Κριτική
στο έργο του Βάιου Φασούλα, με τίτλο «Στ’
αχνάρια της Ζωής»)
Γράφει
η Γιώτα Στρατή-Αμερική
Ένα νεαρό πλατανόδεντρο απ’ την
αρχαία Τρίκκη της ευρύστερνης Θεσσαλίας
ακολούθησε το βοριά και τις
παλινδρομήσεις της καρδιάς, για να
ριζώσει στη γη της Γερμανίας. Με φλέβες
γαλουχισμένες απ’ το ζείδωρο φως της
Ελλάδας και την πειθαρχημένη Γερμανική
ατμόσφαιρα, άνοιξε νέες «ρίζες και
κλαδιά» που έγιναν κυριολεκτικά
αρτηρίες του νου στο σταυροδρόμι του
κόσμου.
Ανάμεσα στους δύο αστείρευτους
ποταμούς του Πνεύματος και της
υπεράνθρωπης θέλησης, το μικρό «πλατανόδεντρο»
μέστωσε, ανδρώθηκε, κι έγινε ένας «λεβέντης-πλάτανος»
που φιλοξένησε στα κλαδιά του αμέτρητα
πετούμενα. Η αστείρευτη ελληνική ψυχή
μπόλιασε τις ώρες της περισυλλογής και
του αγώνα του-όχι μόνον για επιβίωση
αλλά και παραδοχή «εις την ξένην»- μ’
ένα ηφαιστειακό ξεχείλισμα στη σκέψη
και στη γραφή.
Ο Βάιος (ο Βάγιος ο εκρηκτικός και ο
πολυγραφότατος) δεν ακολουθεί μεν
κανένα «ρεύμα λογοτεχνικό» μα κι εκεί
βρίσκεται η δύναμή του.
Στο πρώτο βιβλίο του: «Στ’ Αχνάρια
της ζωής» το Α΄ Βραβείο «Πνευματικής
Εστίας Π. Τρανούλη» είναι η επιβεβαίωση
του σθένους και της λαχτάρας του Έλληνα-Μετανάστη
να γίνει εφάμιλλος με τους «γραφιάδες»
της Πατρίδας του και να επικοινωνεί ίσος
προς ίσον μαζί τους.
Ο Βάγιος δεν χρησιμοποιεί την
εκλεπτυσμένη γραφή εκείνων που έχουν
διδαχθεί τους κανόνες και τη «μαθηματική
σκέψη και σχέση» της χρήσης των λέξεων
που ακριβολογούν μέσα στην πρόταση και
στη σειρά του όλου κειμένου, -είτε
ποιητικού είτε διηγηματικού κ.λ.π., μα
έχει μια ατόφια δύναμη (όπως κι ο
πανώριος πλάτανος, άλλωστε) που απλώνει
το μεδούλι του πέραν των ωκεανών για να
επιστρέφει στη Ρίζα της Δημιουργίας του:
Την Αγάπη του για την Ελλάδα και τον τόπο
της καταγωγής του, τον διακαή πόθο του
για την Ειρήνη και την ευημερία των Λαών
μα περισσότερο την ξεχωριστή χαρά που
δίνει μια ζεστή χειραψία για την
αναγνώριση της αστείρευτης οικονομικής
και πνευματικής προσφοράς του.
Είναι αυτονόητο πως δεν γίνεται να
ισοπεδώσω την επίπονη επίτευξη των
σπουδών και τις δημιουργίες εκείνων που
τις περάτωσαν για να ζουν επαγγελματικά
διδάσκοντας άλλους, όπως κι όλων εκείνων
που έσκυψαν με υπευθυνότητα πάνω στα «γραπτά»
κάποιων άλλων και τους επαίνεσαν ή και
τους βράβευσαν. Η εγκυκλοπαιδική
μόρφωση είναι το υπόβαθρο και το βάθρο
της φυλής μας σε όλο τον κόσμο. Η μόρφωση
όμως της καρδιάς -όπως αυτής του Βάγιου-
δεν είναι εύκολο να διδαχτεί μόνο απ’ τα
σχολεία και τα βιβλία. Ο Βάιος είναι
γεννημένος με λεβέντικα αισθήματα που
μπορεί και τα «Βάζει στο Χαρτί» και ν’
αγγίζει τον κόσμο που στοχεύει.
Ένα μεγάλο «μπράβο» στον ίδιο κι ένα
μεγαλύτερο στον Αυτοδημιούργητο,
εκλεκτό Ιδρυτή της «Πνευματικής Εστίας»
ο οποίος –εκτός από το δικό του πλούσιο
και διεθνώς αναγνωρισμένο συγγραφικό
του έργο- θέσπισε αυτά τα βραβεία, τα
οποία ούτε η ίδια η Ελληνική Κυβέρνηση
δεν σκέφτηκε να θεσπίσει για τους
Απόδημους Έλληνες Συγγραφείς.
Γιώτα
Στρατή, Φιλόλογος, συγγραφέας
32-74
46th street,
Astoria. N.Y.
11103. Τηλ. 718- 274 37 76 και φαξ
718- 721 29 45
