Τα
νυστέρια των τραπεζών αναγκαίο κακό…!
Από
το αρχείο του Βάιου Φασούλα
«Τ
ο κ ο γ λ υ φ ί α : αναγκαίο κακό…!»
(Γράφαμε
στο ξεκίνημα του 2000 και σήμερα με τις
τραπεζικές…αλλαγές το επαναφέρουμε.
Αλλάζουμε μόνο τον τίτλο. ΒΦ.)
«Δεν χρειάζεται να είναι κανείς
οικονομολόγος για να μπορεί να βλέπει
τις ανήθικες αντιξοότητες που
δημιουργεί το κεφάλαιο και οι συνεργοί
του για να πει τα πράγματα με το όνομά
τους. Αν και ο ιδιώτης με όλα τα
συνεπακόλουθά του δεν αποτελεί κάτι
καινούριο για την εποχή μας, ωστόσο
σήμερα έχει γίνει ο «Θεός» σε όλους τους
τομείς και στη Δύση, που ζούμε, η έξαρση
των τελευταίων δεκαετιών με την αρπαγή
όλων των δημοσίων επιχειρήσεων στο
βασίλειό του, έχει πραγματοποιήσει
ολοκληρωτικά την αποστολή και τον κύκλο
του.
Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο που να
μην το έχει κατασπαράξει και η
αλωνιστική του μηχανή, που τρώει και το
άχυρο και ο ιμάντας-κράτος κίνησής του,
που «εκσυγχρονιστικά» τέθηκε σε
λειτουργία, φέρνει τα αποτελέσματά του.
Οι ανικανότητες των κυβερνήσεων,
βεβαίως και της ελληνικής, που
οδηγήθηκαν να τα βγάλουν όλα στο σφυρί
είναι υπεύθυνες που με τις πολιτικές του
«εκσυγχρονισμού» έχουν μεταβάλει τον
ιδιώτη σε Κροίσο, σε αντιλαϊκό
στραγγιστήρι και παρανοϊκό μεγιστάνα
και τους απλούς ανθρώπους σε
καταναγκαστικούς ακροβάτες και ψαράδες
της τύχης, ενώ τις κατώτερες τάξεις τις
μετέτρεψε σε «μοντέρνες» πίστες λούμπεν
προλεταριάτου.
Ανίκανες
να νοικοκυρέψουν ό, τι οι λαοί τους
απόκτησαν με δεκαετίες αγώνες και
στερήσεις και τους εμπιστεύονταν,
θεώρησαν πιο «έξυπνους» και πιο «εποικοδομητικούς»
τους ιδιώτες, που θα μπορούσαν να πάνε
τους τόπους τους μπροστά. Και όχι μόνο
ξεπούλησαν την δημόσια περιουσία, αλλά
φρόντισαν με μια μακρόχρονη προπαγάνδα
αποπροσανατολισμού να μεταβάλουν τα
πλήθη σε απλούς θεατές, να τους κρατούν
απαθείς μπροστά στον ρου των
ξεπουλημάτων και να δέχονται παθητικά
την γύμνια και την αργή μα σταθερή
καταδίκη τους στα πλατιά στρώματα της
φτώχειας ζωή τους.
Επιπλέον το «χρήμα», όπως αυτό
προβάλλεται σε όλους τους τομείς της
ζωής, είχε σαν αποτέλεσμα και την
απώλεια όλων των άλλων αξιών. Κι αυτό
μπορεί να το διαπιστώσει κανείς μέσα στο
σπίτι του, στον περίγυρό του και σε
όποιον άλλο χώρο βρεθεί, ότι η «μετάβαση»
απ’ το ένα οικονομικό στρατόπεδο στο
άλλο αποτελεί το μοναδικό σημείο
αναφοράς. Δε θα ’ταν άσχημο αν όντως
γινόμαστε όλοι πλούσιοι. Το επόμενο βήμα
θα μας οδηγούσε στον σοσιαλισμό ή
κομμουνισμό, όπως πρόσφατα αναφέρθηκε
τραπεζικός εμπειρογνώμονας στη δημόσια
τηλεόραση!!
Και παρά το γεγονός ότι όλοι
γνωρίζουν πως για να γίνει κανείς
πλούσιος πρέπει να έχει κεφάλαιο και
προϋποθέσεις, μαγιά και μηχανισμούς-κυκλώματα
κλπ, μέσα απ’ τα τερτίπια της
καπιταλιστικής αγοράς με τους αγιασμούς
και τις ευλογίες των κυβερνήσεων για την
πυργοποίηση του χρηματιστηρίου,
παρουσιάζονται «ευκαιρίες», που «σπάζουν»
το… φράγμα των ως τώρα ολίγων πλουσίων
και όλοι μαγνητισμένοι κατευθύνονται
προς τα κει και ανακατεύονται με τους
ισχυρούς και την ουτοπία. Το αποτέλεσμα
είναι γνωστό και παρά τα χαστούκια που
έφαγαν μερικοί, το πείσμα τους δυναμώνει.
Κι αυτό που γίνεται στις μέρες μας στην
Ελλάδα, απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν γίνεται
πουθενά. Αυτό που συμβαίνει δεν συνέβη
ποτέ.
Αλλά ας αφήσουμε το χρηματιστήριο,
που δημιουργεί τάξεις …πλουσίων και ας
μείνουμε λίγο στους ιδιώτες, στις
τράπεζες και στο κράτος, που ενώ ήταν
μεγάλο, το κούρεψαν και το οδήγησαν στην
οικονομική παραλυσία των πολιτών,
οδηγώντας τον εθνικό πλούτο στα χέρια
των τραπεζών, πλούτο, που ναι μεν οι
τράπεζες δεν μπορεί να είναι
φιλανθρωπικά ιδρύματα, ωστόσο δεν
μπορούν σε καμιά περίπτωση να γδέρνουν
τους δανειολήπτες με τα τοκογλυφικά
τους συστήματα, όπως στις μέρες μας
παρουσιάζουν μεγαλοπρεπώς τις ανήθικες
εξάρσεις τους και σηματοδοτούν με τα πιο
μελανά χρώματα τη «νέα εποχή».
Σ’ ότι αφορά την Ελλάδα τα τελευταία
χρόνια, η παρακμή του τραπεζικού
συστήματος και η διάπλασή του σε γίγαντα
που τα καταπίνει όλα, οφείλεται στην
προστασία και στη θερμή υποστήριξη κατά
κύριο λόγο της…σοσιαλιστικής
κυβέρνησης του κ. Σημίτη, η οποία αυτές
τις μέρες με την ανατίμηση της δραχμής
και τις ευλογίες των Βρυξελλών, αποκτά
περισσότερους εκλογικούς πόντους.
Οι καταγγελίες σε μορφή
εκμετάλλευσης απάνθρωπης τοκογλυφίας
πολιτών, που ακούγονται από δω και από
κει είναι ψίχουλα, φτάνει να ξέρει
κανείς πως ο απλός δανειολήπτης
πηγαίνοντας στην τράπεζα φοβάται.
Μάλιστα, όπως το λέμε. Φοβάται να μιλήσει,
φοβάται να αντιδράσει, φοβάται να
διαμαρτυρηθεί. Ο φόβος, που οι
κυβερνήσεις του έχουν δημιουργήσει, δεν
του επιτρέπει να εξετάσει τίποτα. Εκείνο
που του νοιάζει είναι πώς να πάρει ένα
δάνειο να κάνει τη δουλειά του και μετά
πάει…πλερώνοντας κι απ’ τη σύνταξή του.
Και καλά οι τράπεζες κάνουν τη δουλειά
τους. Των κυβερνήσεων ποια είναι η
δουλειά τους;
Φαύλος κύκλος, που κατά την άποψή μας,
εδώ καλούνται πολλοί παράγοντες να
ξεκαθαρίσουν το πιάτο τους. Φαύλος
κύκλος του κράτους και τραπεζική
ασυδοσία, που αυτές τις μέρες έχουν κι
αυτές, οι τράπεζες, επιστρατευθεί
κάνοντας τον δικό τους «βερμπαλιστικό»
αγώνα, πώς να πείσουν τους πολίτες να
παραμένουν τα μόνιμα θύματά τους. Η
ε ξ ι λ έ ω σ η ς των μεγάλων κομμάτων απέναντι
στα θύματα της ληστρικής κοινωνίας μας
απ’ τα αρπαχτερά συστήματα των τραπεζών
και ιδιωτών, είναι πια επιβεβλημένη και
μη ανατρέψιμη. Την τοκογλυφία μπορούμε
να τη δεχτούμε σαν αναγκαίο κακό. Όμως
όταν παίρνουμε δέκα και πληρώνουμε (!!!)
είναι κοινωνικό έγκλημα. Και το κράτος
έχει την ευθύνη». (Γερμανία
Ιανουάριος 18 2000)
Ε.Ε.
Φεβρουάριος 01 2006
Web:
www.fasoulas.de
* e-mail:
vaios@fasoulas.de
