Δεν πέφτουν εύκολα

Του Τάσου Αναστασίου

Το 2019 που έφτασε είναι έτος εκλογών. Εκλογές που ενδέχεται να μας επιφυλάσουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Σε αντίθεση με την επιφανειακή παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δημοσκοπήσεων, ο Σύριζα φαίνεται –με μια πιο ψύχραιμη μελέτη των γεγονότων- να έχει τρία βασικά πλεονεκτήματα στην κούρσα προς τις κάλπες.
Πρώτον, την υποστήριξη των Αμερικανών και των Γερμανών, οι οποίοι είναι σχεδόν απίθανο να βρούνε καλύτερο υπηρέτη των συμφερόντων τους από τον ιδανικό Τσίπρα που καταφέρνει να επιβάλει πολιτικές της παγκοσμιοκρατίας πιο εύκολα και πιο γρήγορα από τον οποιονδήποτε.
Δεύτερον, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν έχουν καμία σχέση με το μακρινό 2015. Η τηλεόραση δεν είναι εχθρική προς την κυβέρνηση (μαζί με την ΕΡΤ, προπαγανδίζει υπέρ της ο Άλφα, το Κόντρα, το Όπεν), οι μισές εφημερίδες υποστηρίζουν λυσσαλέα τον Σύριζα (Έθνος, Εφημερίδα των Συντακτών, Αυγή, Νέα σελίδα, Ντοκουμέντο, Κόντρα, Λόγος), ενώ, στο διαδίκτυο, πολλές ιστοσελίδες, υπεράνω πάσης υποψίας, με υψηλή επισκεψιμότητα, που έχουν την ταμπέλα του έγκυρου και αξιόπιστου μέσου, δουλεύουν υπόγεια και μεθοδικά υπέρ του και παίζουν τον ρόλο πολλών διαδικτυακών Mega του Σύριζα (cnn.gr, news247.gr, αθηναϊκό-μακεδονικό πρακτορείο ειδήσεων, zougla.gr).
Τρίτον, η ψηφοθηρική πολιτική της κυβέρνησης είναι, αριστοτεχνικά, μαθηματικά σχεδιασμένη. Ένα παράδειγμα είναι η αύξηση των φόρων εισοδήματος σε κάποιους πολίτες, με παράλληλη χορήγηση επιδόματος σε άλλους, πολλαπλάσιους των πρώτων, που αποτελούν είτε παρασιτικά στρώματα είτε φοροφυγάδες και δημιουργούν μια νέα δεξαμενή ψηφοφόρων. Ένα δεύτερο παράδειγμα, η μείωση του οικογενειακού επιδόματος σε μερικές δεκάδες χιλιάδες τρίτεκνους και πολύτεκνους, με την αντίστοιχη αύξηση του ίδιου επιδόματος στους εκατοντάδες χιλιάδες δικαιούχους με ένα ή δυο παιδιά, αδιαφορώντας για ό,τι αυτό συνεπάγεται για το τραγικό δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας.
Στα προαναφερθέντα ευκαιριακά δεδομένα έρχεται να κουμπώσει κάτι που κρατάει περισσότερο από την τετραετή εθνομηδενιστική διακυβέρνηση. Είναι η κληρονομιά που έχει στο πλευρό της η κυβέρνηση αυτή και που την αξιοποιεί τώρα. Είναι η εθνοφοβική στάση ζωής της αποδόμησης του «οικείου» που προϋπάρχει και έχει επηρεάσει ευρύτερο κόσμο εδώ και δεκαετίες. Είναι οι ποτισμένοι με τη φιλελεύθερη αριστερή ιδεολογία της ξενολατρίας και της απέχθειας για την πατρίδα και τα σύμβολά της. Τα ελληνικά πανεπιστήμια και η δυτικόδουλη ελληνική τηλεόραση μαζί με τον σημιτικό εκσυγχρονισμό και συνολικά τις πατριδοαλλεργικές «πολιτιστικές» δομές, έχουν κάνει τους νέους Έλληνες – κυρίως κάτω των 50 ετών – να καμαρώνουν, επί της ουσίας, για την πολιτισμική τους υποδούλωση και να αισθάνονται άβολα με τη σημαία, τον σταυρό ή οτιδήποτε άλλο ταυτοτικό. Θα επιχειρηθεί, λοιπόν, να κεφαλαιοποιηθεί αυτή η ιδεολογική κυριαρχία των προηγούμενων δεκαετιών, όσο είναι καιρός, διότι η φθίνουσα πορεία της έχει ευτυχώς ξεκινήσει.
Επιπλέον, ο Σύριζα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έχοντας καταλάβει θέση και στα δύο δίπολα μάχης που εξελίσσονται. Στο ιδεολογικό επίπεδο με τη Χρυσή Αυγή (εθνικισμός-εθνομηδενισμός), τσουβαλιάζοντας όλους τους υπόλοιπους στο αντίπαλο στρατόπεδο (γι’ αυτό και είναι υπέρτατη ανάγκη η δημιουργία δημοκρατικού πατριωτικού πόλου). Και στο πολιτικό-διαχειριστικό επίπεδο με τη ΝΔ, το κόμμα δίχως όραμα. Έτσι, όσο οι αντίπαλοί του είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η απομάκρυνσή του από την εξουσία. Κατά αυτόν τον τρόπο, απευθύνεται σε ένα ευρύ ακροατήριο, μια μεγάλη δεξαμενή αμνησιακών εγωκεντρικών ψηφοφόρων, που βλέπουν θετικά την πιο αποτελεσματική κυβέρνηση των ατομικών δικαιωμάτων και της κατανάλωσης που έχει δει ποτέ ο τόπος. Πολλοί θα ντρέπονται να το παραδεχτούν ότι θα ψηφίσουν Σύριζα, αλλά θα το κάνουν. Κι αν η αποχή αυξηθεί, θα δούμε σχετικά υψηλά ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος, αρκετά υψηλότερα από αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Η φράση του αστυνομικού, έξω από την πρόσφατη συγκέντρωση του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη, «έχουμε εντολή να προσάγουμε τους διαφωνούντες», καταδεικνύει ότι ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός είναι ενδεδυμένος με το πιο δημοκρατικό, το πιο προοδευτικό ένδυμα, γι’ αυτό και είναι δύσκολη η κατακρήμνισή του. Επομένως, όσοι πιστεύουν ότι αυτή δεν είναι κανονική κυβέρνηση, να περιμένουν ότι οι επερχόμενες εκλογές δεν θα είναι κανονικές εκλογές.