Από
το «στριγκάκι» στο… «γιαουρτάκι»
της
Χριστιάννας
Λούπα*
christiannaloupa.blogspot.com
Ανάστατη
η Θράκη! Οι αστυνομικές αρχές «ξεσκονίζουν»
την περιοχή, προκειμένου να ρίξουν φως
στο μυστήριο του κόκκινου στριγκ με τη
δαντέλα, που κάποιοι θέλησαν να κάνουν…
δώρο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά
την τελετή ανακηρύξεώς του ως επίτιμου
διδάκτορα της Νομικής Σχολής Κομοτηνής.
Σε ποια κυρία ανήκε το στριγκάκι; Ήταν
μεταχειρισμένο ή καινούριο; Η δαντέλα
ήταν γαλλική ή φτηνή κινέζικη; Τι ήθελε
να πει ο ποιητής;
Παράλληλα,
η Ασφάλεια Αττικής έχει αποδυθεί σε μία
ανελέητη έρευνα προκειμένου να
διαλευκάνει το δεύτερο μεγάλο μυστήριο
που απασχολεί το Πανελλήνιο τις
τελευταίες μέρες και αφορά το «γιαούρτωμα»
του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου,
κυρίου Αντώναρου, στο «άβατο» των
Εξαρχείων. Τι μάρκα ήταν τα γιαούρτια;
Ήταν πρόβεια ή αγελαδινά; Βιολογικά ή μη;
Με χαμηλά λιπαρά ή πλήρη;
Ένα
είναι σίγουρο, όταν μια χώρα καταρρέει,
συμπαρασύρει και τις αξίες και τους
θεσμούς και ο,τιδήποτε αυτοί
αντιπροσωπεύουν. Όταν η διαφθορά
πριονίζει αργά τα πόδια της δημοκρατίας,
τότε ολόκληρο το οικοδόμημα θα
σωριαστεί σε ερείπια σαν ένας πήλινος
γίγαντας και κανείς δεν θα μπορεί να
μιλά ούτε για έλλειψη σεβασμού, ούτε για
ηθικό ξεπεσμό της νεολαίας. Κανείς δεν
θα δικαιούται δια να ομιλεί! Γιατί οι
ιθύνοντες μιας χώρας, που διεκδικεί την
57η θέση στην παγκόσμια διαφθορά -
μετά και από το Μπαχρέιν και την
Μποτσβάνα! - κάνουν πολύ χειρότερα από
ένα στριγκάκι και ένα γιαουρτάκι!
Και
για να μιλήσουμε λίγο πιο σοβαρά, είναι
στ’ αλήθεια θλιβερό να διασύρεται έτσι
ο Πρόεδρος της χώρας ή να γιουχάρεται μ’
αυτόν τον τρόπο ο αναπληρωτής
εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Κάπου τα
πράγματα έχουν ξεπεράσει πια τα όρια.
Όμως είναι βέβαιο ότι και το στριγκάκι
και το γιαουρτάκι δεν απευθύνονταν
προσωπικά στον κύριο Παπούλια ή στον
κύριο Αντώναρο. Απευθύνονταν στο
ξεχαρβαλωμένο κράτος που εκπροσωπεί ο
πρώτος και στην αποσυντεθειμένη
κυβέρνηση που εκπροσωπεί ο δεύτερος.
Το
θέμα του κυρίου Παπούλια έχει και μια
άλλη διάσταση βέβαια. Φαντάζεστε τι θα
γινόταν αν μέσα στο μανίκι της τηβέννου,
αντί για το γυναικείο εσώρουχο (που
ευτυχώς λίγοι πήραν είδηση), υπήρχε ένας
εκρηκτικός μηχανισμός και μάλιστα σε
μια πόλη της χώρας με ιδιαίτερα
νευραλγική ιδιομορφία; Για άλλη μια φορά
νομίζω, πέσαμε θύματα του παρεξηγημένου
πανεπιστημιακού ασύλου, αφού δεν
επετράπη στην αστυνομία να ελέγξει το
χώρο πριν την τελετή. Και η προεδρική
φρουρά, διακοσμητική ήταν κι αυτή!
Η
τελετή πάντως κατέληξε να παραπέμπει σε
σκηνές παλιάς ελληνικής φαρσοκωμωδίας,
καθώς ο καθηγητής κύριος Ρέμελης
παίρνει την τήβεννο για να την φορέσει
στον κύριο Παπούλια, το εσώρουχο πέφτει
από το μανίκι, η γραμματέας, που κρατά
την τήβεννο, ρίχνει επάνω την ταινία της
τηβέννου για να το καλύψει, ο πρόεδρος
της Νομικής, σκύβει βιαστικά μαζί με τη
γραμματέα για να το αρπάξει και να το
απομακρύνει, αλλά ατυχώς πέφτει πάνω στα
λουλούδια του διάκοσμου και τελικά ένας
κλητήρας του Πανεπιστημίου, που ορμάει
με κινηματογραφική ταχύτητα για να το
εξαφανίσει στα παρασκήνια… Στο μεταξύ,
ομάδα φοιτητών ετοιμάζεται να μπουκάρει
στην αίθουσα με πανό διαμαρτυρίας για
την κατάσταση στις φοιτητικές εστίες.
Όσο
για τον κύριο Αντώναρο… μάλλον την
πλήρωσε αντί για τον κύριο Ρουσόπουλο
και φημολογείται ότι δεν πρόκειται να
ξαναπεράσει από την οδό Βαλτετσίου για
το υπόλοιπο του βίου του.
Παιδιά,
τρέξτε γιατί χανόμαστε! Αν δεν γίνει
κάτι το συντομότερο, για να ξεκαθαριστεί
η σαπίλα της τριτοκοσμικής ελληνικής
πραγματικότητας, που έχει πάρει για τα
καλά τον κατήφορο και όπου όλα τα
κόμματα έχουν μερίδιο ευθύνης, βλέπω το
γιαούρτι να πηγαίνει σύννεφο στους
δρόμους της πρωτεύουσας
και όχι μόνο.
Ας
καταλάβουν επιτέλους μερικοί, που
κάθονται επαναπαυμένοι στις δάφνες τους
σαν Αφρικανοί φύλαρχοι, μεθυσμένοι από
το χρήμα, τη δόξα και την εξουσία και
πιπιλώντας το κούφιο σύνθημα «Μηδενική
ανοχή στη διαφθορά», ότι τον σεβασμό τον
κατακτούμε και δεν τον απαιτούμε κι ότι
ο «βοϊδολαός» έχει μάλλον ξυπνήσει από
τη ραστώνη του. Έχει άραγε;
*Η
Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και
συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την
Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή» και «Στους
Δρόμους του Πεπρωμένου»
