς, τα οποßα αποτελοýν αναπüσπαστα στοιχεßα των φυσικþν δικαιωμÜτων του ανθρþπου και πολßτη.
ΠροσωπικÜ, ομολογþ üτι Ýκανα üτι Þταν δυνατüν, μÝσα στα πλαßσια των δυνατοτÞτων μου να εφιστÞσω τη προσοχÞ τüσο της διοßκησης, üσο και της ηγεσßας του πολιτικοý κατεστημÝνου, για τα “λοφßα και τις παγßδες” που τüσο επικßνδυνα εßχαν αρχßσει να διαφαßνονται στους ορßζοντες, χωρßς ωστüσο να υπÜρξει κÜποιο σημÜδι αντßδρασης απü ελληνικÞς πλευρÜς. Οφεßλω λοιπüν να ξεκαθαρßσω üτι για τους ομογενεßς του Τορüντο και Üλλων κοινοτÞτων του ΚαναδÜ και της ΑμερικÞς, αποτελοýσε κοινü μυστικü, η εναντßον μου πρüστυχη και ποταπÞ προσωπικÞ εκστρατεßα απü εκεßνους που εßχαν συμφÝροντα να αποκρýψουν την αλÞθεια απü τους ¸λληνες πολßτες, ενþ παρÜλληλα Üδειαζαν τα ταμεßα του δημοσßου προς üφελος των προσωπικþν τους  συμφερüντων, σαν τους αρουραßους μÝσα σε αποθÞκες τροφßμων. Για να πετýχουν, üμως üλα αυτÜ, Ýπρεπε να υπÜρξει και σχετικÞ υποδομÞ, δεδομÝνου üτι διαφορετικÜ κινδýνευε το πολιτικü κατεστημÝνο της χþρας, το οποßο μÜλιστα, εßχε περιβληθεß τον χιτþνα της δημοκρατßας και ελευθερßας. Ο προβληματισμüς και πÜλι εßναι εÜν και κατÜ πüσον δεν υπÞρξαν και Üλλες φωνÝς προς την ßδια κατεýθυνση, και οφεßλω να ομολογÞσω üτι υπÞρξαν, λßγες μεν πλην üμως ξεκÜθαρες. Το σημεßο πÜντως το οποßο υπÞρξε βασικüς καταλýτης της παραπλÜνησης της κοινÞς γνþμης και της παραπληροφüρησης Þταν η κοινÞ συνισταμÝνη üλων των πολιτικþν δυνÜμεων της χþρας, üτι πÝραν üλων των πολιτικþν εκκρεμοτÞτων και των λοιπþν υποθÝσεων, οι οποßες απασχολοýσαν τους πολßτες, προτεραιüτητα εßχε η πÜση θυσßα διατÞρηση των συμφερüντων του πολιτικοý κατεστημÝνου των Αθηνþν. Ο υπογρÜφων το παρüν Üρθρο οφεßλω να τονßσω üτι ανÞκω στη γενιÜ του 114. Το οποßο υπονοοýσε το  τελευταßο Üρθρο του Εθνικοý Καταστατικοý χÜρτη των ΕλλÞνων τις δεκαετßες του ’60 και ’70, και το οποßο üριζε τοποτηρητÝς της φýλαξης του ΣυντÜγματος  στους ¸λληνες πολßτες. “Η τÞρηση του παρüντος ΣυντÜγματος επαφßεται στον πατριωτισμü των ΕλλÞνων”, ανÝφερε το κεßμενο του σχετικοý Üρθρου. Και στο σημεßο αυτü εßχε επικεντρωθεß για δεκαετßες ολüκληρες η προσπÜθεια üλων των κυβερνÞσεων της μεταδικτατορικÞς μεταπολßτευσης þστε να αποκοιμßσουν τον Ελληνικü λαü με ρουσφÝτια τýπου παροχÞς αδειþν πρακτορεßων ΠΡΟΠΟ, Þ και Ýργων του δημοσßου, Þ την τοποθÝτηση των “αγωνιστþν” της δημοκρατßας σε κÜποια κυβερνητικÞ θÝση, προς “δüξα και τιμÞ” των κανüνων της δημοκρατßας.
ΑυτÜ βÝβαια ως προς τις ανÜγκες και υποχρεþσεις του πολιτικοý συστÞματος στο εσωτερικü της χþρας, εκεßνο, üμως, που προβλημÜτιζε τους υπεýθυνους των δημοσßων σχÝσεων Þ ποιο απλÜ, προπαγÜνδας, των κυβερνητικþν σχημÜτων της περιüδου, Þταν το εξωτερικü. Στην ΑμερικÞ, τον ΚαναδÜ και την Αυστραλßα, ως γνωστüν, εßχαν δημιουργηθεß μεγÜλες κοινüτητες αποδÞμων ομογενþν, οι οποßοι παρακολουθοýσαν απü κοντÜ τις πολιτικÝς διαμορφþσεις γýρω απü τα εθνικÜ θÝματα, και δεν Þταν, μÜλιστα, λßγες οι φορÝς, που Þλθαν σε ανοικτÞ ρÞξη με  την ΑθÞνα και τις πολιτικÝς που Þθελε να εφαρμüσει. Οι ποιο δυναμικÝς απü αυτÝς τις οργανþσεις Þταν εκεßνες των ομογενþν της Ηπεßρου και μÜλιστα της Βορεßου Ηπεßρου και εκεßνοι της Μακεδονßας. Αυτü βÝβαια μÝχρι τον σχηματισμü της πρþτης κυβÝρνηση ΠΑΣΟΚ του ΑνδρÝα ΠαπανδρÝου, δεν φαßνεται να προβλημÜτιζε τις προηγοýμενες κυβερνÞσεις, δεδομÝνου üτι τις διακρατικÝς σχÝσεις ΕλλÜδας-Αλβανßας καθüριζε το “εμπüλεμο” το οποßο συνÝχιζε να υπÜρχει απü τη περßοδο του ΔευτÝρου Παγκüσμιου ΠολÝμου. Το αποτÝλεσμα και πÜλι αυτÞς της πολιτικÞς πραγματικüτητας Þταν να υπÜρξει η δημιουργßα μιας πανßσχυρης φωνÞς η οποßα εκπροσωποýσε τους Ηπειρþτες και κυρßως του Βüρειο Ηπειρþτες. Μια πραγματικÞ ομÜδα κροýσης, η οποßα ασκοýσε πιÝσεις πÜνω στους εκÜστοτε διοικοýντες την ΕλλÜδα. ¼ταν, ωστüσο, για την διακυβÝρνηση της χþρας  Ýλαβε εντολÞ το ΠΑΣΟΚ, Ýκρινε üτι η Üσκηση πιÝσεων πÜνω στην ΑθÞνα σε σχÝση με την χÜραξη και εφαρμογÞ πολιτικþν σχεδßων Þταν απαρÜδεκτη και ως εκ τοýτου προχþρησε στη λÞψη μÝτρων για την αποδυνÜμωση Þ και διÜλυση αυτþν των ομογενειακþν οργανþσεων. Την περßοδο εκεßνη υπουργüς εξωτερικþν της κυβÝρνησης Þταν ο ΚÜρολος Παποýλιας, Ηπειρþτης τη καταγωγÞ, παλαιüς καπετÜνιος του ΕΛΑΣ κατÜ την περßοδο του εμφυλßου, ο οποßος υπü αυτÞ του την ιδιüτητα εßχε κατακÜψει τα χωριÜ της περιοχÞς, προκειμÝνου να τρομοκρατÞσει τους κατοßκους και να τους αναγκÜσει να συνεργαστοýν με τις “λαúκÝς δυνÜμεις”. ¼ταν λοιπüν, ο αιμοσταγÞς αυτüς πολιτικüς της ΝÝας ΠολιτικÞς ΤÜξης των Αθηνþν, βρÝθηκε στην ηγεσßα του Υπουργεßου Εξωτερικþν, το πρþτο που Ýκανε Þταν να διασπÜσει την παντοδýναμη Παν ΗπειρωτικÞ Ομοσπονδßα ΑμερικÞς και ΚαναδÜ, Ýτσι þστε να μην  υπÜρχει ομοφωνßα στις κοινÝς ανακοινþσεις πολιτικÞς και απαιτÞσεις τους. ΠροκειμÝνου δε να πετýχει το στüχο του, μÝσω κÜποιου Üσχετου “συμβοýλου” του απü το Τορüντο, πλησßασαν στÝλεχος της οργÜνωσης των Ηπειρωτþν του Τορüντο, μÜλιστα τον προσκÜλεσε σε τραπÝζι στο ξενοδοχεßο “ΜεγÜλη Βρετανßα” των Αθηνþν, üπου και μÝσα στην εκθαμβωτικÞ πολυτÝλεια του περιβÜλλοντος χþρου, του εξÞγησαν τους προβληματισμοýς του υπουργεßου και ζÞτησαν τη βοÞθεια και συνδρομÞ του προκειμÝνου να διασπαστεß η τüσο “αντεθνικÞ” Παν ηπειρωτικÞ Ομοσπονδßα  ΑμερικÞς και ΚαναδÜ. ΠροκειμÝνου, μÜλιστα, να τον βοηθÞσουν να γßνει ποιο πιστικüς του Ýδωσαν και μια επιταγÞ του Υπουργεßου αξßας τριÜντα πÝντε χιλιÜδων δολαρßων, προκειμÝνου να βοηθηθεß η οργÜνωση να αποπληρþσει το χρÝος που εßχε απü την αγορÜ του κτηρßου τους επß της ΠÝηπ. Και Ýτσι ακριβþς Ýγινε. Με την  επιστροφÞ του ο ομογενÞς κÜλεσε την διοßκηση του οργανισμοý, τους εξÞγησε το τι ακριβþς συνÝβαινε και τους δÞλωσε üτι διαθÝτει την επιταγÞ υπü την προûπüθεση üτι θα παρθεß απüφαση διÜσπασης. ΚÜτι που Ýγινε δεκτü. ¸τσι λοιπüν πÝτυχε η ΑθÞνα να διασπÜσει μια μεγÜλη και μαχητικÞ ομογενειακÞ ομοσπονδßα.
ΚÜπως Ýτσι εßχε και η πραγματικüτητα με την μεγÜλη “Παν ΜακεδονικÞ  ¸νωση ΑμερικÞς και ΚαναδÜ”. Ο δυναμικüς αυτüς οργανισμüς εßχε Üμεση εξÜρτηση απü την Εταιρßα Μακεδονικþν Σπουδþν, στην Ýδρα της οποßας Ýδρευε και το ΚÝντρο ΑποδÞμων Μακεδüνων. ¹ταν μια οργÜνωση με πλατιÜ θεμÝλια  η οποßα αποτελοýσε Ýναν πραγματικü εφιÜλτη των προπαγανδιστþν των  ΣλÜβων. Δυστυχþς, το 1974 με την συμφωνßα των τριþν πολιτικþν ηγετþν της ΕλλÜδος, των Κωνσταντßνου ΚαραμανλÞ, του ΑνδρÝα ΠαπανδρÝου και του Κωνσταντßνου ΜητσοτÜκη με το ΝΑΤΟ για την δημιουργßα ανεξÜρτητου κρÜτους στα βüρεια σýνορα της ΕλλÜδος με το üνομα της “Μακεδονßας”, την περßοδο που ο Λουνς Þταν Γενικüς ΓραμματÝας της συμμαχßας, καθþς επßσης και η αποδοχÞ παραχþρησης των νησιþν του Ανατολικοý Αιγαßου στην ¢γκυρα, ο τüτε υπουργüς εξωτερικþν Γιþργος ΠαπανδρÝου, γιος του ΑνδρÝα, ο οποßος μÜλιστα εßχε αναγνωριστεß ως υπεýθυνος για την πραγμÜτωση των δýο σχεδßων, με υπουργικÞ απüφαση Ýκοψε τη χρηματοδüτηση του ΚÝντρου ΑποδÞμων Μακεδüνων, με την  αιτιολογßα üτι üλοι οι απüδημοι εφεξÞς θα ανÞκουν στη ΓενικÞ Γραμματεßα ΑποδÞμων ΕλλÞνων!! Με Ýδρα την Θεσσαλονßκη. ΠαρÜλληλα, εργÜσθηκε με üλες του τις δυνÜμεις για την πραγματοποßηση του δεýτερου μεγÜλου προγρÜμματος της προσÜρτησης των νησιþν του Ανατολικοý Αιγαßου στην Τουρκßα. ¹ταν, μÜλιστα, η περßοδος  που η κυβÝρνηση των Αθηνþν, καθ’ υπüδειξη και κÜτω απü τις πιÝσεις του ΝΑΤΟ, προκειμÝνου να ικανοποιηθοýν οι απαιτÞσεις της ¢γκυρας, δÝχθηκε να συμπεριλαμβÜνει το κÜθε πολιτικü κüμμα στις καταστÜσεις των υποψηφßων του και δýο τουρκüφωνους υποψηφßους, ως εκπροσþπους της ΤουρκικÞς μειονüτητας της ΘρÜκης, στο Ελληνικü κοινοβοýλιο. ¹ταν η περßοδος των μεγÜλων πολιτικþν αποφÜσεων και της αποδüμησης των εθνικþν συμφερüντων του Ελληνικοý Ýθνους. Για το λüγο αυτü, εκατομμýρια δολÜρια διετÝθησαν σαν οικονομικÞ ενßσχυση των δημοσιογρÜφων του Αιγαßου, οι οποßοι Ýλαβαν χρÞματα με τον üρο να γρÜφουν üτι συμφÝρει στους κατοßκους των νησιþν του Ανατολικοý Αιγαßου να ανÞκουν στη διοικητικÞ δικαιοδοσßα της ¢γκυρας, διüτι Ýτσι θα εßχαν μεγαλýτερο συμφÝρον για τη διÜθεση των προúüντων παραγωγÞς τους. Επßσης εßχαν δημιουργηθεß τα “κακüφημα βραβεßα ΙΠΕΚΤΣΙ” για την ¸λληνο-ΤουρκικÞ φιλßα, πρþτοι αποδÝκτες των οποßων υπÞρξαν απü πλευρÜς Αθηνþν οι Γιþργος ΠαπανδρÝου και Κωνσταντßνος ΜητσοτÜκης, ενþ απü την ¢γκυρα Þταν ο Τζεμ, τüτε υπουργüς εξωτερικþν της Τουρκßας και ο Πρωθυπουργüς της χþρας. ¼σο για την ΠαμμακεδονικÞ, η μεγÜλη αυτÞ οργÜνωση των αποδÞμων αφÝθηκε πλÝον στα χÝρια και τον πατριωτισμü των ομογενþν εκ Μακεδονßας, μια ομÜδα των οποßων ενεργοποιÞθηκε και δημιοýργησε το ºδρυμα του ΑλεξÜνδρου στους πρüποδες του Ολýμπου, βÜζοντας Ýτσι Ýνα γερü θεμÝλιο στην αγÜπη και το σεβασμü των ομογενþν εκ Μακεδονßας για σÞμερα και το μÝλλον.
Δυστυχþς, αυτÞ εßναι η πραγματικüτητα γýρω απü τα εθνικÜ μας θÝματα και την πολιτικÞ της ΑθÞνας. Μια πραγματικüτητα η οποßα τρομÜζει, εÜν üχι κÜτι Üλλο. ΚÜτω απü αυτÞν την  ανÜλυση, αντιλαμβÜνεται ο αναγνþστης üτι οι εκπρüσωποι του πολιτικοý κατεστημÝνου των Αθηνþν, στην κυριολεξßα, προκειμÝνου να ξεπερÜσουν τις δυσκολßες και τα προβλÞματα που αντιμετþπιζαν, σκÝφθηκαν την εýκολη λýση, το ξεποýλημα κÜθε σπιθαμÞς γης το οποßο διεκδικοýσαν κÜποιοι “κακüβουλοι γεßτονες” , σýμφωνα με την χαρακτηριστικÞ φρÜση του Γιþργου ΠαπανδρÝου, ως υπουργοý εξωτερικþν. Το ßδιο συνÝβη με την Κýπρο, το 33 τις εκατü των εδαφþν της οποßας συμφωνÞθηκε απü τον Κωνσταντßνο ΚαραμανλÞ και Κωνσταντßνο ΜητσοτÜκη να δοθεß στην Τουρκßα με την ελπßδα δημιουργßας μιας ¸λληνü-ΤουρκικÞς ομοσπονδßας των δýο κοινοτÞτων. ¼ταν ωστüσο η ¢γκυρα, χωρßς καμßα αντßσταση απü την ΕλληνικÞ πλευρÜ κατÝλαβε το 40 τις εκατü των εδαφþν του νησιοý κατÜ παρÜβαση της συμφωνßας, επß σαρÜντα τρßα χρüνια τþρα αρνεßται να συμμορφωθεß και επιμÝνει üτι το μισü νησß της ανÞκει, σε πεßσμα και αμηχανßα της ΑθÞνας του Σýριζα, ο οποßος πασχßζει να βρει κÜποια λογικÞ ερμηνεßα των πολιτικþν αυτþν εξελßξεων. Το βÝβαιο εßναι üτι üλες οι παραπÜνω συμφωνßες, τüσο με το ΝΑΤΟ, üσο και την ΟυÜσιγκτον και την ¢γκυρα Ýχουν γßνει εν αγνοßα του Σýριζα, η κυβÝρνηση του οποßου, δικαßως, αντιδρÜ σε κÜθε προσπÜθεια δημιουργßας τετελεσμÝνων γεγονüτων.
Ας ευχηθοýμε λοιπüν üτι θα εßναι μüνον λßγες οι μÝρες του καθεστþτος του ΕρντογκÜν και üτι σýντομα θα πραγματοποιηθεß η ανατροπÞ και πτþση του. ΜÝχρι τüτε, ωστüσο ο πονοκÝφαλος θα συνεχßζει να απασχολεß την ΑθÞνα σαν Ýνας κακüς εφιÜλτης. ¸να εφιÜλτης ο οποßος, δυστυχþς, αποτελεß το τßμημα της μωρßας και των λαθþν της ηγεσßας των μεταδικτατορικþν κυβερνÞσεων, οι οποßες απαλλαγμÝνες και ελεýθερες απü κÜθε εßδους Ýλεγχο, κατασπατÜλησαν το βιüς του ¸λληνα πολßτη και τþρα πασχßζουν να τον πεßσουν να τους εμπιστευτεß ως εκπροσþπους της δημοκρατßας. ΥπÜρχει, ωστüσο, μια διαφορÜ το δημοκρατικü πολßτευμα διακρßνεται για την  προστασßα και ευημερßα των πολιτþν και üχι εκεßνων που ασκοýν την εξουσßα. Σýμφωνα με τις αρχÝς του δημοκρατικοý πολιτεýματος εκεßνοι που ασκοýν την εξουσßα υπüκεινται σε Ýλεγχο και λογοδοτοýν και σε καμßα περßπτωση δεν προστατεýονται απü ευεργετικÜ χαριστικÜ διατÜγματα περß  διαγραφÞς των ευθυνþν üσων κακοποιοýν και καταχρþνται τις εξουσßες που τους εμπιστεýτηκε ο λαüς και το Σýνταγμα. Εßτε δεξιοß εßναι αυτοß, εßτε αριστεροß, εßτε φασßστες, εßτε κομμουνιστÝς. Η σωτηρßα του λαοý υπÞρξε για αιþνες  ο υπÝρτατος νüμος, και üποιος τον παραβιÜζει σÞμερα Þ αýριο, δεν υπÜρχει αμφιβολßα καταπατÜ κÜθε μορφÞ και Ýννοια της δημοκρατßας.