Πίσω στο ευρετήριο

 Η ελληνική Παιδεία στην Αμερική.

Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης

denniskontarinis@yahoo.com

Για μία ακόμη χρονιά η Ομογένεια των Ηνωμένων Πολιτειών τίμησε την μνήμη των Τριών Ιεραρχών και μαζί την γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων.

Για μία ακόμη χρονιά ο ελληνισμός της Αμερικής έζησε τις ίδιες, τις καθιερωμένες θα μπορούσε να πει κανείς, φιέστες που για χρόνια τώρα διοργανώνουν και παρουσιάζουν οι υπεύθυνοι για την Παιδεία. Ομιλίες, απαγγελίες ποιημάτων από τους μικρούς μαθητές, παραδοσιακοί χοροί, κάπου υπήρχαν λουκουμάδες, βασιλόπιτα, καφεδάκι και φυσικά ακούστηκαν λόγια πολλά, λόγια μεγάλα για το μέλλον των ελληνικών γραμμάτων στην ξενιτιά. Κανείς από όλους αυτούς, που άγνωστο πως, έχουν διοριστεί υπεύθυνοι για την τύχη της Ελληνικής Παιδείας στην ξενιτιά, για την ελληνική γλώσσα, για την ελληνική Ομογένεια, κανείς δεν αναφέρθηκε στα τόσα προβλήματα που υπάρχουν γύρω από όλα αυτά τα θέματα και τα οποία αν δεν διορθωθούν, αν δεν λυθούν, μοιραία θα επέλθει το τέλος.

Για άλλη μία φορά, μέσα σε μόλις σε έναν μήνα, παρήγορο σημάδι το ΣΑΕ Αμερικής και ο περιφερειάρχης Θεόδωρος Σπυρόπουλος. Το ΣΑΕ Αμερικής, μετά το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα με το οποίο καλούσε την Ομογένεια  στη διοργάνωση μίας πανομογενειακής συγκέντρωσης με ιδέες, προτάσεις και οράματα για τον ελληνισμό της ξενιτιάς και το μέλλον του, έρχεται τώρα με μία ακόμη πιο δυνατή φωνή να πάρει μία σοβαρή, υπεύθυνη και εποικοδομητική θέση πάνω στο μεγάλο πρόβλημα της Παιδείας στην ξενιτιάς

Την ημέρα της γιορτής των Τριών Ιεραρχών με ολοσέλιδο μήνυμά του στην ημερήσια εφημερίδα "Εθνικός Κήρυξ"  και το οποίο πιστεύω ότι αξίζει μίας διεξοδικής μελέτης αλλά και προβληματισμού, ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος  όχι μόνο αφήνει να διαφανούν οι ανησυχίες του για το μέλλον της Ελληνικής Παιδείας, για το μέλλον της ελληνικής γλώσσας, για το μέλλον του ελληνισμού, αλλά επισημαίνει ορθά τις αιτίες, αφήνει να φανούν κάποιες ευθύνες και με θάρρος καλεί όλους για έναν αγώνα.

Τιμώντας την μνήμη τους, (Τρεις Ιεράρχες) μας δίνεται η ευκαιρία να αναλογισθούμε το τι οφείλουμε ως ανθρωπότητα, ως έθνος, ως ΣΑΕ Αμερικής αλλά και ως άτομα, στα ελληνικά γράμματα. αναφέρει στο μήνυμά του.

Το σημείο στο οποίο βρίσκονται σήμερα τα ελληνικά γράμματα στην ξενιτιά μας δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο να σκεφτούμε το πόσο έχουν προβληματιστεί οι αρμόδιοι παράγοντες, για το τι και πόσα οφείλουμε στα ελληνικά γράμματα. Δεν τους απασχόλησε ποτέ. Ξοφλούν το χρέος τους με μία ομιλία την ημέρα της γιορτής των Τριών Ιεραρχών και επιστρέφουν στις θέσεις τους ήσυχοι ότι έχουν εκπληρώσει κάποιο καθήκον τους.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνόγλωσση παιδεία στην Αμερική .....δεν οφείλονται αποκλειστικά στην έλλειψη οικονομικών πόρων, διδακτικού προσωπικού ή υλικού.....Τα προβλήματα οφείλονται στην έλλειψη κοινού οράματος και συνεργασίας.

αναφέρει στη συνέχεια του μηνύματός του ο περιφερειάρχης Αμερικής του ΣΑΕ.

Για όσους από μας που για κάποιο λόγο ζούμε από κοντά τα προβλήματα της Ελληνικής Παιδείας εδώ στην Αμερική, δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε με όλα όσα αναφέρει ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος. Οι οικονομικοί πόροι που διατίθενται για την παιδεία ίσως να μην είναι αρκετοί αλλά επαρκούν για το μέγεθος του έργου, που αυτή τη στιγμή επιτελείται. Και το διδακτικό προσωπικό είναι και αρκετό και πάρα πολύ ικανό. Το πρόβλημα είναι οι οικονομικές αποζημιώσεις των εκπαιδευτικών οι οποίες, σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής μας και σε σχέση με τα δημόσια σχολεία της Αμερικής, είναι εξευτελιστικές. Δεν είναι του παρόντος ούτε της θέσης  μου να αναφερθώ αναλυτικά στο θέμα αυτό. Το αφήνω γι΄αυτούς που πιστεύουν ότι είναι οι υπεύθυνοι.

Στέκομαι στο δεύτερο μέρος της παραγράφου. Στην έλλειψη κοινού οράματος και συνεργασίας.

Είναι γεγονός ότι το όραμα για την ελληνική παιδεία της Αμερικής είναι ανύπαρκτο.

Κανένας από τους υπευθύνους δεν οραματίστηκε ποτέ το μέλλον των ελληνικών γραμμάτων στην ξενιτιά μας. Δεν είδαμε ποτέ να τεθούν στόχοι και χρονοδιαγράμματα. Δεν ακούσαμε ποτέ τους αρμόδιους φορείς να καταθέτουν απόψεις, σκέψεις και ιδέες. Για χρόνια τώρα η ελληνική παιδεία της ξενιτιάς βαδίζει πάνω στα ίδια κουρασμένα βήματα με προορισμό της το άγνωστο και ίσως το μοιραίο τέλος της. Και κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, τη μέρα της γιορτής των Τριών Ιεραρχών, θυμόμαστε τα ελληνικά γράμματα και τρέχουμε να παπαγαλίσουμε τα ίδια και τα ίδια και να πιούμε έναν καφέ, χωρίς κανείς να έχει το θάρρος να ρίξει το βλέμμα του στο αύριο. Και κανείς δεν καταδέχτηκε να ακούσει και κάποιους άλλους, να ανταλλάξει τις απόψεις του μ΄αυτούς και να συνεργαστεί μαζί τους. Ίσως είναι η κατάρα της φυλής μας να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε, να μην μπορούμε να συζητήσουμε, να μην μπορούμε να ακούσουμε και τον άλλον.

Ιδιαίτερα στο θέμα της Παιδείας ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος είναι κατηγορηματικός. "Η παιδεία δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης, ανταγωνισμού, ή αυτοπροβολής. Η παιδεία δεν ανήκει στα χωράφια κανενός. Είναι ζήτημα ευθύνης για όλους μας. Είναι ιστορική ευθύνη όλων μας."

Σ΄αυτές τις λίγες λέξεις, που με θάρρος και ευθύνη ακούγονται από τον περιφερειάρχη του ΣΑΕ Αμερικής, υπάρχει όλο το πρόβλημα της Ελληνικής Παιδείας της ξενιτιάς. Η αντιπαράθεση, ο ανταγωνισμός και η αυτοπροβολή δυστυχώς υπάρχουν. Και κάποιοι για κάποιους λόγους τα χρησιμοποιούν και τα εκμεταλλεύονται. Όταν καταφέρουμε να εμπεδώσουμε ότι η Παιδεία δεν ανήκει στα "χωράφια μας"τότε θα έχει γίνει το πρώτο θετικό βήμα.

Το ΣΑΕ Αμερικής και ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος για μία ακόμη φορά απλώνουν το χέρι τους για ένα νέο ξεκίνημα. Για να διασωθούν τα ελληνικά γράμματα. Για να προοδεύσει η Ομογένεια. Για να κάνουμε περήφανα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Ας το σκεφτούν κάποιοι και ας απλώσουν και αυτοί το δικό τους χέρι.

Παρήγορο είναι ότι μέχρι αυτή τη στιγμή στην σημαντική  πρόσκληση του ΣΑΕ Αμερικής ανταποκρίθηκε η Ομοσπονδία Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών. Μάλιστα έχει προγραμματισθεί και κοινή συνεδρίαση ΣΑΕ και Ομοσπονδίας για το Σάββατο, 23^η Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο "Crown Plaza" Πιστεύω πως πρόκειται για μία καλή αρχή. Και ελπίζω να καταφέρουμε να δοθεί και μία συνέχεια.