Της Σýνταξης:
"ΦωνÜζει ο κλÝφτης για να φοβηθεß ο νοικοκýρης”
Με πραγματικÜ ανÜμικτα αισθÞματα παρακολουθεß ο üπου της γης Ελληνισμüς τις εξελßξεις στο Ανατολικü Αιγαßο καθþς επßσης και τις καθημερινÝς απειλÝς κατÜ της ΕλλÜδας απü την συμμορßα των τρομοκρατþν του Τουρκικοý λαοý και του δικτÜτορα ΕρντογÜν.
Οφεßλουμε να ομολογÞσουμε, ωστüσο, üτι για την επιθεþρηση, τα γεγονüτα αυτÜ δεν αποτελοýν κÜτι το ιδιαßτερο. Γνωρßζαμε τις προθÝσεις των ισχυρþν της ¢γκυρας, τουλÜχιστον τις τρεις τÝσσερις τελευταßες δεκαετßες, ενþ κατ’ επανÜληψη αναφερθÞκαμε διεξοδικÜ σε αυτÝς τις πιθανüτητες.
Το Üσχημο εßναι, üτι κανÝνας απολýτως δεν θÝλησε να δεßξει κÜποιο ενδιαφÝρον απü την ΑθÞνα. Αντßθετα μÜλιστα, Þταν οι διπλωμÜτες της, εκεßνοι οι οποßοι για ολüκληρες δεκαετßες, Ýκαναν üτι περνοýσε απü το χÝρι τους, προκειμÝνου να σιγÞσει για πÜντα η φωνÞ της επιθεþρησης και η αρθρογραφßα του ΘωμÜ Σ. ΣÜρα.
¸τσι, για Üλλη μια φορÜ, φτÜσαμε στις σημερινÝς πραγματικüτητες, üπου ο Ýγγονος του “ΝτονμÝ” κατüρθωσε να σκαρφαλþσει στην ηγεσßα της δημοκρατικÞς Τουρκßας, με αποτÝλεσμα αυτÞ η ßδια η δημοκρατßα της χþρας να καταστεß το μεγÜλο θýμα εκεßνων που σÞμερα την εκπροσωποýν.
Και üμως για üλα αυτÜ εßχαμε προειδοποιÞσει εγκαßρως την ΑθÞνα. Χωρßς, ωστüσο, κανÝνας απολýτως να δþσει την απαιτοýμενη προσοχÞ στις καταγγελßες μας. ¸τσι üμως και με την απροθυμßα η αμÝλεια των υπευθýνων, φτÜσαμε στη σημερινÞ πραγματικüτητα, üπου το αγριεμÝνο “θηρßο” υπü την ηγεσßα του γενßτσαρου, διαμορφþνεται πλÝον ως Ýνας υπαρκτüς κßνδυνος, üχι μüνον των Ελληνικþν νησιþν του Ανατολικοý Αιγαßου, τα οποßα θεωρεß δικÜ του, μα ακüμα περισσüτερο απειλεß και αυτÞ την ßδια την ýπαρξη της ελεýθερης ΕλληνικÞς πολιτεßας.
Χωρßς αμφιβολßα, εÜν λÜβουμε υπ’ üψη μας τη διχασμÝνη προσωπικüτητα του σημερινοý ηγÝτη της Τουρκßας, και σýμφωνα με τις πληροφορßες μας, ο τελευταßος προετοιμÜζει τις λιμοκτονοýσες μÜζες των Üτυχων πολιτþν, για μια πολεμικÞ περιπÝτεια με την ΕλλÜδα. Μια περιπÝτεια η οποßα, üπως ο ßδιος πιστεýει, θα επαναφÝρει στη δικαιοδοσßα της ¢γκυρας τα νησιÜ του Ανατολικοý Αιγαßου, την ΘρÜκη και την Μακεδονßα με τη Θεσσαλονßκη. Στην πραγματικüτητα, τα πολεμικÜ σχÝδια του ΕρντογÜν προβλÝπουν την διαßρεση του Αιγαßου ακριβþς στη μÝση, μεταξý ΕλλÜδας και Τουρκßας, ενþ ü ßδιος παρουσιÜζει εαυτüν ως τον τοποτηρητÞ του διεθνοýς δικαßου και φýλακα της ελεýθερης ναυσιπλοÀας στο Αιγαßο.
ΑυτÞ, δυστυχþς, εßναι η σκληρÞ πραγματικüτητα, εξ αιτßας της απραξßας και των παραλεßψεων των κατÜ τüπους διπλωματικþν αποστολþν της ΕλλÜδας στην παγκüσμια κοινüτητα. Οι περισσüτεροι απü αυτοýς, σÞμερα, εßναι ανενεργοß, συνταξιοýχοι, και οι λßγοι εναπομεßναντες ψÜχνουν να βρουν δικαιολογßες, προκειμÝνου να αιτιολογÞσουν την ανευθυνüτητα και την κατÜ πολý ανικανüτητÜ τους.
Το μεγÜλο θýμα, ωστüσο, και αυτοý του δρÜματος, παραμÝνει ο Üμοιρος Ελληνικüς λαüς, ο ¸λληνας και η Ελληνßδα οι οποßοι για χρüνια ολüκληρα με δικÝς τους στερÞσεις, τους πρüσφεραν συνθÞκες ζωÞς φανταστικÝς,, τους Ýβαλαν να κατοικÞσουν μÝσα σε ανÜκτορα και φρüντισαν να τους προσφÝρουν κÜθε αγαθü, πιστεýοντας üτι Ýτσι εξασφαλßζουν τα συμφÝροντα τους και εκεßνα των παιδιþν τους. Ποια πλÜνη αλÞθεια.
¸τσι, φθÜσαμε στο σÞμερα, προσπαθþντας να αντιληφθοýμε τι πρÜγματι δεν πÞγε καλÜ. ΠαρÜλληλα, üμως, Ýχουμε Ýναν εχθρü απÝναντι μας, ο οποßος επιβουλεýεται τα νησιÜ μας, τη γη μας, τα σπßτια μας, δεν σÝβεται και καπηλεýεται τα ιερÜ μας και συνεχßζει να διεκδικεß τη πατρογονικÞ μας γη, τους βωμοýς των προγüνων μας, τους τÜφους εκεßνων που απü τα κüκκαλÜ τους πρüβαλε η ροδοδÜκτυλη, η μοναδικÞ για τον ¸λληνα θεÜ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Χωρßς να θÝλουμε να παραβλÝψουμε τις δυσκολßες των ημερþν και χωρßς να επιτρÝψουμε στο συναßσθημα να μας παρασýρει, σýμφωνα με üσα γνωρßζουμε διαβεβαιþνουμε την ομογÝνεια üτι δεν πρüκειται να προλÜβει ο “ζηλωτÞς των Ναζß”, να εκδηλþσει στη πρÜξη αυτÝς του τις προθÝσεις. Εßμαστε δε βÝβαιοι üτι εξ αιτßας του η ΤουρκικÞ διοßκηση, η οποßα δημιουργÞθηκε μÝσα απü σφαγÝς αθþων, αßμα και καταστροφÝς αιþνων, οδηγεßται τελικÜ στην διÜλυση. ΑπλÜ ας Ýχουμε λßγη ακüμα υπομονÞ, οι δε εξελßξεις θα αρχßσουν απü την θÜλασσα. ΚαλÞ τýχη λοιπüν στον ΕρντογÜν και τους δικοýς του.
“Πατρßδες”
