Το
Οικολογικό μας Σύστημα εκπέμπει SOS.
Α
φ ι
έ ρ ω
μ α
Γράφει
ο Πολίτης Βάιος Φασούλας
«Αχ!
Ποιοι να φέρνουν αυτή την κατάρα;
Αχ!
Πού θα φτάσει, αν θα μείνει ζωή;
Αχ!
Μάνα, πώς μπορείς να γεννάς ερπετά;
Αχ!
Και βαχ! Δε θα πάμε μακριά!..»
Τούτο
το σχόλιο με τα δυο ποιητικά αποσπάσματα
με αναφορά στον Πλανήτη μας, γράφεται
αποκλειστικά για τους φίλους «Οικολόγους
Πρά-σινους» πολιτικός φορέας της
οικολογίας με πανελλαδική δομή, που δρα-στηριοποιείται
ενεργά σε όλη την Ελληνική επικράτεια με
κύρια προτεραι-ότητα και μέλημά τους την
διάσωση του Οικολογικού μας Συστήματος
που αιμορραγεί και όχι μόνο. Τα
προβλήματα για την ποιότητα ζωής, την
προ-στασία του περιβάλλοντος, τα
οικολογικά αλλά και για θέματα της καθη-μερινότητας,
της κοινωνικής αλληλεγγύης, της
δημοκρατίας, της ειρήνης, δεν παύουν να
τους απασχολούν.
Μετά
από όσα συνέβησαν στην Ελλάδα και
εξακολουθούν να συμ-βαίνουν (αναφερόμαστε
στη συνέχεια) οι Έλληνες Πολίτες
οφείλουν να αλλάξουν «ρότα» και να μην
περιμένουν πότε θα πεθάνει η μάνα τους
για να δουν ότι υπάρχει θάνατος. Οι
προτιμήσεις τους, στα μεγάλα ιδιαίτερα
κόμματα, έχουν δοκιμαστεί και στους
χώρους του Οικολογικού μας συστή-ματος.
Αποτέλεσμα: Φωτιά! Φωτιά! Φωτιά! Όσο για
τους «Πράσινους Οι-κολόγους», από τη μια
αν και είναι κάπως αργά να
ενεργοποιηθούν και να παρουσιαστούν
στον προεκλογικό αγώνα διεκδικώντας την
ψήφο των Πο-λιτών, από την άλλη και ο
νόμος αποκλείει όσους έχουν σχέση με το
δημό-σιο, εκπαιδευτικοί κλπ, γιατί
πρέπει να παραιτηθούν για να είναι υποψή-φιοι…,
(βλέπετε κι εδώ ο νομοθέτης φρόντισε…την
απομόνωση ή εξόντω-ση, αν θέλετε, τέτοιων
δραστηριοτήτων, όπως στην προκειμένη
περίπτωση που συζητάμε), κι εδώ αν μη τι
άλλο φαίνεται ξεκάθαρα ο τρόπος λειτουρ-γίας
των θεσμών μιας καθεστηκυίας τάξης.
Παραυτά,
για ό, τι αποφασίσουν οι εν λόγω
Οικολόγοι, θέλουμε να πιστεύουμε σε μια
εναπομείναντα Πολιτών ευαισθησία. Οι
καιροί το απαι-τούν, οι φωτιές δεν
πρόκειται να σβήσουν και το Οικολογικό
μας σύστημα, μέσω ευαίσθητων φορέων,
εκπέμπει SOS
προς κάθε κατεύθυνση καλώντας τους
Πολίτες να το στηρίξουν.
*
*
*
Αν
και γίνονται ορισμένες προσπάθειες,
μεμονωμένες και ομαδικές, (Διε-θνείς
Οργανισμοί, Οικολογικοί και
Περιβαλλοντολογικοί Σύλλογοι, κάποια
κόμ-ματα έχουν συμπεριλάβει στο
πρόγραμμά τους και το Οικολογικό μας
σύστημα) αναμφισβήτητα το Οικολογικό
μας σύστημα «ασθενή»· υποφέρει από
την αν-θρώπινη εγκληματική
δραστηριότητα και, κατά τα φαινόμενα,
αργοσβήνει.
Επιστημονικές
έρευνες (με το παράδοξο φαινόμενο ότι
όλες οι κυβερνή-σεις του κόσμου
συμφωνούν για την ήδη μερική καταστροφή!!!)
και οι επιση-μάνσεις που εδώ και χρόνια
κρούουν έχουν σημάνει διεθνή συναγερμό,
δυστυ-χώς τα πράγματα συνεχώς
χειροτερεύουν.
Στην
Ελλάδα είχαμε, δυστυχώς, την «τύχη», το
καλοκαίρι που διανύουμε να μας δώσει
πολλά επικίνδυνα «σήματα», ορατά για τον
κάθε απλό Πολίτη, ο οποίος στο σύνολό του
έμεινε απαθής…
«Δυστυχώς,
σε γενικές γραμμές, δημιουργείται η
εντύπωση ότι η ευαισθησία και το
ενδιαφέρον των γηγενών για την Ελλάδα
έχουν βάσεις και κίνητρα ξένα προς το «...τιμιώτερον
και αγιώτερον... εστιν η πατρίς». Και να ’ταν
μόνον οι εμπρη-σμοί που οδηγούν σ' αυτό
το συμπέρασμα!! Τουρίστες που
επιστρέφουν από την Ελλάδα, ζώντας την
τραγική κατάσταση των πυρκαγιών μας
λένε. Μα γιατί εσείς οι Έλληνες δεν
αγαπάτε τη χώρα σας; γιατί δεν την
προστατεύετε; γιατί την πα-ραδίνετε στις
φλόγες;… γιατί;.... γιατί;...» γράφει
μεταξύ άλλων ένας επιστήμων Ομογενής
από την Αυστραλία.
Ορατά
λοιπόν για τους Πολίτες, αόρατα ή
αδιάφορα για το Ελληνικό Κρά-τος, την
κυβέρνησή του και μέρος των δημαγωγικών
κομμάτων της ευρείας Α-ντιπολίτευσης
τούτης της ταλαίπωρης, ξεπουλημένης και
ανοργάνωτης Χώρας. Χώρα της ρεμούλας.
Η
Ελλάδα κάηκε, την κάψανε δεν έχουν
σημασία τα «πώς» το «ποιος» ή «ποιοι»
και τα γιατί» αφού το Οικολογικό μας
σύστημα τραυματίστηκε ανεπα-νόρθωτα.
Ακόμα και οι νέες προσπάθειες που
καταβάλει η κυβέρνηση για δε-ντροφυτεύσεις,
μέτρα και άλλα είναι παραμύθια της
χαλιμάς και ένας σοβαρός και υγιής
σκεπτόμενος Πολίτης δεν μπορεί να
καταπιεί.
Γιάννης
πίνει Γιάννης κερνάει. Τη μια τα «φυτεύουν»
και την άλλη τα καί-νε, ότι δηλαδή δεν
κάηκαν την προηγούμενη φορά. Να γιατί
λέμε την Ελλάδα τη έκαναν Χώρα της
ρεμούλας οι ποικίλοι αρπάχτρες, οι
οικοπεδοφάγοι, κάποιοι… δασονόμοι και
λοιποί παράγοντες που καθορίζεται και
το μερτικό τους στο κάθε πύρινο «πανηγύρι»
έτσι που να αλλάζει ο πολεοδομικός
χάρτης της Χώρας. Αυ-τοί μετέβαλλαν την
Ελλάδα σε κρανίο, όμοιο με κείνο το
γυαλιστερό ενός πεθα-μένου που η
ελληνική κυβέρνηση …προσπαθεί να του
ξαναβγάλει…μαλλιά.
Εμπρός
λοιπόν, Πολίτες. Η Πολιτική του
μέλλοντος πρέπει να είναι ο Πο-λιτισμός.
Εκεί εντάσσεται και ο Πλανήτης μας, το
Οικολογικό μας σύστημα, το περιβάλλον
που «ζούμε» ή και αντίστροφα. Ο
Πολιτισμένος άνθρωπος δεν «κ α ί ε ι»,
Πολίτες! «Καίει» μόνο το κακό και
απορρίπτει το άσχημο.
«Μα
κι αστραπής να έπαιρνες την όψη
Και
τη φωτιά να είχες αδελφή
Του
χαλαζιού και της βροντής, θεός που θα ’σκιαζες
τα όρη
Να
θέριζες τον κόσμο, τις κορφές και τα νερά
Λαίλαπας
αγγρισμένος να γινόσουν και να σέρνεις
Σαν
άχυρα τον κόσμο και τα κύματα, τα δένδρα,
τα βουνά
Σεισμός
που θ’ άνοιγες ως και της γης τα σπλάχνα
Και
να ξερνάς αδιάκοπα φωτιά και καταχνιά
Κάποια
στιγμή θα σώπαινες κι εσύ
Τούτο
το μεγαλείο θα το ’θελες κι εσύ!»
Ε.Ε.
Ελλάδα, Τρίκαλα –Αύγουστος 09 2007 pelasgos@fasoulas.de
http:\\www.fasoulas.de
