Καλώς
όρισες κ. Αγροφύλακα.
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη Ιούλιος 2007
Μπορεί ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής να μην υλοποίησε ούτε μία από τις πάρα πολλές προεκλογικές του εξαγγελίες με τις οποίες κέρδισε τις εκλογές το 2004, μας εξέπληξε όμως με τις ξαφνικές αποφάσεις που πέρνει και φορτώνει τη χώρα μας με άλλα, που δεν υποσχέθηκε και που πιθανόν να μην περνούσαν ποτέ από το νου μας. Κι΄ακόμη πιό πιθανό κάποια από αυτά να μην τα χρειάζεται η φτωχιά Ελλάδα. Ένα απ΄αυτά, που δεν χρειάζεται η Ελλάδα, είναι η πρόσφατη απόφαση και δημιουργία του Σώματος των αγροφυλάκων. Κάτι γιά το οποίο αυτή τη στιγμή αναρωτιέται όλη η Ελλάδα. Γιατί ξαναγεννήθηκε ο ξεχασμένος αγροφύλακας;
Φυσικά γιά τους νεώτερους
ο αγροφύλακας είναι κάτι άγνωστο.Κάτι
καινούργιο, που είμαι βέβαιος πως θα
προσπαθούν να μαντέψουν τι ακριβώς
μπορεί να είναι αυτό. Ποιό είναι το έργο
του; Ποιές οι υποχρεώσεις και ποιά τα
καθήκοντά του; Τελικά τι χρειάζεται
σήμερα και ποιά θα είναι η προσφορά του
προς τη χώρα;
Γιά μας όμως, τους παλαιότερους, ο αγροφύλακας είναι κάτι πολύ γνωστό. Κάτι που το έχουμε βιώσει από όλες τις πλευρές του. Είναι ένα πρόσωπο δεμένο στενά με τα παιδικά μας χρόνια. Ιδιαίτερα όσοι από μας είχαμε την τύχη ή την ατυχία, αν προτιμάτε, να ζούμε σε χωριά. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πάρα πολύ καλά αυτό τον “κύριο”και πάρα πολλές φορές πληρώναμε με γενναίο ξύλο την οποιαδήποτε παιδιάστικη σκανταλιά μας σε χωράφια και περιβόλια. Εκείνους τους καιρούς όλοι οι μεγάλοι, γονείς, συγγενείς, συγχωριανοί, είχανε δικαιώματα πάνω μας. Πιό πολλά είχε ο αγροφύλακας. Έτσι είχε καταντήσει να είναι ο φόβος και ο τρόμος μας. Ήτανε όμως και ο φόβος των ζωοκλεφτών και κάποιων άλλων που τρυγούσαν τους καρπούς από ξένα χωράφια. Σε γενικές γραμμές, ο αγροφύλακα, ήτανε ο άρχοντας αλλά και ο φόβος της υπαίθρου.
Ήτανε τότε οι εποχές, που ο
Έλληνας αγρότης, παρ΄όλες τις
αντιξοότητες, καλλιεργούσε τα χωράφια
του με πρωτόγονα μέσα και με την μικρή
σοδειά του αγωνιζότανε γιά να επιβιώσει.
Και τα κατάφερνε να ζει φτωχά, χωρίς
μεγάλες απαιτήσεις. Ήθελε πάντοτε να τα
έχει καλά με την Εξουσία, η οποία του
είχε μάθει πως δεν μπορεί να έχει
απαιτήσεις, ούτε δικαιώματα και πως
πρέπει να φωνάζει “εληά, εληά και Κώτσο
βασιλιά” Αλλοιώς.......
Κι΄ήρθε ο πόλεμος και η
Κατοχή. Η ύπαιθρος είχε αρχίσει να
περνάει πολύ δύσκολες μέρες. Ήρθε όμως
και η Εθνική Αντίσταση, που γεννήθηκε
και αντρόθηκε στην ύπαιθρο. Ήρθε και
άλλαξε πολλά. Ήτανε τότε που ο Έλληνας
αγρότης έμαθε πως έχει και αυτός κάποια
δικαιώματα. Έμαθε πως έχει κι΄αυτός μιά
κάποια προσωπηκότητα και μιά γνώμη πάνω
στην πατρίδα του. Μέσα από την Εθνική
Αντίσταση ο Έλληνας αγρότης είχε
καταφέρει να ανέβει λίγα σκαλιά πιό πάνω.
Όμως με πάρα πολύ μεγάλο κόστος.
Λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο θα ήτανε, που κρίθηκε ότι η ύπαιθρος πλέον δεν χρειάζεται τον αγροφύλακα γιά να την προστατεύει. Ο κόσμος είχε αρχίσει να αλλάζει. Ο Εμφύλιος που πέρασε σαν θύελλα πάνω από την Ελλάδα ερήμωσε την ύπαιθρο. Όσοι απόμειναν πιστοί στα χωράφια τους και στα κοπάδια τους είδαν πως ο καθ΄ένας μπορούσε πιά μόνος του να φυλάει τη γη του, τα ζώα του, την περιουσία του. Η αστυφιλία, που ενέσκηψε σαν επιδημία εκείνα τα χρόνια ερήμωσε ακόμη πιό πολύ την επαρχία και φυσικά εξαφάνισε τους οποιουσδήποτε εχθρούς του αγρότη. Έτσι το κράτος, το κράτος που πάντα το μάστιζε η φτώχια και η ανέχεια, έκρινε πως μπορούσε πλέον να απαλλαγεί από το βάρος των μισθών των αγροφυλάκων. Και τους κατάργησε.
Πέρασν τα χρόνια χωρίς
κάτι να σημαδέψει πως από την ύπαιθρο
της Ελλάδας έλλειπε η παρουσία του
αγροφύλακα. Σήμερα, άγνωστο γιά ποιούς
λόγους, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας
έκρινε πως η ύπαιθρος της Ελλάδας
χρειάζεται αγροφύλακα. Αγνόησε άλλες
πιό ζωτικές ανάγκες της ελληνικής
επαρχίας. Αγνόησε την λειψυδρία, την
δασοπυρόσβεση, την προστασία από τις
άσχημες καιρικές συνθήκες, την
οικονομική ενίσχυση του αγρότη και είδε
μόνο πως στην ύπαιθρο χρειάζεται
αγροφύλακας.
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις
που διαφέντεψαν την Ελλάδα μετά τον
πόλεμο αλλά και μέχρι σήμερα, έριξαν όλο
τους το βάρος στις μεγάλες πόλεις και
αγνόησαν εγκληματικά την ύπαιθρο. Η
αγροτιά περνούσε μέρες δύσκολες.
Αναζητώντας λύσεις δέχτηκε την
μετανάστευση, που οι πολιτικοί της
πρόσφεραν σαν “....ευλογία Θεού” Και οι
νέοι προτίμησαν να ξενητευθούν.
Κι΄αυτοί που απόμεναν γεννούσαν μέσα
τους το μίσος γι΄αυτούς, που τους είχαν
λησμονήσει στην ερημιά τους.
Έτσι κάποια στιγμή στην ελληνική επαρχία γεννήθηκε η αδιαφορία, το μίσος και η απέχθεια γιά τους πολιτικούς όλους. Οι αγρότες πλέον είχαν καταλάβει την κοροϊδία. Κι΄οι πολιτικοί είχαν καταλάβει πιά πως η επαρχία δεν μπορούσε πλέον να τους αποφέρει τους ψήφουν που χρειαζόντουσαν. Οι αγρότες είχαν ξυπνήσει πιά.
Μπρος στο απειλούμενο
αποτέλεσμα όχι μόνο της αυτοδυναμίας
στην κυβέρνηση που θα προκείψει από τις
εκλογές, αλλά ακόμη και αυτής της
εκλογικής νίκης, οι πολιτικοί
διαπίστωσαν πως χρειάζονται επί πλέον
ψήφους. Σαν πρώτη λύση είδαν την
συμμετοχή των Αποδήμων στα πολιτικά της
Ελλάδας. Ένα σχέδιο, που ήδη έχουν
δρομολογήσει χωρίς φυσικά την γνώμη των
Αποδήμων. Κι΄ακόμη έκριναν ότι η επαρχία,
η ταλαίπωρη ελληνική επαρχία θα πρέπει
να πολιτικοποιηθεί. Να πολιτικοποιηθεί
δηλαδή με τον τρόπο του παληού “κομματάρχη”του
κομματάρχη που κάποτε γιά την ελληνική
επαρχία ήταν ένας θεσμός. Όμως θα έπρεπε
να κρατηθούν και τα προσχήματα. Έτσι
θεωρήθηκε σαν ιδανική λύση και
ανασύρθηκε από τα αζήτητα ο αγροφύλακας
Αυτός, που ενώ θα πληρώνεται από το
ελληνικό κράτος και θα παριστάνει ότι
προστατεύει τον αγρότη, στην ουσία θα
του κάνει πλύση εγκεφάλου γιά το κόμμα.
Επιστρατεύτηκαν, λοιπόν 1700 “γαλάζια
παιδιά”- προεκλογική υπόσχεση της ΝΔ
ότι θα υποστιρίζει τα δικά μας παιδιά –
οργανώθηκαν, μπήκαν κάτω από την
προστασία του Υπουργού Δημόσια Τάξης,
αυτουνού, καλέ, που φωνάζει ότι “κάνει
αγγαρεία”και ετοιμάζονται να αρχίσουν
τη δράση τους στην ταλαίπωρη ελληνική
επαρχία. Μάλιστα ο κ. Βύρων Πολύδωρας
παραυρέθηκε στην Άμφισσα, στη γιορτή που
είχαν οργανώσει οι νέοι “Πραίτορες”γιά
να το γιορτάσουν, ενώ εκείνη την στιγμή
που γλεντούσαν η Πάρνηθα καιγόταν. Η
Πάρνηθα τον κ. Πολύδωρα πολύ λίγο τον
ενδιαφέρει.αφού δεν διαθέτει ψήφους.
Βέβαια τα υπόλοιπα
κόμματα της αντιπολίτευσης, με πρώτο το
ΠΑΣΟΚ, αντέδραν σ΄αυτή την ενέργεια της
κυβέρνησης. Όπως συνήθως φώναξαν εντός
και εκτός Βουλής, διαμαρτυρήθηκαν στα
ΜΜΕ αλλά τελικά το κατάπιαν. Το ΠΑΣΟΚ
μάλιστα, διά στόματος κ. Παπανδρέου,
υποσχέθηκε πως αν γίνει κυβέρνηση, λέμε
αν, θα καταργήσει την Αγροφυλακή. Μην το
πιστεύετε. Το μόνο που θα κάμει
ο κ. Παπανδρέου αν εκλεγεί,
είναι να τους βάψει “πράσινους”
Το μέλλον θα δείξει τι θα γίνει.
