|
|
Οι
πύρινοι επιδρομείς και οι άλλοι που
απειλούν την Ελλάδα.
Του Θωμά Στεφ. Σάρα Η Πελοπόννησος θυμίζει τα Ψαρά του 1821, τα Ψαρά που προσπαθεί να διαγράψει από τα βιβλία της ιστορίας των ελληνικών σχολείων η “θεόκλητος” Κυβέρνηση του εκατόνταρχου της Ουάσιγκτον στην Ελλάδα Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ίδια
περίπου η ιστορία και με την υπόλοιπη
Ελλάδα, τόσο τη νησιώτικη, όσο και την
ηπειρωτική. Φωτιές που ξεπετάχτηκαν σαν
από θαύμα, που κατέκαψαν δάση και
περιουσίες μα το χειρότερο και
ανθρώπους. Και
η κυβέρνηση, η “εθνικόφρων” κυβέρνηση,
της δεξιάς του άρχοντα Καραμανλή, επί
μήνες τώρα απλώς παρακολουθεί και
ανίκανη και ανήμπορη να βοηθήσει απλώς
γράφει στοίχους επαίνων για τους άνδρες
των πυροσβεστικών σωμάτων οι οποίοι με
πραγματική αυτοθυσία δεν σκέφθηκαν μήτε
και την ζωή τους για να σώσουν από τα
πύρινα ποτάμια την μικρή Ελλάδα. Μα
ο Κώστας Καραμανλής, δεν φαίνεται να
πτοήθηκε από εκείνο το σύγνεφο της
καταστροφής και θεώρησε καλό να
προκηρύξει γενικές εκλογές για την
ανανέωση του κοινοβουλίου της Ελλάδας.
Στην Ελλάδα βλέπεις γεννήθηκε η
δημοκρατία, ο δε σεβασμός στις αρχές της
παραμένει τόσο δυνατός ώστε να ξεπερνά
και τους εκατό και τόσους θανάτους των
πυρκαγιών, ή και τα εκατοντάδες χιλιάδες
στρέμματα της καμένης γης. Και
ο κρατικός μηχανισμός, ανήμπορος και
κολοβός, πάσχει να ανταποκριθεί στις
απαιτήσεις της διεξαγωγής των εκλογών,
ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να καίγεται και
μαζί της οι αγρότες, οι εργάτες, τα
σπίτια και το βιο τους. Πραγματικά
οι Έλληνες ζούνε μια τραγική στιγμή της
σύγχρονης ιστορίας της χώρας τους. Ότι
κατάφεραν να περισώσουν οι αγωνιστές
της λευτεριάς του 1821, έρχονται τώρα να το
κατακάψουν η ανικανότητα και αδυναμία
μιας διεφθαρμένης κυβέρνησης, της
οποίας μοναδικός σκοπός και στόχος
είναι το κουτσούρεμα της Ελλάδας. Ένα
κουτσούρεμα, τόσο από βορρά, όσο και
ανατολικά, με το ξεπούλημα των νησιών
του ανατολικού Αιγαίου, της Δυτικής
Θράκης και την προπαρασκευή για
μελλοντική παράδοση της Μακεδονίας στα
Σκόπια. Πραγματικά
είναι μια τραγική στιγμή στην μακραίωνη
ιστορία της χώρας. Μια στιγμή που
θυμίζει Ρώμη και Βυζάντιο, αδυναμία και
πτώση, ενώ αγέρωχοι οι ταγοί της
εξουσίας ακόμα και την ύστατη αυτήν ώρα
σκέπτονται προφανώς πως θα μπορέσουν οι
ίδιοι να εκμεταλλευτούν τον όλεθρο για
να προωθήσουν τα προσωπικά τους
συμφέροντα. Ίσως
ακούγεται αστείο, ίσως και υπερβολή, και
όμως όπως μας διαβεβαιώνει ο ομογενής
ομοσπονδιακός βουλευτής του Καναδά κ.
Δημήτρης Καρύγιαννης, από κοινού και σε
συνεργασία με την ομογενή υπουργό του
Οντάριο Μαρία Μπουντρογιάννη
κατόρθωσαν να πείσουν την επαρχιακή
κυβέρνηση να διαθέσει έναν αριθμό
ειδικών πυροσβεστικών αεροσκαφών για να
βοηθήσουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών
στην Ελλάδα. Τι μόνο που απέμενε ήταν μια
τυπική επιστολή της Αθήνας ή και της
πρεσβείας της Ελλάδας στο Καναδά σαν
αίτηση για την παροχή των αεροσκαφών. Η
Ελλάδα θα έπρεπε να επιβαρυνθεί με ένα
συνολικό ποσόν 200.000 δολαρίων για την
μεταφορά αυτών των αεροσκαφών. Αυτή ήταν
και η μοναδική επιβάρυνση της Αθήνας. Το
σπουδαίο είναι ότι αντί της αίτησης η
κυβέρνηση του Οντάριο έλαβε γράμμα που
την ευχαριστούσε για την προθυμία της,
πλην όμως δήλωνε ότι δεν υπήρχε ανάγκη
για τα αεροσκάφη. Μέρες
αργότερα η Αθήνα δανείστηκε από τη Μόσχα
δύο αεροσκάφη για τα οποία πλήρωσε
περισσότερα από 650.000 δολάρια την ημέρα.
Αυτό ίσως στην Αθήνα το αποκαλούν χρηστή
διακυβέρνηση. Ακολούθησαν
οι πυρκαγιές στη Πελοπόννησο και η
μετατροπή της σε καμένη γη, την οποία
χαρακτήρισε τραγωδία ο Έλληνας
πρωθυπουργός, ο οποίος έσπευσε να
συμπληρώσει ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει
ότι είναι ώρας ευθύνης, ώρες μάχης. Εθνική
τραγωδία χαρακτήρισε την κατάσταση ο
άλλος “ θεοπρόβλητος” ηγέτης της
Ελλάδας, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, και
εξέφρασε την συντριβή και οδύνη του,
συμπλήρωσε δε ότι σήμερα δεν είναι ώρα
ευθυνών, αλλά εγρήγορσης, μολονότι,
συμπλήρωσε “ευθύνες υπάρχουν” και
είναι μεγάλες και εθνικές. Την
ίδια ώρα οι Σκοπιανοί κατόρθωσαν να
περάσουν απόφαση του Ευρωπαϊκού-κοινοβουλίου
για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την
Ευρώπη με το συνταγματικό τους όνομα,
έστω και εάν δεν συμφωνήσουν με την
Ελλάδα. Σε
πρόταση μη αποδοχής αυτού του όρου,
βρέθηκαν αντιμέτωποι οι ευρωβουλευτές
του κ. Καραμανλή, οι οποίοι ψήφισαν για
την έναρξη των διαπραγματεύσεων έστω
και χωρίς την προηγούμενη συμφωνία για
το όνομα με την Αθήνα. Παράλληλα
τα Σκόπια δήλωσαν ότι πρόκειται να
τοποθετήσουν το άγαλμα του Μεγάλου
Αλεξάνδρου στα Σκόπια, τα αποκαλυπτήρια
πρόκειται να γίνουν στις 15 του Γενάρη
του 2008. Το άγαλμα του Φίλιππου θα στηθεί
στο Μοναστήρι, στην οδό της Νέας Πέλλας.
Σύμφωνα με τα σχέδια του Υπ. Εσωτερικών
των Σκοπίων 6 πόλεις της διοίκησης αυτής
πρόκειται να μετονομαστούν σε
Αλεξάνδρεια, Πτολεμαΐδα, Κλεοπάτρα, Νέα
Πέλλα και Φιλιππιάδα. Στο
Καναδικό κοινοβούλιο παράλληλα,
βουλευτής της ομοσπονδιακής ομάδας των
Φιλελευθέρων, κατέθεσε πρόταση, γνωστή
σαν ιδιωτική πρόταση, με την οποία
ζητάει από την κυβέρνηση της χώρας να
αναγνωρίσει τα Σκόπια μα το
συνταγματικό τους όνομα, που είναι
βέβαια “Μακεδονία”. Και όλα αυτά κάτω
από το απαθές βλέμμα όλων, χωρίς
αντιδράσεις και χωρίς καμία διαμαρτυρία. Το
ερώτημα είναι εάν και πως προτίθεται να
αντιδράσει εκείνη η Παν-Μακεδονική του
Οντάριο η οποία έχει μετατραπεί σε
σύλλογο κοινωνικών και τουριστικών
εκδηλώσεων. Και
το ακόμα ποιό χειρότερο ενώ την Ελλάδα
κατατρώγουν στην κυριολεξία οι πύρινες
γλώσσες, και ενώ δάση, χωριά και άνθρωποι
συνεχίζουν να χάνονται, ορισμένοι “εθνοσωτήρες”
φαίνεται ότι βρήκαν την κατάλληλη
στιγμή για να περιφέρουν τον δίσκο της
επαιτείας για την “αναδάσωση της χώρας”,
μεταξύ αυτών και ο μητροπολίτης Καναδά
ζητά την “συνδρομή όλων των ομογενών”,
γιατί όμως. Η
Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό
στόλο στον κόσμο και έναν γαλαξία
δισεκατομμυριούχων εφοπλιστών, θα χαθεί
ο κόσμος εάν αυτοί οι “φτωχούληδες”
ανοίξουν τα ταμεία τους και διαθέσουν
κάποια εκατομμύρια για την αναδάσωση
της πατρίδας τους. Και ακόμα περισσότερο
είναι η ώρα να δοκιμασθεί και η εκκλησία,
η οποία επιμένει ότι διαμοιράζεται την
διοίκηση με την πολιτική εξουσία. Η
Ελληνική εκκλησία, όπως είναι γνωστόν,
διαθέτει δισεκατομμύρια σε ακίνητα, σε
γη, σε ελαιώνες και σε επενδύσεις στο
χρηματιστήριο. Τα μοναστηριακά κτήματα
απλώνονται σε ολόκληρη την χώρα. Δεν
νομίζουν όμως οι σεβαστοί ιεράρχες ότι
τώρα είναι η ώρα που θα πρέπει να δείξουν
το μεγαλείο του ιδρύματος που διοικούν.
Να πουλήσουν μέρος αυτών των κτημάτων
και να βοηθήσουν του κτυπημένους από την
θεομηνία των πυρκαγιών , εκτελώντας έτσι
και την εντολή του ιδρυτή της φιλοσοφίας
που εκπροσωπούν, και ας αφήσουν τους
πτωχούς και ταλαιπωρημένους “πιατάδες”
της διασποράς να συνεχίσουν μόνοι και
αβοήθητοι τον δικό τους “γολγοθά”, δεν
νομίζεται ότι κάτι παρόμοιο είναι
δίκαιο και αναγκαίο κ. Σπυρόπουλε με την
περίφημη συνεταιρική εταιρία μεταξύ
πολιτείας και εκκλησίας το πάντοτε
άγνωστο και άσχετο με την
πλειοψηφία των αποδήμων ΣΑΕ. |