Πίσω στο ευρετήριο

Η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Μιά άσκοπη και επικίνδυνη ενέργεια της Κυβέρνησης.

Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης   Νέα Υόρκη  Ιανοαρίου 22-2006

Σύνταγμα καλείται ο διέπων εν κράτος θεμελιώδης νόμος, προς το γράμμα και πνεύμα του οποίου δέον να συμμορφούται το σύνολον της νομοθεσίας μιάς χώρας όσον αφορά εις την διάρθρωσιν της πολιτείας, την λειτουργία των θεσμών της και τας σχέσεις ταύτης μετά του κεκτημένου δικαιώματα και υποχρεώσεις πολίτου. Το Σύνταγμα σχηματίζει το πλαίσιο εντός του οποίου οφείλει να κινήται και εξελίσεται το οικονομικόν, κοινωνικόν και πολιτικόν καθεστώς μιάς χώρας.

Από τον ορισμό αυτό και μόνο, ο καθ’ ένας μπορεί εύκολα να κατανοήσει την ιερότητα και την σημασία του Συντάγματος γιά μιά χώρα, αλλά και τον σεβασμό που οφείλουν οι πολίτες της χώρας σε αυτό, αφού όπως ορίζει, έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Στην Ελλάδα, το Σύνταγμα ήταν μιά επιθυμία του λαού από την έναρξη της Επανάστασης του 1821. Ήθελαν να ζήσουν ελεύθεροι και κάτω από συνταγματικώς κατοχυρωμένους θεσμούς, όπως εγνώριζαν τότε από τα όσα είχαν δώσει στους λαούς η Γαλλική και η Αμερικανική επανάσταση.  Όμως, στην Ελλάδα, οι εσωτερικές διαμάχες δεν άφησαν να επιζήσει κανένα από τα Συντάγματα που είχαν ψηφιστεί. Σε συντομία η ιστορία του ελληνικού Συντάγματος είναι η εξής.

Την 1^η Ιανοαρίου του 1822 η Α! Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο ψηφίζει «Το προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος»

Ένα χρόνο αργότερα αυτό θα αναθεωρηθεί από την  Β! Εθνική Συνέλευση στο Άστρον της Κυνουρίας. «Νόμος της Επιδαύρου» ονομάστηκε η αναθεώρηση αυτή.

Η Γ! Εθνική Συνέλευση που έγινε στην Τροιζήνα το 1827, ψηφίζει το «Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδος» αλλά με πρόταση του Ιωάννη Καποδίστρια, κυβερνήτου της Ελλάδας επικυρώνεται η αναστολή της ισχύος του από την Δ! Εθνική Συνέλευση.

Το 1832 η Ε! Εθνική Συνέλευση συνέρχεται στο Νάυπλιο και ψηφίζει το «Ηγεμονικόν Σύνταγμα» το οποίο ποτέ δεν εφαρμόστηκε.

Με την Επανάσταση της 3^ης Σεπτεμβρίου ο ‘Οθωνας παραχωρεί στους Έλληνες το «Σύνταγμα του 1844» με το οποίο κατοχυρώνεται στην Ελλάδα η Συνταγματική Μοναρχία.

Μετά την ανατροπή του Όθωνα η Β! Εθνική Συνέλευση ψηφίζει το «Σύνταγμα του 1864» με το οποίο καθιερώνεται στην Ελλάδα η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

Με την είσοδο στον 20^ο αιώνα το Σύνταγμα των Ελλήνων εξεκολουθεί να ταλαιπωρείται. Το 1911, 1920 και 1924 γίνονται κάποιες αναθεωρήσεις οι οποίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα αφού μεσολαβούν η Μικρασιατική καταστροφή και μιά σειρά από μικροεπαναστάσεις.

Το 1926 Επιτροπή τριάντα εμπειρογνωμόνων συνέρχεται και καταρτίζει το «Σύνταγμα της Τριακονταμελούς Επιτροπής». Όμως το 1927 η Αναθεωριτική Βουλή ψηφίζει το «Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας» με το οποίο καθιερώνεται το πολίτευμα της αβασίλευτης Δημοκρατίας.

Με την παλινόρθωση της Μοναρχίας το 1935 ο Γεωργίος Β! επιστρέφοντας στην Ελλάδα, επαναφέρει το σύνταγμα του 1864 το οποίο όμως τον επόμενο χρόνο ο Μεταξάς θα το καταργήσει γιά να φτιάξει την δική του διχτατορία

Με το τέλος του Β! Παγκοσμίου πολέμου αρχίζουν οι διαδικασίες γιά την αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο τελικά ψηφίζεται το 1952.

Η Χούντα της 21^ης Απριλίου του 1967 καταργεί γιά μιά ακόμη φορά το Σύνταγμα των Ελλήνων και αρχίζει την κατάρτηση νέου Συντάγματος το οποίο φρόντισε να είναι «στα μέτρα» της και αφού τροποποιήθηκε δύο φορές τελικά και με τις ευλογίες των Συνταγματαρχών ψηφίστηκε στις 29 Σεπτ. του 1968.

Το 1974 με το τέλος της Χούντας διαγράφεται η ανάγκη ενός νέου Συντάγματος. Ενός Συντάγματος που θα μπορεί πλέον να εξασφαλίζει την ελευθερία των πολιτών της Ελλάδας από τις ορέξεις του κάθε επίδοξου κυβερνήτη. Και από το σημείο αυτό αρχίζει μιά νέα οδύσσεια του Ελληνικού Συντάγματος η οποία πάντοτε εξαρτάτο από τις ορέξεις και τα συμφέροντα του κάθε κόμματος που είχε την δύναμη. Ακολουθεί μιά σειρά από αναθεωρήσεις οι οποίες σαν βάση πάντοτε είχαν την εξυπηρέτηση κάποιων συμφερόντων και ποτέ το καλό της χώρας και του λαού της.

Το ΠΑΣΟΚ στην εικασαετία της παντοδυμανίας του ασχολήθηκε με το Σύνταγμα πάντοτε όμως αποβλέποντας σε κάποιους σκοπούς. Και η Νέα Δημοκρατία τώρα πλέον που κατάφερε να γευτεί την χαρά της εξουσίας δεν ήταν δυνατόν να μην ...ενοχλήσει το ταλαίπωρο Σύνταγμα των Ελλήνων προς συμφέρον της φυσικά.

Γιά κάποιους λόγους που πιθανόν να κρύβουν κάποιες σκοπιμότητες η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να προχωρήσει στην  αναθεώρηση κάποιων άρθρων του Συντάγματος. Δεν μπορεί κανείς από τους πολιτικούς μας να μας πείσει ότι οι εποχές, που διανύουμε σε συνδιασμό με τις παγκόσμιες συγκυρίες είναι μιά σοβαρή και εύλογη αιτία γιά την αναθεώρηση κάποιων άρθρων του Συντάγματος της χώρας μας. Ακούστηκε ακόμη ότι η κίνηση αυτή, της αναθεώρησης, είναι ένας αποπροσανατολισμός της σκέψης των πολιτών από τα μύρια όσα προβλήματα που έχουν προκύψει. Αν κάποιοι τολμήσουν να χρησιμοποιήσουν το Σύνταγμα γιά κάποιο πολιτικό παιγνίδι, θα πρέπει να ξέρουν ότι θα διαπράξουν και θα χρεωθούν με μιά ιεροσυλία. Και θα μας θυμίσουν την ενέργεια του βασιλιά της Αγγλίας, του Ιωάννη, ο οποίος το 1215 υπόγραψε την Μάγνα Κάρτα γιά να παραχωρήσει σημαντικά διακαιώματα στους ευγενείς της χώρας του.

Πάνω στην συζητούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, τόσο το ΚΚΕ όσο και ο Συνασπισμός έχουν πάρει μιά ξεκάθαρη θέση διατυπώνοντας την αντίρρησή τους.

Όμως, όπως και να έχουν τα πράμματα η αναθεώρηση των άρθρων, έτσι όπως αυτή έχει διατυπωθεί, δείχνει καθαρά πως αν δεν συμβαίνει κάτι άλλο, κάποιοι θέλουν να ευνοήσουν κάποιους, ζημιώνοντας γιά μιά ακόμη φορά τον απλό πολίτη και κατ’ επέκταση και αυτή τούτη τη χώρα. Θα ζημιώσουν τον πολίτη, αυτόν που υποτίθεται ότι προστατεύει το Σύνταγμα. Και θα εκθέσουν ανεπανόρθωτα την Ελλάδα. Γιά μιά ακόμη φορά το Σύνταγμα των Ελλήνων, το Σύνταγμα της πατρίδας μας θά γίνει ένα φτηνό εργαλείο στα χέρια κάποιων επιτηδείων προκειμένου να εξυπηρετηθούν κάποια συμφέροντα