Ελληνικές διαβαλκανικές σχέσεις
Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία
www.kn-megalexandros.gr
Προλεγόμενα
Στα ταξίδια των κομματικών μας
πολιτικών της Ανατολικής Μακεδονίας,
επισκέπτονται άραγε τα Μουσεία της
Ρουμανίας και ιδιαίτερα της Βουλγαρίας
και έχουν προβεί άραγε μέχρι τώρα σε
λεπτομερή έλεγχο και μεθοδική έρευνα
για να δοθεί μια ολοκληρωμένη εικόνα της
πολιτιστικής εκείνης συμφοράς της
αρπαγής έργων τέχνης;
ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΠΡΟ
ΤΗΣ ΕΙΣΔΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Κατ΄ αρχάς χαιρετίζω προσωπικά την
ανάπτυξη και περαιτέρω προώθηση φιλικών
σχέσεων με τις γειτονικές χώρες και
ιδιαίτερα με την Βουλγαρία και τη
Ρουμανία.
Ακόμα και αν πληθαίνουν οι κριτικές
ευρωπαϊκές φωνές ότι σε ένα χρόνο δεν θα
δυνηθούν να εισέλθουν στην ΕΕ.
Η δική μας γειτονική συμπαράσταση και
υποστήριξη πρέπει όμως να στηρίζεται
πάντα στον αμοιβαίο αλληλοσεβασμό και
αλληλέγγυων δημοκρατικών, κοινωνικών,
οικονομικών και πολιτιστικών
συνδιαλλαγών και ανταποκρίσεων.
Καλά θα είναι για την υπερπήδηση του
παρελθόντος οι σημερινοί μας τοπικοί
πολιτικοί που προέρχονται από την
παραμελημένη Ανατολική Μακεδονία και
ερειπωμένη κατά 80% από τη φυγή στην
εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση,
να έχουν πάντα κατά νου, ότι η παρουσία
τους και αναβίβασή τους στην ανώτερη
τάξη και πολιτική οφείλεται μόνο και
μόνο στην αποδημία των πιο άξιων, υγιών,
δραστήριων , εργατικών ανθρώπων και ότι
έχουν την ηθική υποχρέωση όταν έλθει η
ώρα της συνταξιοδότησης να αποσυρθούν
για να παραχωρήσουν την ευθύνη, εδώ και
τώρα στη δεύτερη και τρίτη γενιά με νέες
ιδέες, νέες ευθύνες, νέες τεχνογνωσίες
και νέες πιο υγιείς βάσεις
προγραμματισμού για το μέλλον.
Εκεί, που δεν προωθηθήκανε έγκαιρα,
δημιουργικές και πρωτοπόρες νέες
κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις,
ώστε να συμπεριληφθούν προσωπικότητες
που σήμερα μαραζώνουν στην απομόνωση
και μοναξιά σε απόσταση από τα κόμματα
και τα κοινά συμφέροντα και επιδιώξεις
του Ελληνισμού , εκεί παρατηρούμε, ότι η
αναβίβαση στην νέα κοινωνική και
πολιτική στάθμη προωθεί συχνά τον
εγωκεντρισμό ....
Τότε μόνο δίνουμε την καλύτερη
παιδαγωγική Αρχή και κοινωνική και
πολιτική αυτο-επίδραση και αυτοδιάθεση
για τις επόμενες γενιές, όταν την
μεταβίβαση ευθύνης στις νέες γενιές την
κάνουμε οι ίδιοι μας.
Τότε μόνο είναι παραγωγικά τα ταξίδια
μας, όταν θέτουμε επί τάπητος και τις
αρνητικές και κριτικές μας διαγνώσεις
για να επιδιώξουμε μετέπειτα να δώσουμε
το κατάλληλο φάρμακο για τη θεραπεία του
παρελθόντος, ώστε να ατενίζουμε με
αισιοδοξία το μέλλον.
Δεν γνωρίζω όμως ευδιάκριτα από
πληροφορήσεις τους τοπικούς άρχοντες τι
έχουν πράξει χειροπιαστά με τα
εποικοδομητικά τους αποτελέσματα τα
τελευταία τριάντα χρόνια για μια ακόμα
πιο ευδιάκριτη ενημερωτική,
εποικοδομητική αμοιβαία ανταπόκριση με
τους γείτονές μας;.
Θα ήτανε όμως τρομερό λάθος και πάλι να
υποστούμε την ήττα όπως στο Κυπριακό,
γιατί δεν δράσαμε προ του σχεδίου Ανάν,
αλλά και σχετικά με τοποθετήσεις για τις
γενοκτονίες.
ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΟΙ
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ;
Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ 1970
Το 1970 υπογράφτηκε η σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ
για επιστροφή των αρπαγμένων
αρχαιοτήτων ύστερα από διμερείς
συμφωνίες ανάμεσα στα θύματα και τους
θύτες.
Η αφύπνιση της πολιτικής και
πολιτιστικής συνείδησης των Ελλήνων και
οι έγκυρες πιέσεις μπορεί να επιδράσουν,
ώστε να επιστραφούν τα κλεμμένα
ελληνικά αριστουργήματα τέχνης από τις
γειτονικές χώρες και συγκεκριμένα από
τη Βουλγαρία.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ 1971
ΕΠΙΣΗΣ τον Οκτώβριο του 1971 η Γενική
Συνέλευση του ΟΗΕ διατύπωσε έκκληση
επαναπατρισμού όλων των πολιτιστικών
θησαυρών στις χώρες καταγωγής τους με 134
ψήφους υπέρ και 23 αποχές.
Αλλά για να καρποφορήσει ο σκληρός και
δύσκολος αγώνας χρειάζεται
κινητοποίηση των πληθυσμών της
Ανατολικής Μακεδονίας και ειδικότερα
στην Ελλάδα καθολική αξίωση των πολιτών
για επιστροφή όλων των αιχμαλώτων
αρχαιολογικών αριστουργημάτων από όλα
τα μουσεία και όλες τις συλλογές όπου
κρατούνται στο εξωτερικό και επίσης και
από τις γειτονικές χώρες και ιδιαίτερα
τη Βουλγαρία.
Εύλογο είναι, ότι οι τοπικοί μας
άρχοντες, που αυτονόητο είναι να
επισκέπτονται και τα μουσεία στις
γειτονικές χώρες, να αξιολογούν και τα
μουσεία τους με τα ελληνικά αρπαγμένα
αριστουργήματα τέχνης.
Πάντα πρέπει να τίθεται το ερώτημα της
προέλευσης και του χρόνου αρπαγής των
ελληνικών θησαυρών, ώστε να επιδιώξουμε
τον επαναπατρισμό τους.
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ
ΚΛΟΠΙΜΑΙΩΝ;
Μην αναφερόμαστε μόνο στις φιλικές
σχέσεις, στα μαρτυρικά χωριά μας, τις
επόμενες συναντήσεις, στους
μελλοντικούς προγραμματισμούς, χωρίς
την διαλογική υπερπήδηση του
παρελθόντος, διότι για τη συμφιλίωση και
θεραπεία των πληγών του παρελθόντος,
χρειάζεται θάρρος, ιστορική και κριτική
διάγνωση για να λάβουμε σπουδαίες
αποφάσεις υγιούς αλληλεγγύης,
αλληλοσεβασμού και αληθινής και
παντοτινής κατανόησης.
Το τι πρέπει να προσέξουμε κατά την
κριτική και ιστορική μας διάγνωση,
ιδιαίτερα με τη Βουλγαρία, ότι όλοι μας
γνωρίζουμε, ότι οι Βούλγαροι ασκώντας
στη Βόρεια Ελλάδα πολιτική αφανισμού
του ελληνικού στοιχείου, ρίχτηκαν με
αγριότητα στη διαρπαγή και την
καταστροφή των αρχαιοτήτων.
Λεηλάτησαν το μουσείο της Καβάλας και
από τις αρχαιότητες άλλες μετέφεραν στη
Βουλγαρία, που μπορεί κάποιος να
ανακαλύψει σήμερα στα Μουσεία τους, και
άλλες πέταξαν στη θάλασσα.
Απογύμνωσαν το μουσείο Θάσου,
κατέστρεψαν αρχιτεκτονικά μέλη του
Αρσινόειου της Σαμοθράκης και
χρησιμοποίησαν τα μάρμαρα ως οικοδομικό
υλικό.
Καταλήστεψαν τη βασιλική των Φιλίππων,
αποτοίχισαν αγιογραφίες και αφήρεσαν
κειμήλια, εικόνες, χειρόγραφα και σκεύη
από το μοναστήρι Προδρόμου των Σερρών...
Άρπαξαν από την αρχαιολογική συλλογή, ό,τι
είχε απομείνει από την επιδρομή των
Γερμανών και ολόκληρη τη συλλογή της
Μαρωνείας.
Γκρέμισαν μικρούς βυζαντινούς ναούς και
έχτισαν στον Στρυμόνα φυλάκιο
χρησιμοποιώντας ως οικοδομικό υλικό
μάρμαρα, ανάγλυφα κ.α.
Οι τοπικοί μας πολιτικοί στα ταξίδια
τους, τα φαγοπότια , συζητήσεις,συνεδριάσεις,
πολιτιστικές εκδηλώσεις αλληλο-γνωριμίας
με ιθύνοντες στη γειτονική μας
Βουλγαρία καλά θα είναι να ακολουθήσουν
έναν λεπτομερή έλεγχο και μεθοδική
έρευνα,ώστε να δοθεί μια ολοκληρωμένη
εικόνα της πολιτιστικής εκείνης
συμφοράς στο χώρο της Βορείου Ελλαδος
και δεν πρέπει να συνεχίσουμε πλέον τις
μεταπολεμικές κυβερνήσεις που ούτε
κατήγγειλαν τις λεηλασίες, ούτε αξίωσαν
την επιστροφή των κλοπιμαίων έργων
τέχνης.
Η συζήτηση για την υπερπήδηση της
συμφοράς του παρελθόντος είναι και
επείγουσα και αναγκαία, ώστε παρόμοια
γεγονότα να μην συμβούν και να μην
επαναληφτούν ποτέ πια...
Ευπρόσδεκτος σε κάθε Αντίλογο
k-nalbantis@hotmail.de, www.kn-megalexandros.gr
Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία
