Ανάγκη
για άμεση λήψη
μέτρων
Ένα
νέο κοινωνικό φαινόμενο αντιμετωπίζουν
οι κάτοικοι της επαρχίας του Οντάριο τις
μέρες αυτές, καθώς, σύμφωνα με τα
στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, οι
αναγκαστικές εξώσεις των ενοικιαστών
σπιτιών και διαμερισμάτων, έχουν
δημιουργήσει πραγματικό ρεκόρ.
Το
γεγονός αυτό προβληματίζει και τρομάζει,
καθώς ο μέσος πολίτης πασχίζει να
καλύψει τις άμεσες βιοτικές ανάγκες των
μελών της οικογένειας του, μεταξύ των
οποίων είναι και η προστασία της στέγης,
η οποία είναι τόσο απαραίτητη εξ αιτίας
των δύσκολων καιρικών συνθηκών του
Καναδικού χειμώνα.
Είναι
γνωστόν ότι στο παρελθόν υπήρχε
νομοθεσία η οποία προστάτευε τον
ενοικιαστή από παρόμοιες βλέψεις των
μεγάλων εταιριών οι οποίες έχουν την
ιδιοκτησία και εκμετάλλευση των
ακινήτων.
Αργότερα
και με τη διοίκηση των Συντηρητικών
άρχισαν οι πρώτες αλλαγές των
προβλέψεων αυτής της νομοθεσίας, οι
οποίες τελικά οδήγησαν στην δημιουργία
του σημερινού κοινωνικού προβλήματος. Η
Φιλελεύθερη κυβέρνηση του Dalton McGuinty,
υποσχέθηκε κατ’ επανάληψη τη λήψη
μέτρων προς ανακούφιση των υπό τη πίεση
της καθημερινής πιθανότητας έξωσης
ενοικιαστών, πλην όμως ελάχιστα μέτρα
έλαβε προς αυτή τη κατεύθυνση.
Έτσι
όμως, εκείνοι που αισθάνονται και ζουν
κάτω από το άγχος της έξωσης από το σπίτι
ή το διαμέρισμα που νοικιάζουν, είναι
κυρίως οι ποιό οικονομικά αδύναμοι
πολίτες και μεταξύ αυτών οι
περισσότεροι νέο μετανάστες, οι οποίοι
φτάνουν στην επαρχία με το όραμα μια
νέας ζωής με χιλιάδες ευκαιρίες
επιτυχίας και τη δυνατότητα προσφοράς
καλύτερων ευκαιριών ζωής στα παιδιά
τους. Οι περισσότεροι από αυτούς για
μεγάλα χρονικά διαστήματα αναγκάζονται
να παραμείνουν άνεργοι, λόγω της
νοοτροπίας του Καναδού εργοδότη, και
άλλοι να οδηγήσουν ταξί στην προσπάθεια
εξεύρεσης πόρων για τις ανάγκες της
οικογένειάς τους. Είναι δε κλασική πλέον
η φράση στη διεθνή κοινότητα: “εάν
θέλεις να βρεις αρχιτέκτονα ή γιατρό στο
Τορόντο, ψάξε μεταξύ των ταξίτζηδων.”
Ύστερα
από τις τελευταίες αλλαγές στο τρόπο
διοίκησης των
διαμερισμάτων “της κρατικής εστίας”
και μετά τη παύση ανέγερσης νέων
κτιριακών συγκροτημάτων με
διαμερίσματα για χαμηλόμισθους πολίτες
από τη πολιτεία, η μεγάλη πλειοψηφία
των νέο μεταναστών της επαρχίας
υποχρεώθηκε να αρχίσει τη νέα ζωή της
κάτω από συνθήκες δύσκολες και τις
περισσότερες φορές άδικες, καθώς είναι
υποχρεωμένη να διαθέτει το ελάχιστο
εισόδημα που κερδίζει με δουλειά πολλών
ορών, για τις ανάγκες στέγασης της
οικογένειάς τους.
Το
γεγονός αυτό από κοινού με τις
καθημερινές υποχρεώσεις αυτών των
πολιτών έναντι των μελών της
οικογένειάς τους, όχι και λίγες φορές
προβληματίζει για τις προτεραιότητες
διάθεσης του μετρημένου εισοδήματος του
νέο-μετανάστη.
Αυτός
ήταν και ο λόγος που τη χρονιά που μας
πέρασε η κυβέρνηση των Φιλελευθέρων του
Πολ Μάρτιν, είχε υποσχεθεί τη διάθεση
εκατομμυρίων για την ανέγερση νέων
πολυκατοικιών. Το βέβαιο, ωστόσο, είναι
ότι οι Φιλελεύθεροι νικήθηκαν στις
εκλογές και κανείς δεν γνωρίζει τις
διαθέσεις και τη πολιτική της νέας
κυβέρνησης των Συντηρητικών για το
σοβαρό αυτό πρόβλημα.
Γνωρίζοντας
ότι οι Συντηρητικοί εξαρτώνται απόλυτα
στην ψήφο εμπιστοσύνης των Σοσιαλιστών
του NDP,
ευχόμαστε ότι οι τελευταίοι θα δώσουν
προτεραιότητα στο πρόβλημα αυτό και θα
πιέσουν τη κυβέρνηση να λάβει αμέσως
μέτρα, και πάλι όμως κάτι παρόμοιο
απαιτεί χρόνο για να μπορέσει να φέρει
αποτέλεσμα. Αυτός είναι και ο λόγος που
θα πρέπει η επαρχιακή κυβέρνηση των
Φιλελευθέρων να λάβει αμέσως μέτρα τα
οποία θα προστατεύουν και θα
διασφαλίζουν τον ενοικιαστή και την
οικογένειά του από την όρεξη
μεγαλύτερου κέρδους
των επενδυτών, οι οποίοι όχι και
λίγες φορές οδηγούν τους ενοικιαστές
στην απόγνωση.
Η
λύση λοιπόν την ώρα αυτή βρίσκεται
αποκλειστικά και μόνο στη κυβέρνηση των
Φιλελευθέρων του Οντάριο,
καιρός πλέον για την λήψη
των απαραίτητων μέτρων προστασίας
των ενοικιαστών.
Πατρίδες
