ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Τα Νέα Βαλκάνια. Από τη γεωπολιτική της μετάβασης στην προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Γ. και Α. Κουβερτάρης- Β. Ρουδομέτωφ. Κ. Κουτσούκης, Π. Σιούσιουρας. (επιμ.), Αθήνα, εκδ. Ηρόδοτος, 2007.
Το συλλογικό αυτό ογκώδες έργο αποτελεί μία προσπάθεια επιστημόνων, ακαδημαικών και ερευνητών, οι οποίοι έχουν εστιάσει το ερευνητικό τους ενδιαφέρον στην περιοχή των Βαλκανίων και ιδιαίτερα στα «Νέα Βαλκάνια», τα οποία ήδη αποτελούν πραγματικότητα. Στο βιβλίο οι Γεώργιος και Ανδρέας Κουβερτάρης, ο Raju Thomas γράφουν για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ο Βίκτωρ Ρουδομέτωφ για τις μειονότητες και το ρόλο των «μητέρων- πατρίδων», ο Δημήτρης Φλούδας για τη διένεξη μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ, ο Χάρης Παπασωτηρίου για τον πόλεμο στη Βοσνία- Ερζεγοβίνη (1992-1995), οι Δημήτριος Κουκουρδινός, Κλεομένης Κουτσούκης και Παντελής Σκλιάς για την Κροατία και τη Σερβία. Οι Edward Tiryakian, Ειρήνη Χειλά, και Άγγελος Αθανασόπουλος γράφουν για το Κοσσυφοπέδιο, για τη μετάβαση της περιοχές προς τις δυτικές δομές γράφουν οι Ελευθέριος Μπότσας, Bob Donnorummo, Τίνα Μαυρίκου- Αδάμου, Άννα Τριανταφυλλίδου, για τα Βαλκάνια και τη σχέση τους με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ οι Βίκτωρ Παπακοσμάς και Αλέξανδρος Κύρου, για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίπτωση της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας ο Κωνσταντίνος Λάβδας, για την Τουρκία και το ρόλο της στην περιοχή ο Στέφανος Κωνσταντινίδης. Τέλος για το ρόλο της Αλβανίας και τους αλβανικούς πληθυσμούς στα Βαλκάνια γράφουν οι Πέτρος Σιούσουρας, Σπυρίδων Σφέτας και Φάνης Μαλκίδης, για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία η Μαριλένα Κοππά, και για την εξωτερική πολιτική της Βουλγαρίας η Μιράντα Παξιμαδοπούλου –Σταυρινού.
Από το 1991 στη θέση της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχουν δημιουργηθεί και συνεχίζουν να δημιουργούνται μικρά κρατίδια υπό την άμεση επιρροή των ΗΠΑ και των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, ενώ υλοποιούνται με τη στήριξη ξένων δυνάμεων και εθνικιστικά σχέδια που αποσταθεροποιούν την περιοχή. Οι επικλήσεις για σεβασμό των αρχών του διεθνούς δικαίου και η δρομολόγηση της ευρωατλαντικής πορείας των νέων βαλκανικών κρατών δεν αποτελούν πανάκεια, πόσο μάλλον που αυτός ο χώρος αποτελεί συνεχώς, παρά την παρουσία ειρηνευτικών δυνάμεων, πεδίο αντιπαράθεσης. Η πρόσφατη ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου και η αντίστοιχη προοπτική του Κοσσυφοπεδίου σηματοδοτεί μία αδύναμη Σερβία και μία περιοχή που θα ακολουθεί τις ηγεμονικές διαθέσεις της υπερδύναμης και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες προκειμένου να επιβάλλουν την πολιτική τους στην περιοχή θα προωθούν διεκδικήσεις υπαρκτών ή μη μειονοτήτων και εθνικιστικών κινημάτων. Η Βοϊβοντίνα, το Σαντζάκ, το Πρέσεβο και η δυτική πΓΔΜ είναι οι επόμενοι στόχοι (;).
Φάνης
Μαλκίδης
