Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών
Του Φάνη Μαλκίδη
Η μνήμη είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα που για τους Έλληνες σήμαινε και σημαίνει πάρα πολλά. Από την αρχαία ελληνική παράδοση, μέχρι την ορθόδοξη χριστιανική λατρεία με τη βαρύνουσα σημασία που δίνεται στο μνημόσυνο και την «αιώνια μνήμη». Η μνήμη όμως για τους δικούς μας ανθρώπους που χάθηκαν στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, με την γενοκτονία από το Οθωμανικό κράτος, αντιμετώπισε για πολλά χρόνια ένα εχθρικό κλίμα. Έτσι μετά τη βιολογική και πολιτισμική γενοκτονία του Ελληνισμού της καθ’ υμάς Ανατολής, οι επιζώντες της καταστροφής υπέστησαν και μία γενοκτονία της μνήμης. Λίγο αργότερα ο Ποντιακός, Ιωνικός, Θρακικός Ελληνισμός περιορίστηκε σε μία στείρα μνήμη που δεν παρήγε τίποτα και δεν συνέβαλλε σε τίποτα. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να προχωρήσει με αυτόν τον τρόπο. Οι αναζητήσεις της δεύτερης και τρίτης γενιάς ανέδειξαν το μαζικό και λησμονημένο έγκλημα ενάντια στον ελληνικό πληθυσμό και πολιτισμό του Πόντου, της Ιωνίας, της Θράκης και πλέον η επαναφορά στο προσκήνιο του αποσιωπημένου εγκλήματος αποτελεί υπόθεση και ζήτημα πολλών επιστημόνων και θεσμών σε όλον τον κόσμο. Το δικαίωμα στη μνήμη είναι πλέον το κυρίαρχο αίτημα, αυτό που οδήγησε και συνεχίζει να οδηγεί πολλούς Έλληνες και φιλέλληνες στην αλήθεια, δηλαδή στη μη λήθη.
Η πρόσφατη αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, αποτελεί μία σπουδαία και σημαντική στιγμή για την ακαδημαϊκή, επιστημονική και ερευνητική κοινότητα σε όλον τον κόσμο, η οποία έξω από συμφέροντα, εφήμερες λογικές και άλλες συναφείς αντιλήψεις, αναζήτησε την αλήθεια και την ιστορική πραγματικότητα. Με το ιστορικής αξίας και σημασίας κείμενό της επανατοποθετεί τη γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, της Ιωνίας, της Θράκης στην ιστορία και αναδεικνύει ξανά τη πανανθρώπινη σημασία της μνήμης. Η μεγάλη προσπάθεια επιστημόνων που παραβλέπουν πολιτικούς ελιγμούς και τακτικές και αποδίδουν τα ιστορικά γεγονότα όπως αυτά συνέβησαν, είχε αποτέλεσμα και κυρίως ουσία.
Το ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών για τη γενοκτονία των Ελλήνων, αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στο μεγάλο αγώνα και στη συνεχή προσπάθεια, που έχει ξεκινήσει για την απόδοση της ιστορικής αλήθειας και δικαιοσύνης. Είναι μία κορυφαία στιγμή που ανταμείβει κόπους και θυσίες, αλλά δείχνει και την αξία που έχει η ανιδιοτελής προσπάθεια για το δικαίωμα στη μνήμη. Οφείλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ δημόσια, τους ακαδημαϊκούς από όλον τον κόσμο και από διαφορετικές εθνικότητες, οι οποίοι στήριξαν το ψήφισμα, δίνοντας τη δυνατότητα να γίνει γνωστό το ζήτημα της γενοκτονίας, αποκτώντας την εγκυρότητα, την ακρίβεια και την τεκμηρίωση που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Έτσι η συντριπτική υποστήριξη που δόθηκε στο ψήφισμα από την κορυφαία στον κόσμο οργάνωση μελέτης των γενοκτονιών, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη μίας οικουμενικής συνείδησης για τη γενοκτονία των Ελλήνων και θα συμβάλλει στην περαιτέρω ανάδειξή της και διεθνοποίησή της. Ο αγώνας για το δικαίωμα στην αλήθεια, στην ιστορική πραγματικότητα και τη μνήμη συνεχίζεται.
Ο Φάνης Μαλκίδης διδάσκει στο
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και
είναι τακτικό μέλος της
Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη
Μελέτη των Γενοκτονιών.
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΈΝΩΣΗΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ (http://www.genocidetext.net/ iags_resolution_ supportingdocumentation.htm)
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ
ΌΤΙ η άρνηση της γενοκτονίας
αναγνωρίζεται ευρέως ως τελικό στάδιο
της γενοκτονίας, που φυλάσσει την
ατιμωρησία για τους δράστες της
γενοκτονίας, και προετοιμάζει το έδαφος
για τις μελλοντικές γενοκτονίες
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΌΤΙ η γενοκτονία ενάντια
στους χριστιανικούς πληθυσμούς από το
οθωμανικό κράτος κατά τη διάρκεια και
μετά από του πρώτου παγκόσμιου πολέμου
απεικονίζεται συνήθως ως γενοκτονία
ενάντια σε Αρμενίους μόνο, με μερική
μονο αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων
γενοκτονιών ενάντια σε άλλες
χριστιανικές μειονότητες της
οθωμανικής αυτοκρατορίας
ΕΙΝΑΙ πεποίθηση
της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη
Μελέτη των Γενοκτονιών
ότι η οθωμανική εκστρατεία ενάντια
στις χριστιανικές μειονότητες της
αυτοκρατορίας μεταξύ 1914
και 1923 αποτέλεσε
μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμένιους,
Ασσύριους και
Έλληνες.
Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη
Μελέτη των Γενοκτονιών ζητά από την
κυβέρνηση της Τουρκίας για να
αναγνωρίσει τις γενοκτονίες ενάντια σε
αυτούς τους πληθυσμούς, για να εκδώσει
μια επίσημη συγγνώμη, και για να λάβει τα
γρήγορα και σημαντικά μέτρα προς την
αποκατάσταση.
