Βικτόρια
BC: Μια Μικρή
Παροικία με
Όνειρα και θέληση.
Γράφει : ο Κώστας Παπαλουκάς
Βικτόρια
της Βρετανικής Κολομβίας:
Ποτέ δεν είναι αργά, και όταν
υπάρχει θέληση και προγραμματισμός
η επιτυχία του δημιουργικού πνεύματος
είναι σχετικά εύκολη και κατορθωτή.
Κάπως
έτσι έγινε και με τη δική μας μικρή
παροικία, ύστερα από ένα χρονικό
διάστημα χωρίς καμία οργάνωση, τα μέλη
της αντιλήφθηκαν ότι ήταν απαράδεκτο
και ανάξιο των πολιτιστικών μας
παραδόσεων αυτό το γεγονός και με σύνεση
και ενθουσιασμό προχώρησαν στη
δημιουργία του πρώτου κοινοτικού
συμβουλίου.
Ακολούθησαν
χρόνια δύσκολα καθώς γινόταν
προσπάθειες να εναρμονισθούν όλοι οι
σύμβουλοι και να ενστερνιστούν το όραμα
της δημιουργίας ιερού ναού και
πολιτιστικού κέντρου. Μέσα στα πλαίσια
του πνεύματος και της πρακτικής των
δημοκρατικών παραδόσεων, υπήρξαν
διαδοχικές αλλαγές σε αυτό το σώμα χάρις
στις οποίες κλήθηκαν να υπηρετήσουν
σχεδόν τα περισσότερα μέλη της
παροικίας.
Όλοι
τους υπηρέτησαν ανιδιοτελώς και
εργάσθηκαν με όλες τους τις δυνάμεις με
ένα σκοπό και ένα όραμα, αφοσιωμένοι
στην ιδέα της δημιουργίας Ελληνό-ορθόδοξου
ναού.
Με
τον καιρό και χάρις στις προσπάθειες
όλων άρχισε να παρουσιάζεται βελτίωση
των οικονομικών του οργανισμού και σε
δεδομένη ευκαιρία, μια ομάδα τολμηρών
ομογενών, οι οποίοι υπηρετούσαν την
κοινότητα, προχώρησε στην αγορά του
οικοπέδου, σε πολύ μεγάλη ευκαιρία,
καθώς οραματίσθηκαν εκεί να θεμελιώσουν
τη πολιτιστική μας κοινότητα, τη
θρησκευτική μας ταυτότητα και να
χαράξουν την ιστορική μας παρουσία στη
περιοχή.
Ύστερα,
και πάλι, από ένα χρονικό διάστημα
συζητήσεων, αντιρρήσεων και αμφιβολιών,
τα συμβούλια των τελευταίων χρόνων
αποφάσισαν να προχωρήσουν στην ανέγερση
του ιερού ναού, μολονότι
τα οικονομικά μας δεν ήταν και τόσο
ανθηρά, η δε πραγματικότητα και η ψυχρή
λογική των αριθμών, κάθε άλλο παρά
ενθάρρυνε ένα τέτοιο έργο. Δεν υπήρξε,
ωστόσο, ποτέ η παραμικρή αμφιβολία ότι
μια πολιτιστική κοινότητα η οποία
καυχιόταν για τις πολιτιστικές και
πολιτικές παραδόσεις που κληρονόμησε
από τους προγόνους της θα μπορούσε να
παραμένει στην αφάνεια, λόγω των
οικονομικών της αδυναμιών. Έτσι λοιπόν
με το θάρρος, την
αποφασιστικότητα και την τόλμη των
μελών της οραματισμένης ηγεσίας των
ποιό πρόσφατων διοικήσεων του
παρελθόντος, άρχισε και ολοκληρώθηκε το
έργο και υψώθηκε το υπέροχο συγκρότημα
ενός ναού βυζαντινού ρυθμού και
πολιτιστικού κέντρου.
Ένα
τέτοιο έργο, ήταν επόμενο να αφήσει και
ένα μεγάλο χρέος με πολλές οικονομικές
δυσκολίες πάνω στις διοικήσεις του
ιδρύματος. Στο σημείο αυτό θεωρώ
υποχρέωσή μου να τονίσω ότι η
πραγματικότητα αυτή ξεπεράστηκε, χάρις
στην αφοσίωση και τις προσπάθειες των
συμβούλων, με τη σκληρή δουλιά των
οποίων πείστηκε η ομογένεια ότι το έργο
άξιζε τη θυσία, με αποτέλεσμα να
ανταποκριθεί με σημαντικές δωρεές οι
οποίες δημιούργησαν ένα θετικό ψυχικό
περιβάλλον και τράνωσαν την ελπίδα.
Ακολούθησε
η διοργάνωση των πολιτιστικών
πανηγυριών, των πρώτων στην περιοχή της
πρωτεύουσας της επαρχίας της Βρετανικής
Κολομβίας, με τα έσοδα των οποίων
ξεπεράσαμε τις καταπιεστικές δυσκολίες
και φτάσαμε στο σημείο να αισθανόμαστε
κάποια οικονομική άνεση.
Έτσι,
σιγά μα σταθερά, η παροικία βαδίζει
καθημερινά προς την πολιτιστική της
ολοκλήρωση, καθώς πρόσφατα κατόρθωσε να
αποκτήσει και το δικό της μόνιμο ιερέα,
για τις πνευματικές ανάγκες των μελών
της.
Για
το σκοπό αυτό στις 18 του Νοέμβρη, 2006,
χειροτονήθηκε στον ιερό ναό μας ο αιδ. π.
Κωνσταντίνος Καλτσίδης, από τον
θεοφιλέστατο επίσκοπο Χριστοφόρο,
επίσκοπο Καναδά και διευθυντή της
ιερατικής ακαδημίας της Ελληνό-
Ορθόδοξης Μητρόπολης Καναδά, με τη
βοήθεια και συμπαράσταση των ιερέων του
γειτονικού Βανκούβερ
π. Δημητρίου Παρτσάφα, Κωνσταντίνου
Τσιόλα και Ευάγγελου Αραβαντινού.
Το
μυστήριο αυτό της χειροτονίας ήλθαν να
το δυναμώσουν με τη παρουσία τους
περισσότεροι από διακόσιους ομογενείς
από το Βανκούβερ.
Ήταν
μια πραγματικά μεγάλη μέρα για την μικρή
μας κοινότητα και ολόκληρη την παροικία
μας.
Σήμερα
η κοινότητά μας έχει να παρουσιάσει ένα
αξιόλογο έργο με την διοργάνωση
τμημάτων διδασκαλίας της ελληνικής
γλώσσας, των εθνοτοπικών ελληνικών
χορών, παροχής κοινωνικών υπηρεσιών και
τόσων άλλων, και όλα αυτά χάρις στη
προσπάθεια όλων να συνεργασθούμε για το
καλό όλων και τη διατήρηση των
πολιτιστικών μας αξιών.
