Πίσω στο ευρετήριο

 Μπράβο Ομογένεια!

Της Χριστιάννας Λούπα*

loupachr@otenet.gr

Για μια ακόμα φορά οι Έλληνες της Διασποράς απέδειξαν ότι είναι δυο φορές Έλληνες! Για μια ακόμα φορά οι Έλληνες αυτοί, που ζουν εκτός των γεωγραφικών ορίων της χώρας μας, απέδειξαν ότι νοιάζονται περισσότερο για την πατρίδα, απ’ ότι εμείς που κατοικούμε μέσα στην αγκαλιά της κι όχι μόνο δεν την προσέχουμε, αλλά την καταστρέφουμε κιόλας.

Και πώς να μην εντυπωσιαστεί αλήθεια κανείς όταν φτάνουν στ’ αυτιά του οι πληροφορίες για τις πρωτοβουλίες των Ομογενών να συνδράμουν στην αναδάσωση της πυρπολημένης μας χώρας; Μιας χώρας που εμείς οι ίδιοι κάψαμε με τα ίδια μας τα χέρια και που εμείς οι ίδιοι ολιγωρήσαμε για να τη σώσουμε, εγκαταλείποντάς την στο έλεος του πυρός και του ανέμου;

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στο Πήλιο, τα μέλη του συλλόγου «Αργοναύτες», που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, αποφάσισαν να συγκεντρώσουν χρήματα, προκειμένου να συμβάλλουν στην αναδάσωση του Νομού Μαγνησίας, απ’ όπου κατάγονται. Ο πρόεδρος του συλλόγου, κύριος Αποστόλης Ζουπανιώτης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Παρ’ ότι η ελληνική πολιτεία έχει εκφράσει τη βούληση να αναδασώσει όλες τις καμένες δασικές εκτάσεις (σ.σ. να το δούμε και να μην το πιστέψουμε!), η πράξη μας έχει συμβολικό χαρακτήρα, δείχνοντας αφ’ ενός το ενδιαφέρον των Ελλήνων της Διασποράς για τον τόπο τους και αφ’ ετέρου τη συμπαράστασή μας στους συμπατριώτες μας στη γενέτειρα. Ελπίζουμε ότι αυτή μας η χειρονομία θα διεγείρει τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες όλων για να σώσουμε τον πανέμορφο κι ευλογημένο τόπο μας».

Παράλληλα, ο κύριος Θεόδωρος Σπυρόπουλος, πρόεδρος του ελληνοαμερικανικού ιδρύματος «Φύτεψε τις ρίζες σου στην Ελλάδα», δήλωσε: «Έχει σημασία να νιώσει ο Ομογενής τη χαρά ότι φύτεψε ο ίδιος ένα δέντρο, το οποίο συνέχεια θα δίνει ζωή. Μάλιστα αυτό μπορεί να είναι προς τιμή ή στη μνήμη κάποιου προσώπου, δίνοντας και συναισθηματικό νόημα στην πράξη. Η Ομογένεια μπορεί να συμπράξει στην προσπάθεια αυτή είτε ατομικά είτε συλλογικά, συνεισφέροντας οικονομικά. Το 100% των χρημάτων θα διατεθούν για τη δενδροφύτευση μιας περιοχής, σε συνεργασία με τους δημάρχους και το νομάρχη της περιοχής, ώστε να μπορέσει να κινητοποιηθεί ο κόσμος».

Το ίδρυμα άρχισε τις κινητοποιήσεις τη δεκαετία του ’90, όταν οι μεγάλες πυρκαγιές είχαν βαλθεί να καταστρέψουν την πανέμορφη χώρα μας. Σε κάθε δενδροφύτευση φυτεύονται τουλάχιστον 2.000 δέντρα, ενώ έχουν ήδη γίνει δενδροφυτεύσεις σε πολλές περιοχές, όπως το Σούνιο (5 – 6 φορές), την Κρήτη, τη Μεσσηνία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τη Σαμοθράκη και σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους.

Στον αντίποδα των προσπαθειών των Ελλήνων της Διασποράς για αναδασώσεις, αλλά και των κατά καιρούς εξαγγελιών των πολιτικών, ότι στη θέση κάθε καμένου δέντρου θα φυτευτεί ένα καινούριο, βρίσκεται η θλιβερή πραγματικότητα από πλευράς ελληνικού κράτους. Τα στατιστικά στοιχεία είναι πέρα για πέρα αποκαρδιωτικά και το μόνο που δείχνουν είναι ότι ετούτη εδώ η χώρα βρίσκεται στο έλεος των καταπατητών και των μεγαλοκατασκευαστικών συμφερόντων, με την ανοχή – ή μήπως τη συνενοχή; - της δημόσιας διοίκησης και της πολιτικής εξουσίας.

Σύμφωνα λοιπόν με το Υπουργείο Γεωργίας έχουν αναδασωθεί: το 2005, από τα 14.757 καμένα στρέμματα, μόνο τα 950! Το 2004, από τα 6.189 καμένα στρέμματα, τα 370 και ούτω καθεξής. Θα σταθώ ωστόσο στο 2000, όπου από τα 36.734 στρέμματα, αναδασώθηκαν μόνο 1575 και στο φοβερό 1998, όπου από τα 116.197 στρέμματα αναδασώθηκαν 3.483! Η αναλογία είναι ένα προς έντεκα! Τα λόγια είναι σίγουρα περιττά κι ας τα εκστομίζουν με ιδιαίτερη ευκολία οι ταγοί αυτού του τόπου, ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν εκλογές.

Λογική εξ άλλου μου φαίνεται η πρόταση που έκανε την περασμένη Τρίτη  ο βουλευτής της Ν.Δ. κύριος Αγοραστός: «Γιατί να υπάρχουν φορολογικά κίνητρα για την επιχείρηση ή τον ιδιώτη που κάνει δωρεά σ’ ένα ίδρυμα ή ένα αθλητικό σωματείο και να μην υπάρχουν τουλάχιστον ίδιας αξίας κίνητρα και για τις αναδασώσεις ή άλλες δράσεις που κατατείνουν στην προστασία του περιβάλλοντος;»

Νομίζω πάντως ότι το μόνο που μπορεί να προσθέσει κανείς σε όλα τα παραπάνω είναι ένα μεγάλο Μπράβο στους Έλληνες της Διασποράς, που δείχνουν να πονάνε το «νόστιμον ήμαρ», όσο μακριά του κι αν βρίσκονται και να συνεχίζουν να «φυτεύουν τις ρίζες τους» στο χώμα το ελληνικό κι αγαπημένο.

*Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας του βιβλίου «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή»