Ο Εθνικός Συμβιβασμός και η Προδοσία

Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα μεταξύ δύο κρατών μπορεί να λυθεί είτε με πόλεμο είτε με αμοιβαίο συμβιβασμό που προκύπτει από διαπραγμάτευση. Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις ο καθένας προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί αλλά πρέπει να γνωρίζει και τις πραγματικές ανάγκες αλλά και τα δικαιώματα του άλλου. Υπάρχει για τον καθένα ένα μέγιστο όριο συμβιβασμού που μπορεί να ανεχθεί, ειδάλλως δεν μπορεί να επέλθει συμφωνία και το θέμα εκκρεμεί ή επέρχεται ρήξη εάν ο ένας από τους δύο αισθάνεται δυνατός ή υποστηριζόμενος για να επιβάλλει την θέληση του δια της βίας.

Στις ημέρες μας, για να αποφεύγονται τέτοιες ρήξεις, τα Ηνωμένα Έθνη υποδεικνύουν έναν αντικειμενικό διαπραγματευτή που γνωρίζει το πρόβλημα και τις κόκκινες γραμμές του καθενός και με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου προσπαθεί να βρει τον καλύτερο δυνατό συμβιβασμό και για τους δύο. Στην περίπτωση της διαπραγμάτευσης μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων ας δούμε το θέμα της διαπραγμάτευσης, την ταυτότητα και τις θέσεις των δύο πλευρών, τα όρια τους αλλά και τον εντεταλμένο διαπραγματευτή. Το θέμα είναι η ονομασία ενός από τα νέα κράτη που σχηματίστηκαν μετά την βίαιη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Η Αθήνα εκπροσωπεί ένα ιστορικό έθνος  με πολλαπλή συμμετοχή στον σημερινό παγκόσμιο πολιτισμό στον οποίο προσέφερε όχι μόνο τις έννοιες της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του Ορθού Λόγου, αλλά και την διάδοση του Χριστιανισμού. Το γένος των Ελλήνων συντίθεται από διάφορες γεωγραφικές ομάδες, μέσα στον χώρο του σημερινού κράτους αλλά και εκτός αυτού,  που συνδέονται μεταξύ τους γενεαλογικά, ιστορικά, γλωσσικά, πολιτισμικά και κοσμοθεωρητικά (θρησκευτικά). Είναι οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Θηβαίοι,  οι Κρήτες, οι Κύπριοι, οι λοιποί Νησιώτες, οι Μακεδόνες, οι Θεσσαλοί, οι Ηπειρώτες, οι Θράκες και οι Ίωνες. Η κάθε ομάδα έχει να επιδείξει και την δική της συμμετοχή στην ιστορία του έθνους. Ειδικά για τους Μακεδόνες και την Μακεδονία είναι παγκοσμίως γνωστοί από την δράση του Φιλίππου στην Βόρεια Ελλάδα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου που μετέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό στον τότε γνωστό κόσμο. Σήμερα τα γεωγραφικά όρια της Μακεδονίας δεν ανήκουν μόνο στην Ελλάδα όπου κατοικούν οι κατά το γένος Έλληνες Μακεδόνες, αλλά ένα μέρος της ανήκει στην Βουλγαρία όπου κατοικούν Βούλγαροι και ένα άλλο, που αποτελούσε επαρχία της  Γιουγκοσλαβίας με πρωτεύουσα τα Σκόπια,  το οποίο κατοικείται ως επί το πλείστον από Σλάβους και Αλβανούς αλλά και Ρομά, Έλληνες και Τούρκους.

Τα Σκόπια γεωγραφικά εκπροσωπούν  το αποσχισθέν κομμάτι της Γιουγκοσλαβίας με το αρχικό όνομα Βαρδάρσκα που επί των ημερών του Τίτο και του Στάλιν μετονομάστηκε σε Μακεδονία για λόγους σκοπιμότητας ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια. Η γεωγραφική αυτή περιοχή, που άλλοτε ήταν μέρος της Μακεδονίας του Φιλίππου,  αποτελείται κυρίως από τις επαρχίες της Παιονίας και της Δαρδανίας. 

Το πρόβλημα προέκυψε όταν τα Σκόπια αυτονομήθηκαν και  θέλησαν να ενταχθούν σε διεθνείς οργανισμούς  ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και ΕΕ με το όνομα Μακεδονία, θεωρώντας εαυτούς  Μακεδόνες και μάλιστα κληρονόμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άγαλμα του οποίου έστησαν στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας τους. Κατοικούντες σε ένα μικρό κομμάτι της Μακεδονίας  έχουν το θράσος να απαιτούν η χώρα τους να έχει το όνομα του συνόλου της, πολύ δε περισσότερο να ονομάζονται Μακεδόνες αν και εθνικά είναι κυρίως Σλάβοι και Αλβανοί. Θέλουν μάλιστα να ονομάζουν την γλώσσα τους  Μακεδονική αν και ανήκει στις Σλαβικές γλώσσες. Με τον τρόπον αυτόν  υποκλέπτουν το όνομα, την γλώσσα, την ιστορία, την ταυτότητα αλλά και τα σημερινά οικονομικά συμφέροντα των γενεαλογικά Ελλήνων Μακεδόνων κατεχόμενοι μάλιστα από κρυφές και φανερές αλυτρωτικές βλέψεις για την ίδια την Ελλαδική Μακεδονία.

Προφανώς οι ανωτέρω απαιτήσεις των Σκοπίων  αποτελούν παραβίαση των δικαιωμάτων της Ελλάδος που εξοργίζουν τον Ελληνικό λαό με αποτέλεσμα την επί δεκαετίες  καθυστέρηση  επίτευξης συμφωνίας και  ένταξης τους στους διεθνείς οργανισμούς. Ο ΟΗΕ ανέθεσε στον κ. Μ. Νίμιτς να μεσολαβήσει για την ανεύρεση μίας λύσης στο πρόβλημα, αλλά ο κύριος Μ. Νίμιτς αποδείχθηκε μη αντικειμενικός διαπραγματευτής, σε μία μάλιστα αφελή γεροντική του εξιστόρηση των γνωριμιών του με Σκοπιανούς στην Νέα Υόρκη και πριν ακόμη επιτευχθεί η οποιαδήποτε συμφωνία, τους αποκαλούσε ήδη Μακεδόνες παραβλέποντας εκ προοιμίου τους γενεαλογικά ονομαζόμενους Έλληνες Μακεδόνες.

Αν και η Μακεδονία επί πολλούς αιώνες, όπως άλλωστε και ολόκληρη η Ελλάδα, τελούσε υπό ξένη κατοχή και απελευθερώθηκε σταδιακά στους βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913, δεν σημαίνει ότι έπαψε ποτέ να είναι για τους Έλληνες μέρος της πατρίδας τους όπως και η Παλαιστίνη αποτελούσε όνειρο των Εβραίων επί δύο χιλιετίες. Αυτή η αλήθεια αποτελεί την απάντηση στον ανιστόρητο ΣΥΡΙΖΑίο κ. Φίλη που τόλμησε να ξεστομίσει μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ότι η Μακεδονία δεν ήταν ποτέ Ελληνική, χωρίς το μονομερώς αυστηρό προεδρείο της Βουλής να του επιβάλει πειθαρχικά μέτρα όπως συνηθίζει να κάνει με τους Βουλευτές της αντιπολίτευσης.

Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η σχέση των Ελλήνων με την Μακεδονία είναι γενεαλογική και ιστορική και τους δίνει το δικαίωμα μόνο αυτοί να ονομάζονται Μακεδόνες, όντας αναπόσπαστο μέλος του Ελληνικού έθνους και της ιστορίας του, σε αντίθεση με οιουσδήποτε άλλους κατοικούν σε κομμάτια της Μακεδονίας τα οποία ανήκουν σε άλλα κράτη και δεν έχουν Ελληνική καταγωγή. Η παραβίαση αυτού του δικαιώματος αποτελεί για τον Ελληνισμό αιτία πολέμου και σε περίπτωση που ήθελε γίνει από Έλληνα αποτελεί αδίκημα εσχάτης προδοσίας που αλλοίμονο εξετελέσθη από 153 προδότες, έναν χλιαρό και έναν υποκριτή με την συνένοχη ανοχή και αποδοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.

Τις ημέρες μάλιστα της ψηφοφορίας για να διασκεδάσουν την εντύπωση από το όνειδος της προδοσίας έστρεψαν τα όργανα της προπαγάνδας να ασχολούνται με τα αναμενόμενα άλλωστε μικροεπεισόδια, πολλά των οποίων οργάνωσαν οι ίδιοι.  Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε και τους επαίνους των συγχρόνων οικονομικών και εδαφικών κατακτητών της Ελλάδος προς τον διαχειριστή της προδοσίας  Αλέξη Τσίπρα, πράγμα που αποτελεί και την απάντηση στο ερώτημα του εθνικού μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που ρωτούσε «τι κακό έκανες Αλέξη και σε τιμούν; ».

Όμως, δεν είναι μόνο το αδίκημα της προδοσίας που εξετελέσθη, αλλά και αυτό της κατάλυσης της Δημοκρατίας καθόσον τόσον από τις δημοσκοπήσεις όσο και από τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια έγινε περισσότερο από φανερό ότι η πλειοψηφία του λαού 70% ήταν αντίθετη με την συμφωνία που έφεραν προς ψήφιση. Όχι μόνο δεν έλαβαν υπόψη την θέληση του λαού, τον οποίο κακοποίησαν διαλύοντας τα συλλαλητήρια με ληγμένα δακρυγόνα, αλλά επιπλέον για να αποκτήσουν την απαιτούμενη οριακή πλειοψηφία, αν και για το θέμα αυτό θα έπρεπε να είναι διευρυμένη, προσείλκυσαν με δόλια μέσα αργυρώνητους Βουλευτές, αποστάτες από άλλα κόμματα. Στο τέλος της ψηφοφορίας απέμειναν μόνοι τους στην αίθουσα της Βουλής αυτοχειροκροτούμενοι και θριαμβολογούντες για μίαν ιστορική ήττα που υπέστη ο Ελληνισμός χωρίς καν να δώσει μάχη, χάνοντας κάτι το όποιο είχε κερδηθεί με αίμα ηρώων.

Βεβαίως το Σκοπιανό αποτελεί ένα διεθνές πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τους κομουνιστές για την κατοχύρωση της επιρροής της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια και που τώρα με την αλλαγή ισορροπιών την επιρροή διεκδικούν μέσω του ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ και η ΕΕ με την υποτελή συμπαράσταση των δήθεν αριστερών αποστατών του κομουνισμού. Η Ελλάδα ανίσχυρη και με οικονομική αδυναμία, που προκάλεσαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με το πελατειακό,κομματικό πολιτικό σύστημα που έχουν επιβάλει, βρέθηκε στο στόμα του λύκου και έπρεπε να κάνει έναν ιστορικό συμβιβασμό. Αυτόν τον συμβιβασμό, κρυφά ή φανερά και χωρίς να ενημερώσουν τον Ελληνικό λαό για την ανάγκη και τις επιπτώσεις, τον είχαν εν κάνει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις αποδεχόμενες τον γεωγραφικό όρο Βόρειος Μακεδονία. Όμως ποτέ δεν ήταν δυνατόν να αποδεχτούν μακεδονική ιθαγένεια και γλώσσα σε έναν λαό Σλάβων και Αλβανών  που δεν έχουν καμία σχέση με τους Έλληνες  Μακεδόνες, την ταυτότητα των οποίων  θέλουν να υποκλέψουν.

Αυτή η υπέρβαση συνιστά εθνική προδοσία και αποτελεί κόκκινη γραμμή για τον Ελληνικό λαό. Όπως ακούστηκε και από την αντιπολίτευση, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κράτος που κατέχει ένας μέρους μίας περιοχής και να διεκδικεί το όνομα, την γλώσσα και τη ιθαγένεια του συνόλου στην περίπτωση μάλιστα που είναι ξένο προς την ιστορία της περιοχής, όπως το κράτος των Σκοπίων. Φανταστείτε τους Παλαιστινίους, που διεκδικούν μόνο έναν τόπο να ζήσουν να απαιτούσαν μάλιστα να ονομάζονται Εβραίοι με ιθαγένεια και γλώσσα Εβραϊκή, θα τους είχαν εξαφανίσει, αν και δεν απέχουν πολύ από το να το κάνουν.

 Μιας και μιλάμε με όρους «διεθνούς δικαίου» δεν θα πρέπει να παραλείψουμε την αντίφαση και ειρωνεία στην σύγκριση μεταξύ της  επείγουσας διαδικασίας που επιβλήθηκε για την παράνομη ονομασία ενός κρατιδίου των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων, που θέλει να υποκλέψει την ταυτότητα των γειτόνων του, και της επίμονης και αιματηρής άρνησης να αναγνωρίσουν  στους Κούρδους το δικαίωμα δημιουργίας κράτους, έναν εθνικά ομοιογενή λαό των τριάντα πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων που βρίσκονται διάσπαρτοι σε τρία ξένα κράτη.

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει άμεσα, να γίνει Δημοψήφισμα και να προκηρυχθούν εκλογές, όπου τα κόμματα θα διευκρινίσουν τις θέσεις τους για το όριο του συμβιβασμού που μπορούμε να ανεχθούμε, τόσο για το εθνικό θέμα όσο και για την οικονομική κατοχή που μας έχουν επιβάλλει οι ισχυροί της γης. Όσον αφορά τους 156 προδότες αυτοί να κριθούν και να τιμωρηθούν κατά την ιδίαν αυτών ευθύνη.

 

Ηλίας Σταμπολιάδης

Δρ. Μηχανικός Μεταλλείων, Μεταλλουργός

Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης