Ο Θεüς κι ο Τσßπρας
Του ΔημÞτρη ΧριστοδουλÜκη*
Πρüσφατα η ΔιαρκÞς ΙερÜ Σýνοδος αλλÜ και ο ßδιος ο αρχιεπßσκοπος Ιερþνυμος αποφÜσισαν να αναμειχθοýν στο θÝμα του ονüματος των Σκοπßων και στις διαπραγματεýσεις που διεξÜγει η κυβÝρνηση.
Δεν περßμενα να συμβεß και κÜτι διαφορετικü, το ζÞτημα εßναι μεν εξüχως πολιτικü αλλÜ αυτοß που λÝνε πως η θρησκεßα δεν Ýχει σχÝση με την πολιτικÞ, ßσως δεν ξÝρουν τι εßναι η θρησκεßα, üπως εßχε πει και ο ΜαχÜτμα ΓκÜντι.
Εκεßνο που μου Ýκανε εντýπωση, εßναι η απαξßωση του κüσμου στην τελευταßα αυτÞ παρÝμβαση της εκκλησßας στα πολιτικÜ δρþμενα. ΤÝτοια περιφρüνηση δεν την περßμενα. Το περßμενα απü τα ΜΜΕ που κυριολεκτικÜ Ýλουσαν τον κýριο Ιερþνυμο με χαρακτηρισμοýς üπως οπισθοδρομικüς και χομεúνÞς. Το περßμενα και απü την κυβÝρνηση που κýκλοι της, Ýφτασαν να τον κατηγορÞσουν πως αποφÜσισε να συμπορευθεß με τη ΧρυσÞ ΑυγÞ.
Δεν το περßμενα απü τον ßδιο τον λαü. Ο λαüς δεν Ýδειξε να αντιδρÜ καθüλου στην παρÝμβαση της εκκλησßας. Μßα απÝραντη σιωπÞ. Και να ξÝρετε πως δεν υπÜρχει πιο ταπεινωτικÞ απÜντηση απü την περιφρονητικÞ σιωπÞ.
ΠρÝπει να Þταν η πρþτη φορÜ που οι θÝσεις της εκκλησßας αντιμετωπßστηκαν με τüση αδιαφορßα. Περßεργο σκηνικü για Ýναν λαü που μÝχρι πρüσφατα θεωρεßτο πως εßναι στην συντριπτικÞ του πλειοψηφßα, βαθιÜ θρησκευüμενος.
Δεν ξÝρω εÜν αυτÞ η δυσπιστßα οφεßλεται στην απþλεια πßστης στον Θεü Þ την απþλεια εμπιστοσýνη στην ιεραρχßα της Ελληνορθüδοξης εκκλησßας. ¼σο και αν σας φανεß περßεργο, τεßνω να πιστÝψω πως η αλλαγÞ στÜσης των ΕλλÞνων απÝναντι στην εκκλησßα, οφεßλεται στον ΑλÝξη Τσßπρα. Αυτüς ο Üνθρωπος μου θυμßζει πολιτικü βρικüλακα. ¼ποιον αγγßζει - δαγκþνει, του απομυζÜ την αýρα απαξιþνοντας τον στα μÜτια της κοινωνßας.
Στο αξßωμα του Αρχιεπισκüπου Αθηνþν και ΠÜσης ΕλλÜδος, αυτÞν την εποχÞ βρßσκεται ο Ιερþνυμος. ¸νας πρÜος, Þσυχος, μετριοπαθÞς Üνθρωπος χωρßς εντÜσεις. Με αυτÞν την λογικÞ προσÝγγισε και τον Üθεο πρωθυπουργü μας. ΠροσπÜθησε να αναδεßξει τα σημεßα που ενþνουν τους δýο Üνδρες και üχι αυτÜ που τους χωρßζουν. ΑυτÞ η προσÝγγιση, δημιοýργησε Ýνα πολý καλü κλßμα ανÜμεσα τους. Θα μποροýσε κÜποιος να πει πως ο κýριος Ιερþνυμος, προσπαθεß να φÝρει τον Τσßπρα, κοντÜ στον Θεü. Θα Ýπρεπε ωστüσο να Ýχει καταλÜβει, πως ο μüνος Θεüς που ο ΑλÝξης θα μποροýσε να λατρÝψει, εßναι ο Θεüς που ο ßδιος Ýχει δημιουργÞσει και üχι ο Θεüς που δημιοýργησε εκεßνον.
Ωστüσο, οι στενÝς σχÝσεις του Τσßπρα με τον Ιερþνυμο, δεν φαßνεται να Ýκαναν καλü στην εκκλησßα. Ο μακαριστüς Χριστüδουλος εßχε πει στους νÝους «ελÜτε üπως εßστε» και αποθεþθηκε. ΥπÜρχει ωστüσο τερÜστια διαφορÜ μεταξý του «Ýλα üπως εßσαι» του Χριστüδουλου με το «Ýλα üποιος και αν εßσαι» του Ιερþνυμου. Ο Χριστüδουλος εßπε στους νÝους να μην δþσουν σημασßα στην εξωτερικÞ τους εμφÜνιση üταν πρüκειται να πÜνε στην εκκλησßα και να προσευχηθοýν. ΕÜν θÝλουν να βρεθοýν κοντÜ στον Θεü, τους εßπε να μην ντραποýν για το σκουλαρßκι στα αυτß, το σκισμÝνο παντελüνι Þ την κοντÞ φοýστα. Αντßθετα ο Ιερþνυμος Ýκανε το λÜθος να πει στον ΑλÝξη «αν θÝλεις να Ýρθεις κοντÜ μου στον ναü για να βγÜλεις φωτογραφßες και να καθησυχÜσεις τους πασüκους ψηφοφüρους σου. ¸λα και μη ντραπεßς».
Δεν εßναι το ßδιο.
Περισσüτερο με αλισβερßσι μοιÜζει αυτÞ η προσÝγγιση παρÜ με κÜτι Üλλο. Ακüμα και ο τρüπος που για χÜρη του Ιερþνυμου, ο Τσßπρας Üδειασε τον πρþην υπουργü Παιδεßας Νßκο Φßλη, σχετικþς με τη διδασκαλßα του μαθÞματος των Θρησκευτικþν, βγÞκε αρνητικÜ στην κοινωνßα. Τον ßδιο αρνητικü αντßκτυπο στα μÜτια των πιστþν, θα Ýχει και η προχθεσινÞ επιλογÞ του Τσßπρα να ενημερþσει για το Μακεδονικü τον Ιερþνυμο, αφÞνοντας τα κüμματα να βρßσκονται ακüμη στο σκοτÜδι.
Διαρκþς λοιπüν, ο Ιερþνυμος ζητÜ απü τον Τσßπρα, να παρεμβαßνει για να λýσει ΘεολογικÝς διαφορÝς μεταξý των στελεχþν του ΣΥΡΙΖΑ και της εκκλησßας. Και ο Τσßπρας βεβαßως του κÜνει τη χÜρη, αναδεικνýοντας τον δικü του σπουδαßο ρüλο. Αν μακαριüτατε κýριε Ιερþνυμε, αισθÜνεσαι πως Ýνας Üθεος μπορεß να λýσει τα εκκλησιαστικÜ ζητÞματα, τüτε εσý υποβαθμßζεις την αξßα της εκκλησßας και üχι ο Üθεος.
Το πρüβλημα απü την üλη υπüθεση, εßναι πως με τα καμþματα της ιεραρχßας της εκκλησßας, ο κüσμος στρÝφεται μακριÜ απü αυτÞν. Με üλα üμως τα προβλÞματα και τις δυσκολßες που περνÜμε αυτÞν την εποχÞ, δεν νομßζω πως εßναι η καλýτερη þρα να απομακρυνθοýμε απü την πßστη μας.
Η πßστη στον Θεü, αν μη τι Üλλο, οδηγεß τον Üνθρωπο στην τÞρηση κÜποιων πανανθρþπινων αξιþν που τις ονομÜζουμε «Þθη» και Ýχουν ως σκοπü τη συνοχÞ της κοινωνßας. Δεν ξÝρω εÜν η δικÞ μας κοινωνßα εßναι αρκετÜ þριμη να διατηρÞσει αυτÜ τα Þθη στηριζüμενη αποκλειστικÜ και μüνο στην κοινωνιολογικÞ τους σημασßα. ΑυτÜ συμβαßνουν στις σκανδιναβικÝς χþρες που ο πολιτισμüς τους εßναι, üσο και αν δεν το παραδεχüμαστε, πολý πιο προχωρημÝνος απü τον σýγχρονο δικü μας. Η αθεÀα εßναι Ýνα λεπτü στρþμα πÜγου πÜνω απ’ το οποßο μπορεß να περÜσει Ýνας Üνθρωπος, αλλÜ Ýνας ολüκληρος λαüς, ßσως και να πνιγεß.
Ο ΝτοστογιÝφσκι, στο Ýργο του «Αδελφοß Καραμαζþφ», εßχε πει: «Αν δεν υπÜρχει Θεüς, üλα επιτρÝπονται». Εγþ θα πω πως στην δικÞ μας κοινωνßα, αυτÞν τη στιγμÞ, ßσως…
* Ο κ. ΔημÞτρης ΧριστοδουλÜκης εßναι Μαθηματικüς, MSc Information Systems.
liberal.gr
