“To
μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο”
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης. Νέα Υόρκη Ιούλιος 2007
Πάρα
πολύ γνωστή η φράση αυτή στον λαό της
πατρίδας μας αλλά και πολύ συνηθισμένη
στον πολιτικό χώρο της Ελλάδας. Μία
φράση, που για τους πολιτικούς, μπορεί να
πει κανείς ότι έχει γίνει το ψωμοτύρι
της στιγμή. Μία
φράση που την χρησιμοποιούν
χωρίς φυσικά να την εννοούν αλλά και
χωρίς ποτέ κανείς τους να τολμήσει,αν
χρειαστεί, να κάμει πράξη την έννοια
αυτής της λαϊκής μας φράσης.
“Το
μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο”το
φωνάζουν οι πολιτικοί μας σε κάθε στιγμή
που νομίζουν ότι χρειάζεται, με απώτερο
σκοπό να τονίσουν ότι η προτίμηση που
έδειξε ο λαός προς το πρόσωπό τους με την
ψήφο του, αυτοί θα την τιμήσουν, θα την
κάμουν πράξη και θα υπερασπιστούν τα
δικαιώματά του στη ζωή της χώρας. Και μία
κύρια απαίτησή τους είναι να βλέπουν ότι
οι πολιτικοί υπερασπίζονται τα
δικαιώματά τους, το μεροκάματό τους, το
ψωμί τους, τον ιδρώτα τους. Όμως πιο πολύ
από όλα ο λαός θέλει να βλέπει πως η
Δημοκρατία για την οποία αγωνίστηκε και
έδωσε το αίμα του, λειτουργεί άψογα. Πως
οι καλοί αμείβονται δίκαια αλλά και οι
κακοί τιμωρούνται. Και ότι πιο πολύ
τιμωρούνται αυτοί που με δόλιες πράξεις
προσπαθούν να πλουτίσουν πάνω στο αίμα
του λαού. Απαίτησή τους λοιπόν από τους
πολιτικούς είναι να τιμήσουν την
εμπιστοσύνη που τους έδειξαν με την ψήφο
τους και να σταθούν πλάι τους. Και οι
πολιτικοί, αυτοί που σαν μοναδικό τους
σκοπό έχουν μόνο την διατήρηση της
καρέκλας τους και τίποτε άλλο, έχουν ανά
πάσα στιγμή έτοιμη την εύκολη αλλά και
εντυπωσιακή απάντηση για ο,τιδήποτε..
-Θα
φτάσει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο!!!
Μία φράση που την λένε πολύ εύκολα όμως το μαχαίρι ποτέ δεν φτάνει μέχρι το κόκαλο. Γιατί απλούστατα κανείς δεν τόλμησε να το σηκώσει και έστω να προσπαθήσει να αγγίξει, τουλάχιστον το δέρμα. Συμβαίνει κάπου μεταξύ δέρματος και κόκαλου να βρίσκονται κάποια μεγάλα συμφέροντα και τότε το μαχαίρι προτιμά να οπισθοχωρήσει. Διότι για να προχωρήσει χρειάζεται αυτός που το κρατάει να έχει κάποια τόλμη, κάποια δύναμη, κάποια τιμιότητα, κάποιο σεβασμό προς τον απλό πολίτη της χώρας. Και οι πολιτικοί μας τέτοιες αρετές δεν τις διαθέτουν. Ποτέ κανείς δεν τόλμησε στα τόσα σκάνταλα που έχει καταγράψει η Ιστορία της χώρας μας όχι μόνο να σπρώξει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο αλλά ούτε καν να το πιάσει στο χέρι του.
Χρηματιστήριο,
ομόλογα, πράσινα και γαλάζια,
παραδικαστικό κύκλωμα, τηλεφωνικές
υποκλοπές, - το σκάνδαλο αυτό πριν λίγες
μέρες τοποθετήθηκε στο αρχείο διότι δεν
βρέθηκαν ένοχοι!!!!!!!- φωτιές στην Πεντέλη,
στην Πάρνηθα και τελευταία σε όλη την
Ελλάδα, είναι μερικά από τα εκατοντάδες
σκάνταλα που προσβάλουν την χώρα μας.
Και για το κάθε ένα από αυτά ακούμε
πάντοτε από επίσημα πολιτικά χείλη να
μας διαβεβαιώνουν
-Το
μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο.
Μέχρι
σήμερα όμως κανένα τίμιο χέρι, κανένα
χέρι με κάποια δύναμη, θάρρος και θέληση
δεν βρέθηκε να αρπάξει, στην κυριολεξία,
το μαχαίρι και να κάμει πράξη την λαϊκή
μας φράση. Διότι πολύ καλά γνωρίζει πως
αν πιάσει το μαχαίρι θα ακουστεί η
βιβλική φωνή με την μορφή των
συμφερόντων να τον προστάζει.
-Βάλε
το μαχαίρι στη θήκη του.
Και θα υπακούσει. Διότι συμβαίνει πάντοτε, πάνω από τα μεγάλα σκάνδαλα να υπάρχει η άνωθεν εντολή.
-Μην
αγγίζεται.....Καίει!!!!
Κι΄ο
τολμηρός πολιτικός, αν βρεθεί κάποιος
τέτοιος, είναι υποχρεωμένος να
υπακούσει, αλλιώς η καρέκλα του θα….
χάσει τα πόδια της.
Τελικά
όλα αυτά τα τεράστια σκάνδαλα, οι
βρομιές και τα εγκλήματα σε βάρος του
λαού της πατρίδας μας σιγά-σιγά
ξεφουσκώνουν, χάνουν την επικαιρότητά
τους, πέφτουν στον ρυθμό της ρουτίνας
και καταχωνιάζονται στα συρτάρια
κάποιου υπουργείου. Από κει και πέρα η
ταχτοποίησή τους είναι θέμα των
συμφερόντων. Ίσως κάποιος ανακαλύψει
κάποιον φουκαρά μεροκαματιάρη
υπαλληλάκο, τον κρίνει υπεύθυνο, τον
στείλει στο σπίτι του να πεινάει παρέα
με την γυναίκα του και τα παιδιά του και
περήφανος βγει σε κάποιο κανάλι, είναι
πολύ της μόδας τα κανάλια, να δηλώσει. “Ο
ένοχος τιμωρήθηκε.!!!”Κι΄ο πραγματικός
ένοχος, χωρίς καμιά ενοχή, ροκανίζει τα
εκατομμύρια που άρπαξε εξαπατώντας έναν
ολόκληρο λαό.
Θα
κάμουν πολύ καλά οι πολιτικοί της
πατρίδας μας αυτή τη φράση του λαού μας,
“το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο”να
την εξαλείψουν από το λεξιλόγιό τους.
Δεν τους ταιριάζει. Δεν μπόρεσαν ποτέ
και δεν θα μπορέσουν και στο μέλλον να
την κάμουν πράξη. Η εποχή των πολιτικών
που πάνω από όλα είχαν το συμφέρον της
πατρίδας και του λαού της έχει περάσει
ανεπιστρεπτί. Βενιζέλος, Τρικούπης και
άλλοι τίμιοι και δυναμικοί πολιτικοί,
δεν υπάρχουν πια. Τοποθετημένοι στο
Πάνθεον της Ιστορίας έχουν απομείνει να
κοιτάζουν θλιμμένοι την κατάντια των
πολιτικών της Ελλάδας.
