Δύο λόγια από την Σύνταξη.
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο Φλεβάρης είναι μήνας στενά δεμένος με την υγεία και τη ζωή μου. Ήταν τον Φλεβάρη του 2004, που με την επίμονή και επιμονή του “μάγου” ομογενούς καρδιολόγου Παναγιώτη Φουντά, δέχθηκα να υποστώ τις ταλαιπωρίες μιας πολύωρης και επικίνδυνης εγχείρησης στην καρδιά, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν να κατορθώσω να κερδίσω έναν αριθμό χρόνων ζωής, και μια νέα ευκαιρία άνετης και ποιοτικά καλής επιβίωσης.
Όλα
αυτά υπήρξαν αποτέλεσμα της πρόνοιας
και συνεργασίας του ομογενούς
καρδιολόγου με την διεύθυνση της
καρδιολογικής κλινικής του συστήματος
καρδιολογικής υγείας του Πανεπιστημίου
του Τορόντο, του οποίου προΐσταται η
διακεκριμένη ιατρός Heather
Rush, από κοινού και σε συνεργασία με τον
μοναδικό καρδιοχειρουργό Robert
Kouzimano, με την
βοήθεια και προσοχή των οποίων
κατόρθωσα να ξεπεράσω πραγματικά σοβαρά
και δύσκολα προβλήματα που αντιμετώπιζα
καθημερινά.
Ακριβώς
έναν χρόνο αργότερα, τον Φλεβάρη του 2005,
ύστερα από μελέτες και παρατηρήσεις της
ίδιας ιατρικής ομάδας πάνω μου, μου
προτάθηκε να υποστώ μια δεύτερη
επέμβαση η οποία θα βοηθούσε τόσο την
καρδιά μου, όσο και ολόκληρο το σύστημα
μου και θα έκανε την πραγματικά “μίζερη”
ζωή μου κατά πολύ ποιό εύκολη.
Έτσι
την πρώτη του τρέχοντος Φλεβάρη,
ξαναβρέθηκα στο τραπέζι των εγχειρήσεων
του Γενικού Νοσοκομείου του Οντάριο με
τον αναντικατάστατο Δρ. Κουζιμάνο πάνω
από το κεφάλι μου να μου δίνει θάρρος και
να μου διαβεβαιώνει ότι “ όλα θα πάνε
καλά”.
Μερικές
ώρες αργότερα έβγαινα από τον θάλαμο των
εγχειρήσεων τελείως διαφορετικό άτομο.
Με εξαίρεση τους μετεγχειρητικούς
πόνους, κάτι που είναι επόμενο και
φυσικό, αισθανόμουν τελείως διαφορετικό
πρόσωπο. Αισθανόμουν δυνατός και
καλοδιάθετος, για πρώτη φορά στα
τελευταία τρία χρόνια, με τελείως
διαφορετική οικονομία στο σώμα μου.
Δύο
μέρες αργότερα ξαναβρέθηκα πίσω στο
γραφείο μου, όπου και διέθεσα όλο τον
απαραίτητο χρόνο για την προετοιμασία
αυτής της έκδοσης.
Το
σπουδαίο είναι ότι αυτή είναι η πρώτη
φορά που η σύνταξη και η αρθρογραφία της
επιθεώρησης έγιναν χωρίς την τρομερή
πίεση της τότε αδύναμης καρδιά μου.
Σήμερα,
ομολογώ, ότι ζω μια τελείως διαφορετική
πραγματικότητα, αισθάνομαι δυνατός και
αισθάνομαι υγιής, ένας νέο άνθρωπος,
κάτι σαν θαύμα.
Ανοίγοντας
λοιπόν, σήμερα, αυτήν την νέα περίοδο της
ζωής μου, (την χαρακτηρίζω σαν Τρίτη και
καλύτερη), αισθάνομαι την υποχρέωση να
εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες εμού
προσωπικά και των μελών της οικογένειας
μου στον ομογενή καρδιολόγο ιατρό Δρ.
Παναγιώτη Φουντά, για την υπομονή και
επιμονή του να μου πείσει να δεχθώ την
δεύτερη περιπέτεια. Θα ήθελα να εκφράσω
την εκτίμηση και σεβασμό όλων μας στις
απεριόριστες επιστημονικές του
δυνατότητες και τον τόσο ανθρώπινο
τρόπο με τον οποίο αγκαλιάζει τους
ασθενείς του. Ο Παναγιώτης Φουντάς, δεν
έχω την παραμικρή αμφιβολία τιμά
ολόκληρη την ομογένεια με τα
επιτεύγματα του στην ιατρική της
καρδιάς.
Μύρια
ευχαριστώ επίσης στην Δρ. Heather Rush, η οποία
δεν θέλησε να με αφήσει χωρίς την
σπουδαία ιατρική γνώμη της μήτε
δευτερόλεπτο κατά την διάρκεια της
δύσκολης χρονιάς που μας πέρασε, και η
οποία πάντοτε με διαβεβαίωνε για την
πίστη της για την επιτυχία στην εξεύρεση
λύσης. Εκεί πάντως που τα λόγια δεν
φαίνεται να εκφράζουν τα συναισθήματα
είναι ο Δρ. Ρομπέρτος
Κουζιμάνο, ο επιστήμονας με την
μεγάλη καρδιά και ο Άνθρωπος που έχει
αφιερώσει τον εαυτό του στο να απαλύνει
τον πόνο των άλλων. Τον ευχαριστώ θερμά
για την προθυμία του να χειρουργήσει
πάνω μου για δεύτερη φορά και τον
ευχαριστώ για το ανεξάντλητο κουράγιο
και τις διαβεβαιώσεις που μου έδωσε ότι
όλα θα πάνε καλά, και φυσικά πήγαν.
Έτσι
σήμερα, ένας νέος άνθρωπος, γιομάτος
ελπίδες και αισιοδοξία γράφω αυτό το
σημείωμα σε μια έκφραση ευγνωμοσύνης,
αποτελούν όλοι τους μια ομάδα η οποία
τιμά το λειτούργημα που υπηρετούν, και
είμαι περήφανος που τους γνώρισα και
τους πίστεψα.
Τέλος
στον Παναγιώτη Φουντά, του εύχομαι υγεία
και δύναμη,καθώς ένας μεγάλος αριθμός
ομογενών και μη, εξαρτάται από την
επιστημονική του γνώμη.
Χίλια
ευχαριστώ Γιατρέ, η εκτίμηση και αγάπη
όλων μας θα εκδηλώνεται με κάθε χτύπο
της ανανεωμένης καρδιάς μου.
Θωμάς
Στεφ. Σάρας.
