Πίσω στο ευρετήριο

Στον ρου των βρώμικων παιχνιδιών και ο Πολιτισμός

Ανοιχτή επιστολή προς τους Έλληνες, γηγενείς και απόδημους.

Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Μια ανοιχτή επιστολή αγανάκτησης με αποδέκτη τον Έλληνα, απόδημο και γηγενή, βολεμένο και αβόλευτο, άσπιλο και σπιλωμένο, σοφό και μωρό, ελεύθερο και εγκλωβισμένο, βεβαίως και προς εκείνους που …ασκούν εξουσία, τους πέρα (διάφορους οργανισμούς της Διασποράς) και τους δώθε (κόμματα και κομματάρχες) που εδράζονται σαν κηφήνες πάνω στον ιδρώτα του ελληνικού λαού και σαν μασκαράδες ή θεατρίνοι που στις καθημερινές παραστάσεις τους δείχνουν τα μεριά τους στους Πολίτες για να βγάλουν το ψωμί τους, σκορπώντας πότε το γέλιο, πότε τη λύπη και άλλοτε την ντροπή και την αγανάκτηση για το κατάντημα αυτής της Χώρας, την Ελλάδα και του Πολίτη.

Ας μας συγχωρήσουν οι φίλοι αναγνώστες για την σημερινή απώλεια της ηπιότητας του γραπτού λόγου μας και αντίστοιχα την παρουσία τής «αγριότητας», αλλά τι να κάνεις, στον κόσμο των ονάγρων που ζεις, στον κόσμο της διαφθοράς και των διεφθαρμένων, των σκανδάλων και της ντροπής, η ηπιότητα χάνει την αίγλη και το κάλλος της και μεταβάλλεται σε αγανακτισμένος και αηδιασμένος «κράχτης».

Λοιπόν, περιουσία του πατέρα τους να ήταν η Ελλάδα περισσότερο θα τι σεβόντουσαν και θα την εκτιμούσαν και βεβαίως θα απολάμβαναν (η πολιτική και οι πολιτικοί) και την εμπιστοσύνη και το χαμόγελο και το χειροκρότημα του λαού. Σήμερα, η πολιτική, πολιτική που διεκπεραιώνεται από τον ασύδοτο ληστή και αρπάχτη διπολισμό, έχει αποκτήσει το βέτο του κομματάρχη, κάνει ό, τι θέλει γράφοντας στα παπούτσια του τους θεσμούς (γνωστοί ως δημοκρατικοί-παραμύθια της χαλιμάς, εδώ πρόκειται για δημόσια διαφθορά), τίποτα πλέον δε σέβεται, όλα τα έχει κάνει τσιφλίκια του και πιο πολύ δε σκέφτεται την ντροπή που εξελίσσεται διαρκώς σε βάρος του διπολισμού, Νέα Δημοκρατία και Πασόκ, ναι καλά το λέμε, αυτοί οι δυο οι «πρωταγωνιστές» έφεραν την Ελλάδα εδώ που την έφεραν, σε στάδια αδιέξοδα, σε τούνελ όχι μόνο σκοτεινά αλλά προμελετημένα με τέτοια «αρχιτεκτονική» δομή που άπαξ και οδηγηθείς σ’ αυτά (οδηγήθηκες και οδηγείσαι) η μπόχα που αφήνουν τα αίσχη και οι ντροπές παθαίνεις ασφυξία.

Και το μεγάλο κακό είναι ότι δε βλέπουμε τον σημερινό εχθρό όπως τον βλέπαμε τον 19^ο αιώνα, τον 20^ο αιώνα με τελευταίο εχθρό την χούντα(1967) και αργά ή γρήγορα όλοι οι τότε εχθροί  είχαν ξεπαστρευτεί έστω και σε βάρος τής Χώρας μας. Σήμερα ο εχθρός –και δεν είναι μόνο ένας- έχει γίνει «αόρατος» για τους Πολίτες, ορατός για το διπολισμό, για τους καναλάρχες…, παρεμπιπτόντως οι γονείς-«τηλεθεατές», στο σύνολό τους, έχουν αποβλακωθεί τελείως και την αποβλάκωσή τους με μαθηματική ακρίβεια τη μεταφέρουν στα παιδιά τους…!!, ορατός και για μερίδα του κίτρινου τύπου με τον οποίο συμμαχούν, συντηρούν και προστατεύουν.

Οι βουλευτές, στο σύνολό τους, έχουν βολευτεί από κάθε άποψη, όπως και διάφοροι, μεγάλοι και μικροί υπάλληλοι του δημοσίου. Λόγου χάρη, δε βλέπουμε κάποιον υπάλληλο, διευθυντή, υπουργό, βουλευτή και λοιπούς που σχετίζονται με το δικέφαλο σύνδρομο να τα βροντάει και να πάει σπίτι του αξιοπρεπής. Τι σημαίνει αυτό, δε θα το πούμε εμείς. Ο κομματικός συνδικαλισμός έχει μετατραπεί σε προπαρασκευαστικό εργαστήριο παραγωγής κομματικών στελεχών και εξυπηρετεί το θεαθήναι. Τα υπουργεία (ιμάντες της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγουμένων του Πασόκ) λειτουργούν κατασταλτικά, καταπιεστικά και ληστρικά με δυναμικό εξωμοτών (βλέπε υπουργεία υγείας, εργασίας, οικονομικών και άλλων) μεταξύ και το υπουργείο πολιτισμού που αυτόν τον καρό βρίσκεται σε πλήρη πολιτιστική αποσύνθεση και δυσοσμία, έχει χάσει το χαρακτήρα του και εκτός του ότι θυμίζει σε πολλά με οίκο ανοχής, τα κόμματα του διπολισμού οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα πιάτα τους για τα οικονομικά σκάνδαλα και διάφορες βάρβαρες δραστηριότητες σε βάρος του πολιτισμού.

Μιας και αναφερθήκαμε στον πολιτισμό, θα γενικεύσουμε λίγο το θέμα καθώς πληροφορούμαστε από την ιστοσελίδα www.politikokafeneio.com/neo/index.php για μια πρόσφατη διαμαρτυρία Ελλήνων καλλιτεχνών. Ανάμεσα μ’ άλλα διαβάζουμε: «Συγκέντρωση έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο και πορεία διαμαρτυρίας προς το υπουργείο Πολιτισμού για την «κατάπτωση του πολιτισμού στη χώρα», πραγματοποίησαν σήμερα το μεσημέρι καλλιτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιοί και σκηνοθέτες». http://paremvasipolitismou.wordpress.com/.Και επίσης διαβάζουμε δηλώσεις αμέσως μετά την συνάντηση του κ. Λιάπης που ανέφερε: «Με μεγάλη χαρά συναντήθηκα με τους εκπροσώπους του πολιτισμού. Τους ανθρώπους του πολιτισμού. Τους είπα ότι τους θεωρώ φυσικούς μας συμμάχους, εταίρους του υπουργείου μας. Είναι πολύ ενδιαφέρον να ακούμε τις απόψεις τους. Τους υποσχέθηκα, και το εννοώ, ότι θα έχουμε ένα μόνιμο συνεχή και σταθερό διάλογο. Μας ενδιαφέρουν οι ιδέες, οι απόψεις και οι σκέψεις τους πάνω σε διάφορες πτυχές του πολιτισμού. Και τους διαβεβαίωσα ότι εμείς εδώ στο Υπουργείο Πολιτισμού θα συνεχίσουμε αυτή την πορεία να φέρουμε στην καθημερινή ζωή του πολίτη τον πολιτισμό. Με διαφάνεια, με ένα στρατηγικό σχέδιο που εκπονούμε αυτές τις ημέρες. Γιατί πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι από αυτή την κρίση που περνάει το Υπουργείο μπορούμε να βγούμε ενισχυμένοι. Και να είναι μία αφορμή, μία ευκαιρία για καλύτερες ημέρες, με ένα σχέδιο που θα αφορά στην καθημερινότητα του πολίτη».

Σίγουρα στους Έλληνες συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, ηθοποιούς και σκηνοθέτες, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία τους, τους συγχαίρουμε θερμά και τους ευχόμαστε αυτές οι διαμαρτυρίες να συνεχιστούν έστω και αν πρόκειται για πόρτες κωφάλαλων. Κάποια στιγμή θα σπάσουν.

Στο λόγο του κ. Λιάπη τι να σχολιάσουμε; Θα πούμε μόνο δυο λόγια για την Ομογένεια, για τον ελληνισμό της Διασποράς, ιδιαίτερα εκείνων που ασχολούνται με τα γράμματα, ότι αμφισβητεί κάθετα τη δήλωσή του, διότι ο κύριος υπουργός καθώς και ο κύριος πρωθυπουργός, συμπαθής και επικοινωνιακός από κάθε άποψη, οι σχολές που φοίτησαν ήταν απλά σχολές βερμπαλιστικές και τα εφόδια που απόχτησαν, βάση σημερινών δρωμένων-βρώμικων σκανδάλων, ήταν εφόδια ανάρμοστης διαπλοκής και διαρκούς διαφθοράς.

Τέλος, όσο αφορά το χώρο της Ομογένειας, με όσα λίγα περιγράψαμε, συχνά αναρωτιόμαστε, μήπως θα πρέπει να αποκοπούμε από τον …ομφάλιο λώρο της κομματικής Ελλάδας και να στήσουμε στην πράξη την Ελλάδα της Διασποράς; Έτσι και αλλιώς, τα αναφέρουμε εκ πείρας, αν είδαμε κάτι ελάχιστο, τα είδαμε από ιδιωτικές πρωτοβουλίες, όπως έναν καλό λόγο, μια βράβευση, μια τιμητική βραδιά κλπ και ποτέ από την Ελλάδα των κομματαρχών, από τους κάθε φορά διαφορετικούς υπουργούς –ορθόδοξοι-δογματικοί από κάθε πλευρά, αφού πάντα μας ψέλνουν το ίδιο ευαγγέλιο… αδέλφια μας..! Και ο λόγος, όπως αυτός και να εκφράζεται (ποιητικά, λογοτεχνικά, θεατρικά, μουσικά κλπ) δεν είναι προσωπική υπόθεση ή κατάκτηση αλλά είναι και υπόθεση και κατάκτηση που αφορά ολόκληρο λαό και γενικότερα ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτά για τους υπουργούς πολιτισμού, τους γραμματείς και Φαρισαίους που τα επανδρώνουν και ασφαλώς και για τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις (1974-2008) που στερούνται κουλτούρα και επιδίδονται στην υποκουλτούρα της κομματικής τους γραμμής δημιουργώντας στρατιές κάθε λογής εμπόρων και πραματευτάδων.

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα –Φεβρουάριος 07 2008 pelasgos@fasoulas.de  www.fasoulas.de