Ένας
Αυτοκρατορικός “Πρόεδρος”
Σημάδια
των καιρών; μάλλον.
Για
άλλη μια φορά στενά στελέχη και
συνεργάτες του Προέδρου Μπούς,
συνεχίζουν να αψηφούν τους νόμους και τα
πολιτικά ήθη της χώρας, με την επίμονη
άρνησή τους να ανταποκριθούν στην
πρόσκληση του Νομοθετικού για την
κατάθεση στοιχείων.
Αυτός,
εξ άλλου, ήταν και ο λόγος για τον οποίο
την περασμένη εβδομάδα η δικαστική
επιτροπή του Κογκρέσου αποδέχθηκε
πρόταση παραπομπής πρώην συμβούλου του
Λευκού Οίκου από κοινού με τον πρώην
γενικό διευθυντή του γραφείου του
Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, στην
δικαιοσύνη με την κατηγορία της
ασέβειας.
Είναι
γνωστό ότι η διοίκηση του προέδρου Μπούς
σε αντίθεση κάθε διάταξης νομοθετικής
αρνείται να καταθέσει οποιοδήποτε
στοιχείο είναι απαραίτητο για το
Κογκρέσο προκειμένου να μπορέσει να
ελέγξει το εκτελεστικό και τις
ενέργειες του. Η άρνηση αυτή των
συμβούλων του Προέδρου Μπούς, έχει
δημιουργήσει τέτοιο κλίμα στην
Ουάσιγκτον ώστε να υποχρεωθούν τα μέλη
του νομοθετικού να φθάσουν στο σημείο
παραπομπής στην δικαιοσύνη κλειστούς
συνεργάτες του προέδρου, οι οποίοι όμως
και πάλι συνεχίζουν την άρνησή τους.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι η πρώτη των
παραπεμπόμενων όταν κλήθηκε να
καταθέσει στην υποεπιτροπή του
Κογκρέσου γύρω από την πιθανή παράνομη
απόλυση εννέα εισαγγελέων του
ομοσπονδιακού δικαστικού συστήματος, η
τελευταία προτίμησε να αγνοήσει την
πρόσκληση, με το αιτιολογικό των
προνομίων του εκτελεστικού. Το άσχημο
είναι ότι ο ισχυρισμός της συμβούλου του
προέδρου είχε σαν αποτέλεσμα να
ανατρέψει τον ισοσκελισμό των δυνάμεων
μεταξύ των δύο κύριων τμημάτων της
εξουσίας του εκτελεστικού και του
νομοθετικού, υποβαθμίζοντας τελείως τον
ρόλο του τελευταίου.
Από
την δική του πλευρά ο πρώην γενικός
διευθυντής του γραφείου του Προέδρου,
αρνήθηκε να παραδώσει στο Κογκρέσο
στοιχεία και έγγραφα σχετιζόμενα με την
απόλυση των εννέα εισαγγελέων, με την
ίδια ακριβώς αιτιολογία της κάλυψης από
τις προνομίες του εκτελεστικού, χωρίς
καμία άλλη προσπάθεια ερμηνείας της
άρνησης του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι
στην πραγματικότητα οι δύο συνεργάτες
του Προέδρου, προσέβαλαν και μείωσαν το
Κογκρέσο και την νομική υπόσταση που του
δίδει και αναγνωρίζει ο Συνταγματικός
Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι
βέβαιο ότι αυτοί οι ισχυρισμοί των δύο
πρώην συμβούλων του Προέδρου εάν
φθάσουν στην αίθουσα εκδίκασης των
δικαστηρίων πρόκειται να απορριφθούν,
λόγω σχετικής γνωμοδότησης του Ανωτάτου
Δικαστηρίου της χώρας, σύμφωνα με την
οποία το δικαίωμα του προέδρου να
κρατάει πληροφορίες ως ιδιωτικές του
οφείλει να αντισταθμίζεται με τις
ανάγκες παροχής πληροφοριών γύρω από
την διενέργεια έρευνας για υποθέσεις
σχετιζόμενες με αυτές. Στην προκειμένη
όμως περίπτωση και ύστερα από την άρνηση
του Λευκού Οίκου για οποιαδήποτε
ανάμειξη ή και σχέση με την υπόθεση
απόλυσης των εννέα εισαγγελέων, η
αιτιολογία της ανάγκης προστασίας των
ιδιωτικών συμφερόντων της προεδρίας, το
λιγότερο είναι αστεία και απαράδεκτη.
Από την άλλη πλευρά όμως οι πληροφορίες
που ζητά το Κογκρέσο είναι σοβαρές και
απαραίτητες. Το δε γεγονός της
αντίδρασης των υπευθύνων του Λευκού
Οίκου θα μπορούσε κάλλιστα να
χαρακτηρισθεί όχι μόνον παράνομη μα
ακόμα περισσότερο και καταδικαστέα.
Η
πρακτική αυτή έγινε ακόμα ποιό εμφανής
όταν πρόσφατα ο Υπουργός Δικαιοσύνης
των Ηνωμένων Πολιτειών καταθέτοντας
στην ειδική επιτροπή Δικαιοσύνης της
Γερουσίας, επανειλημμένα αρνήθηκε να
απαντήσει σε ερωτήσεις μελών της
επιτροπής ενώ με άλλες αντικρουόμενες
απαντήσεις του δημιούργησε πραγματική
σύγχυση, ένα γεγονός το οποίο θα
μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν μια
προσπάθεια απόκρυξης των πραγματικών
γεγονότων.
Παρά
το γεγονός ότι η σημερινή διαμάχη άρχισε
γύρω από την απόλυση εννέα εισαγγελέων
και παρά την προσπάθεια του
εκτελεστικού να καλύψει το όλο θέμα κάτω
από τις προνομίες που του παρέχει το
Σύνταγμα, η ουσία είναι ότι εάν πράγματι
γίνει αποδεκτή η προσπάθεια αυτή,
δημιουργείται ένα προηγούμενο για
μελλοντικές υπερβάσεις της εξουσίας,
χωρίς να μπορεί το Κογκρέσο να ασκήσει
τον παραμικρό έλεγχο. Κάτι παρόμοιο όμως
δεν φαίνεται να απέχει και πολύ από τις
ολοκληρωτικές πρακτικές που εφαρμόζουν
ορισμένοι τύραννοι, μια λεπτομέρεια η
οποία αδικεί και υποβιβάζει τον
Αμερικανικό λαό και το πολίτευμά του.
Αυτός είναι και ο λόγος που το
Αμερικανικό Κογκρέσο έχει υποχρέωση να
σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να
αντιδράσει στην απαράδεκτη και
αντιδημοκρατική πρακτική που ο Λευκός
Οίκος προσπαθεί να επιβάλλει ως
πολιτική κουλτούρα στην ποιό
φιλελεύθερη δημοκρατία της σύγχρονης
κοινότητας του ανθρώπου. Όσο για τον
ίδιο τον Πρόεδρο, οφείλει να αντιληφθεί
το επικίνδυνο προηγούμενο που
δημιουργεί με την νοοτροπία αυτή των
συνεργατών του και να παρέμβει αμέσως
ώστε οι τελευταίοι να δείξουν τον
απαιτούμενο σεβασμό στο Σύνταγμα και το
σύστημα διοίκησης της χώρας.
Η
σημερινή διαμάχη, χωρίς αμφιβολία, δεν
έγκειται μόνο στο εάν και κατά πόσο
υπάρχει ανάμειξη του Λευκού Οίκου στην
απόλυση των εισαγγελέων, μα πέραν τούτου
δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο
το οποίο με κάθε θυσία πρέπει να
προληφθεί.
“Πατρίδες»
