Σε
Μνημόσυνο
Γεώργιος
Αθανασούλας
Στις
8 Δεκεμβρίου, έφυγε ξαφνικά από κοντά μας
και από τη ζωή ο Γεώργιος
Αθανασούλας, γιος του Δημήτρη
Αθανασούλα. Ο αποδημήσας ήταν μέλος του
συλλόγου Ροδαυγιωτών
Βορείου Αμερικής. Ο μισεμός του
Γιώργου, έριξε στο πένθος έναν μεγάλο
αριθμό συγγενών, φίλων και όλων εκείνων
που είχαν το προνόμιο και την τύχη να
γνωρίσουν προσωπικά τον άνθρωπο, τον
επιστήμονα και τον οικογενειάρχη,
δημιουργεί δε ένα τεράστιο
πνευματικό κενό στη ψυχή της συζύγου
του Paulas
και των παιδιών τους Βαρβάρας και Παύλου.
Με
το θάνατο του Γιώργου η ομογενειακή
παροικία του Τορόντο, έχασε ένα από τα
πλέον εκλεκτά μέλη της, έναν εργάτη της
διανόησης και των κοινωνικών
προβληματισμών, έναν αξιόλογο και
διακεκριμένο διάκονο του φιλοσοφικού
προβληματισμού, ένα άξιο μέλος της
ακαδημαϊκής οικογένειας και
έναν οικογενειάρχη
προσηλωμένο στην υπόθεση βοήθειας
της οικογένειας
του.
Πράος,
συγκαταβατικός, με πλήρη γνώση των
αναγκών και υποθέσεων της
καθημερινότητας, ό Γιώργος, δίκαια είχε
αποσπάσει τον θαυμασμό και την εκτίμηση
όλων εκείνων που τον γνώριζαν καθώς
επίσης και το σεβασμό τους για την
καθαρή σκέψη και την βαθιά επιστημονική
του εντρύφεια.
Οι
επικήδειες δεήσεις πραγματοποιήθηκαν
στο καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού της
Θεοτόκου στις 11 του Δεκέμβρη,
χοροστατούντος του Σεβασμιότατου
Μητροπολίτη – Αρχιεπισκόπου Τορόντο-Καναδά
κ.κ. Σωτηρίου, βοηθούμενου από τους
ιερείς της Έλληνό-Ορθόδοξης εκκλησίας
της ευρύτερης περιοχής του Τορόντο,
παρουσία της ηγεσίας των ομογενειακών
κοινοτήτων, μελών του βιομηχανικού και
επιχειρηματικού κατεστημένου και ένα
τεράστιο πλήθος συγγενών, φίλων και
ομογενών οι οποίοι των γνώριζαν, τον
εκτιμούσαν και θέλησαν να τον
κατευοδώσουν στην τελευταία του
κατοικία.
Αείμνηστε
φίλε και αγαπητέ Γιώργο, ας είναι ελαφρή
το χώμα της γης που σε αγκαλιάζει, η
αγάπη και ευσπλαχνία του Παντοδύναμου
ας τοποθετήσει
το πνεύμα σου μεταξύ εκείνων των δικαίων
και αγαθών.
Εκ
μέρους των μελών του συλλόγου της
Ροδαυγής Β.Α., βαθιά μέσα από την καρδιά
μας, ευχόμαστε για την ανάπαυση της
ψυχής σου και γρήγορο βάλσαμο παρηγοριάς στα μέλη της
οικογένειας, την χήρα, τα δύο ορφανά, του
γονείς, και όλους εκείνους που σε
γνώρισαν, εκτίμησαν τις αρετές σου, και
σε αγάπησαν για το ωραίο ήθος και τον
υπέροχο προσωπικό σου χαρακτήρα, στο
σύντομο διάστημα της ύπαρξης σου σε
τούτη τη ζωή.
Για
τον Σύλλογο Ροδαυγιωτών Β.Α.
Κώστας
Αράπης
