Μπαίνουμε σε μεγάλες περιπέτειες

Του Γιώργου Κράλογλου

Δεν γίνεται αλλιώς. Η περιπέτεια της οικονομίας από την τρισάθλια ψευτοσοβιετική πολιτική 40 ετών κοστίζει. Και θα πληρωθεί με μια νέα περιπέτεια.

Τα πολιτικά χατίρια σε ομάδες-χορηγούς κομμάτων,  κινήσεων και καραγκιόζηδων της πολιτικής μέσα από ένα πρωτόγονο σύστημα κρατικοδίαιτης οικονομίας, με μοιρασιά της πίτας των κρατικών προμηθειών, των δαπανών για την άμυνα και των δημόσιων έργων θα πληρωθούν σήμερα με τη μεταρρυθμιστική νομοθεσία για το ξέπλυμα χρήματος και την παράνομη διασπορά του...

Οι εκατοντάδες (χιλιάδες σε κάποιες φάσεις) επιχειρήσεις "ζόμπι" που ζούσαν από τα λεφτά του κορβανά και τα προγράμματα της Ε.Ε., για 10ετίες, θα πληρωθούν τώρα με τις εκκαθαρίσεις που φέρνει το νέο πτωχευτικό. Η νομοθεσία που θα εφαρμοστεί για να ξέρουμε και εμείς αλλά και οι δανειστές με τι επιχειρηματική αγορά έχουμε να κάνουμε πριν αρχίσει η διανομή των 22 δισ. επιδοτήσεων,  από τα 52 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης που δικαιούται η χώρα.

Η σκόπιμη διάλυση της βιομηχανίας (προς εξυπηρέτηση και πολλών εισαγωγικών συμφερόντων) με υποκατάστασή της από τη μικρή και μεσαία βιοτεχνία (που περνάει στο 2021 με τις μισές μονάδες από εκείνες που είχε γραμμένες στα μητρώα το 2008) θα πληρωθεί με μεγάλες μεταβολές στις εγκρίσεις των Βρυξελλών για το ΕΣΠΑ αλλά και τις επιδοτήσεις επενδύσεων από τα 52 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης.

 
Η κομματική διαπλοκή της τοπικής αυτοδιοίκησης με ομάδες οικοπεδοφάγων, ψηφοφόρων,  κυβερνητικών παραγόντων και κυβερνήσεων που βοηθούσαν την οικοπεδοφαγία και την άναρχη δόμηση (με σκόπιμη χωροταξική και πολεοδομική ανυπαρξία) θα πληρωθούν τώρα με τις μεταρρυθμίσεις στο χωροταξικό, που βεβαίως και δεν είναι απλό εφεύρημα της κυβέρνησης αλλά επιβαλλόμενη ρύθμιση,  για τα χρόνια που η οικονομία θα ζει και από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Η εγκατάλειψη της γεωργίας και της αγροτικής βιομηχανίας, με τις τοπικές κομματικές και κυβερνητικές ευλογίες, που είχαν τη μορφή των επιδοτήσεων στην ελαιοπαραγωγή θα πληρωθεί τώρα με την αναθεώρηση της Κοινοτικής επιδοματικής πολιτικής στη γεωργία και τις νομοθεσίες των κρατών μελών που θα υποχρεωθούν να προσαρμοστούν στις οδηγίες των Βρυξελλών.

Η ανεξέλεγκτη κρατική τιμολόγηση στο ηλεκτρικό βιομηχανικό ρεύμα, στα καύσιμα προς την παραγωγή, και σε κάθε ενεργειακή κατανάλωση, με σκοπό να συντηρηθούν τα κρατικά μονοπώλια ενέργειας και μέσα από αυτά η διαπλοκή πολιτικών-κυβερνήσεων και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών θα πληρωθεί με την αναγκαστική αποκρατικοποίηση όλων των κλάδων ενέργειας που ακόμη και τώρα ελέγχουν κόμματα και κυβερνήσεις.

 

Η πολιτική επιβαρύνσεων των εργασιακού κόστους και των γελοίων αναπροσαρμογών των συλλογικών συμβάσεων προς εξυπηρέτηση πολιτικών και κυβερνητικών σκοπιμοτήτων θα πληρωθεί με νέο τεράστιο κύμα ανεργίας που θα επαναφέρει τα ποσοστά πάνω από το 20% ενώ θα αφανίσει την εποχική απασχόληση την οποία "αγκαλιάζει" εξ ολοκλήρου η μαύρη αγορά εργασίας.

Η ανυπαρξία δικαστικών μηχανισμών και λειτουργία δικαίου για τις επιχειρήσεις,  για να ρυθμίζει τα προβλήματα σε σύντομο χρόνο ώστε να κινούνται ομαλά και οι επενδύσεις, θα πληρωθεί με αναμόρφωση της νομοθεσίας σε σημείο όμως που θα κάνει αναπόφευκτες τις συγκρούσεις των δικαστικών με την Πολιτεία.

Τα τεράστια κενά στη λειτουργία του συστήματος αδειοδοτήσεων και διαδικασιών ιδρύσεων και επεκτάσεων επιχειρηματικών μονάδων,  για να εξυπηρετούνται κυκλώματα διαπλοκής κρατικών παραγόντων, (ελεγχομένων και κομματικά) με την επιχειρηματική αγορά, θα πληρωθεί με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων (αναγκαστική μεταφορά καθώς δεν προσφέρεται άλλη λύση- αν πράγματι θέλουμε επενδύσεις-) σε διαπιστευμένα γραφεία και επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα.

Οι σκόπιμες καθυστερήσεις στις αποκρατικοποιήσεις που ξεκίνησαν το 1995 (από τη ΔΕΗ) και πέρασαν στο χρονοντούλαπο (παρά το κυνηγητό και των δανειστών) θα πληρωθούν με πωλήσεις του σκοτωμού κρατικής περιουσίας αρχίζοντας από τα υπόλοιπα λιμάνια και τα αεροδρόμια, που,  έτσι κι αλλιώς, κακώς παραμένουν ακόμη στα χέρια του κράτους.

Οι εξελίξεις είναι μονόδρομος. Και τα σενάρια της περιπέτειας, ως κόστος του πολιτικού προβλήματος της οικονομίας, δεν είναι θέμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη ή της όποιας άλλης κυβέρνησης μέχρι και το 2030, που θα εξελίσσονται τα γεγονότα. Χαρακτηρίζω περιπέτεια τα όσα θα συμβούν γιατί είναι αναπόφευκτα δύο πράγματα. Οι συγκρούσεις με ομάδες που θα κινούν οι διαπλεκόμενοι, οι οικοπεδοφάγοι, τα κυκλώματα μεσολάβησης στις κρατικές παροχές και άλλοι του εμφανούς και αφανούς συνονθυλεύματος της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Και η σύνδεση της ροής των 72 δισ. (Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ) και με τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις-παρεμβάσεις,  που περιγράψαμε. 

george.kraloglou@capital.gr