Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ουσία και αποτελέσματα
Του Φάνη Μαλκίδη
Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία πέρα από την τυπική και συμβολική της συνιστώσα, οφείλει να έχει και ουσιαστικά αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, εκτός από την επανάληψη, αυτή τη φορά σε τουρκικό έδαφος, του διακηρυγμένου στόχου της ελληνικής κυβέρνησης και του συνόλου σχεδόν της ελληνικής πολιτικής τάξης περί στήριξης της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, πρέπει να αναδείξει και το πώς θα μπει η γειτονική χώρα σ ‘ αυτόν τον οργανισμό.
Με τη συνεχιζόμενη καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα με τη τακτική της βίας με την οποία αντιμετωπίζεται κάθε μη τουρκική, μη μουσουλμανική μειονότητα ή με το διάλογο και τη συζήτηση που θα δώσει λύσεις στο Κουρδικό ζήτημα, στους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους και στην ελευθερία της έκφρασης;
Με τη απειλή πολέμου που υπάρχει για τα θέματα του Αιγαίου και ιδιαίτερα με το δικαίωμα επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια ή με την υποχώρηση της Τουρκίας έναντι μίας ελληνικής πολιτικής πράξης που πρέπει υλοποιηθεί βάσει του διεθνούς δικαίου ;
Με την αμφισβήτηση της κυριαρχίας στην ίδια περιοχή, στο Αρχιπέλαγος, που αποκτά και άλλες διαστάσεις, εάν κρίνουμε από την ιδιαίτερη στάση που κρατά η Τουρκία έναντι των Ελλήνων αλιέων, από τη Σαμοθράκη μέχρι την Κάλυμνο, ή με τη διευθέτηση του μοναδικού προβλήματος όπως αποκαλείται αυτό της υφαλοκρηπίδας, εφόσον αυτό υφίσταται εάν κρίνουμε από την μέχρι τουρκική παράλογη τακτική;
Με την απαράδεκτη συμπεριφορά έναντι των- όσων απέμειναν- Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, που μετά τη βιολογική τους εξόντωση, τώρα υλοποιείται η πολιτιστική και οικονομική τους εξαφάνιση ή με την απόδοση της δικαιοσύνης έναντι ενός πληθυσμού, του ελληνικού, που με την παρουσία του συνέβαλλε καθοριστικά στην ελληνική και παγκόσμια εξέλιξη;
Με τη μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη συνεχιζόμενη κατοχή στο 40% εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή με την συμβολή της ώστε να επιλυθεί το ζήτημα στη βάση του ΟΗΕ, των αρχών του διεθνούς δικαίου και των δημοκρατικών αξιών;
Και κάτι που αφορά διαχρονικά την ελληνική πλευρά. Η 19η Μαϊου έχει οριστεί ως Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής τον Φεβρουάριο του 1994. Για αυτό, εν όψη της επικείμενης επίσκεψης του πρωθυπουργού της Ελλάδας θα ήταν πολύ σημαντικά να γίνει συζήτηση για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων από την Τουρκία, ως γεγονός που άπτεται των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και της πορείας ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάλιστα η αποδοχή από την Τουρκία του εγκλήματός της θα ανέβαζε την Τουρκία κατά πολύ στην ευρωπαϊκή συνείδηση, αφού θα ακολουθούσε το γερμανικό παράδειγμα.
Η επίσκεψη της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Τουρκία είναι καθοριστική, υπό την έννοια ότι θα αποκαλύψει εάν η Τουρκία έχει ωριμάσει προκειμένου να κάνει πολλά και ουσιαστικά βήματα μπροστά. Αυτό είναι το ζητούμενο, σε κάθε άλλη περίπτωση, ενώ ο πλανήτης πάει μπροστά, η περιοχή μας και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα είναι προσκολλημένες στο παρελθόν και όχι στο μέλλον.
Μέρος της ομιλίας στις εκδηλώσεις «Ανοιχτό Πανεπιστήμιο» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ασπροπύργου
