Πίσω στο ευρετήριο

Ιστορίες απ’ το μαντρί του Μήτρου (14^ον)

Ο Μήτρος πάει για δήμαρχος - Αποκριά στην Αργιθέα 2006

            Έχει μπει πλέον ο Μάρτης και η Αργιθέα δεν είδε ακόμα μια άσπρη μέρα. Δηλαδή οι μέρες τις είναι μόνο άσπρες, αφού φέτος ο χειμώνας το παράκανε. Πότε χιόνα και πότε πάγοι που μπερδεύονται με τα τρομακτικά ουρλιάγματα του αγέρα και των λύκων, κάνανε το μαντρί του Μήτρου να είναι αποκλεισμένο καθώς κι ο ίδιος, ο Μήτρος, να γίνεται καθημερινό κολαούζο στον τράγο αφού βδομάδες τώρα την άραξε εκεί. Από τη μεριά του ο τράγος, παρόλο που η μόνιμη παρουσία του Μήτρου τον ενοχλεί, παράλληλα διασκεδάζει μαζί του και οι καβγάδες, φαινόμενο προϋπόθεσης ύπαρξης για το μαντρί, δεν λείπουν. Πολλές φορές, μέσο «Ράδιο FM 2000 Μήτρος» και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ο τράγος έχει βγάλει στον αέρα το Μήτρο κάνοντάς τον ρεζίλη. Κι όσες φορές προσπάθησε ο Μήτρος να μπλοκάρει τα συστήματα, αποδείχτηκε μάταιο αφού ο τράγος έχει μάθει πλέον τα πάντα και δρα σαν «κοριός».

            Σταλιασμένα τα γιδοπρόβατα στη μεγάλη στάνη απολαμβάνουν τη θαλπωρή που ξεχύνεται από ένα μεγάλο αυτοσχέδιο τζάκι που καίει από ξύλα μέχρι και βουνιές. Το μουλάρι όρθιο κι αυτό σε μια γωνιά μαζί με το γαϊδούρι μασουλάν τεμπέλικα χορτάρι, τα σκυλιά του Μήτρου κοιμούνται του καλού καιρού, ο Μήτρος με σπασμένα τα πλευρά κάτι σκαλίζει στον υπολογιστή του κι ο τράγος, λίγα μέτρα πιο πέρα στο στέκι του, ματσαλάει κι αυτός στοχαστικά ένα χορτάρι. Με το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, στο μάτι του κυκλώνα βρέθηκε κι ο Μήτρος, ο οποίος θεωρεί τον τράγο υπεύθυνο για τη διαρροή των προσωπικών του δεδομένων, αλλά δεν είναι μόνο αυτό· οι δημοτικές εκλογές έχουν την πρώτη θέση.

            Στο μεταξύ ο Μήτρος με τον ερχομό στην εξουσία της ΝΔ, έχει αλλάξει πολιτικό χώρο και από «πράσινος» που ήταν έγινε «γαλάζιος». Πέταξε τα κάδρα του συναφιού των Παπανδρεϊκών και τα αντικατέστησε με το συνάφι των Καραμανλήδων. Και από την πλευρά του ο τράγος, που από πάππο προς πάππο όλο το μελέτη του ήταν «κουκούδια», τώρα πλέον μπεζέρισε κι αυτός να είναι στο ΚΚΕ και στην Παπαρήγα και σκέφτεται να βρει στέγη στα πολιτικά άκρα. Σκέφτεται να πάει στο κόμμα του Καρατζαφέρη αλλά τον ξενίζει ο τίτλος και συχνά τροτσκιστοφέρνει. Μέσο διαδικτύου συχνά χάνεται χαζεύοντας με τα κείμενα του φάσματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που τα βρίσκει ναι μεν «άγρια», αλλά πραγματικά σε σχέση με τις Παπαρίγηκες ψευτοφιλοσοφίες, τις αηδίες των πασόκων και των αριστερών εκσυγχρονιστών και αποκρουστικά τα πρασινογάλαζα στρατόπεδα. Του ’μεινε λοιπόν, σαν εναλλακτικές λύσεις, τα άκρα ή και η τρομοκρατία σαν εκείνη του προπάππου του που γκρέμισε στο γκρεμό τον κύρη του που ήταν κλειστός σαν κάστανο, τσιγκούνης και δεν ταΐζε στα γίδια του «θροφή». 

            Λοιπόν πολλές αλλαγές στην πολιτική σκακιέρα στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. «Κομμούνας» ο ένας «φασίστας» ο άλλος, οι αντιπαραθέσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Κάθε θέμα που θα πιάσουν ακολουθεί καβγάς και το συνηθισμένο γιουγάρισμα της στάνης, να όπως προχτές Κυριακή της Αποκριάς και λίγο πριν νυχτώσει, γυρνώντας ο Μήτρος κουστουμαρισμένος με μπλε κουστούμι και σκούρα παρδαλή γραβάτα στη στάνη του από μια συνάντηση-γλέντι νεοδημοκρατών σ’ ένα διπλανό χωριό, για να θολώσει τα νερά των συχωριανών του και προπαντός να βουλώσει το βρωμοτσαούλι του τράγου, αγόρασε και λίγα γιδοπρόβατα.            Καβάλα στο γαϊδούρι του, λίγα μέτρα έξω απ’ το μαντρί του, γλίστρησε εκείνο, τον άδειασε σ’ ένα βαθύ χαντάκι σκεπασμένο με χιόνι και πέφτοντας και το ίδιο τον πλάκωσε στα πλευρά. Βέλαξε ο Μήτρος σκεπασμένος ολότελα απ’ τα χιόνια, γκάρισε και το γαϊδούρι και πατώντας στα πλευρά του Μήτρου πετάχτηκε έξω απ’ το χαντάκι. Ούρλιασε πάλι ο Μήτρος απ’ τον πόνο σκίζοντας τα γύρω βουνά, σταμάτησε απότομα τις πρόβες από ένα τραγούδι του ο τράγος που θα το έβγαζε στον αέρα την καθαρή Δευτέρα και που έλεγε για τον Καραμανλή:

1

Καραμαλή, Καραμαλή στραβά το πήρες του στρατί    

λόους πολλούς λες και γελάς την αγροτιά περιγελάς 

λόια παχιά με μαστοριά κι ούλα μας κρύβεις τα, γιατί

κι αφτιά βαρόνων με «ψου! ψου!» όλο χαϊδολογάς

2

Όχου κι αν λάχει, κάηκαμε, στη σβερκαριά και κάτσουν  

χρόνια καμία εικοσαριά, ούλα θα τα ρημάξουν

τσέπες θ’ αδειάσουνε και κοιλιές, η φτώχεια θ’ ανθίσει

και του γαλάζιο σύννεφο ούλα θα τ’ αφανίσει  

3

Αχ! κι εσύ, καλέ Κωστάκη, πόσο μοιάζεις του σινάφι,

να τα λέμε μεταξύ μας, σε ψηφίσαν και δικοί μας   

εμ, μπεζερίσαν’ οι δόλιοι ούλα πάεναν στου στράφι

μα την πάτησαν αγρίως, κάποιοι κόκκινοί μας

4 

Μα συ, πρωθυπουργέ μου, πέρασες τα πασοκάκια  

και με τσι κεφαλιοκράτες νταραβέρια και ματάκια

ούλα στου σφυρί παένουν, κούτσκο κράτος ματσαλάς  

μα το έχεις γαλαζώσει με παιδάκια τσι σειράς

5

Καραμαλή μου όρμα, μέσα στη μαύρη μπόρα  

σε γυρεύει ο ιδιώτης, σ’ αναθεματά η χώρα   

για τα σε μιλά η Εγρώπη κι οι Αμερικάνοι

κι ο Μήτρος μας σε χαίρει και την προσευχή του κάνει…

            Εκείνη τη στιγμή λοιπόν διέκοψε το τραγούδι του και πετάχτηκε έξω αλαφιασμένος με όλο το ασκέρι του γιομίζοντας τα φαράγγια και οι κορφές από φωνές, βελάσματα κουδουνίσματα και από κατάρες.

            Πέρασαν κάμποσες μέρες άχρωμες· άτονες· χωρίς κέφι για καβγά κι ο Μήτρος δεμένος με γάζες σε όλο του το κορμί σαν σαβανωμένος να βγάζει μόνο: «αχ! μάνα! τραγί κακό χρόνο να ’χεις ανάθεμα τη φάρας» και είναι όλο φούρκα που ματαιώθηκε και η αποκριάτικη δεξίωση στο μαντρί, λόγο ατυχήματος, που θα γίνονταν την καθαρά Δευτέρα. Έτσι και το μαντρί έμεινε στολισμένο και τα μπουρλότα αχρησιμοποίητα και ο καρνάβαλος, που παρίστανε τον πλανητάρχη, φτιαγμένος από παλιά τουλούμια και τσουβάλια, γεμισμένος με βουνιές και άχυρα και με δυο κέρατα στο κούτελο που έμοιαζε με δίποδο ρινόκερο, έμεινε εκεί σε μια γωνιά, πεταμένος και άκαφτος.

            Με κάποιο οίκτο κοιτάζει ο τράγος το Μήτρο για το κατάντημά του και στοχάζεται τον προχθεσινό καβγά που ξέσπασε από το τσάκισμα των πλευρών του Μήτρου. Δεν τον έρχονταν καλά να περνάει η μέρα άδεια, αλλά να που λυπόταν τον καημένο το Μήτρο που είχε τα χάλια του και δεν ήθελε να τον πειράξει. Έτσι, πότε ματσαλώντας το χορτάρι, πότε βέλαζε ελαφρά, πότε έξυνε τα αχαμνά του και πότε γελούσε κρυφά, περιορίστηκε στους στοχασμούς των τελευταίων ημερών απ’ το πεσιό του Μήτρου. Ήταν η στιγμή που είχε πλαντάξει ο τράγος απ’ τα ουρλιαχτά του Μήτρου, που είχε διακόψει το τραγούδι του και είχε πεταχτεί έξω... 

6

Όχου καημένε Μήτρακλα, μ’ έσκιαξες, βρε μαγκούφη

απ’ τ’ άγρια ουρλιάσματα τρομάξανε κι οι μπούφοι

λες και σε βάλαν στο λαιμό κουδούνια και χορεύεις

απ’ τη χαρά σου, δύστυχε, κι ολότελα χαζεύεις

7

Δεν άφηκες στρατί, χωριό, μήτε κεφαλοχώρι

κι τσ’ Αλβανοί απ’ τσι πλαγιές και απ’ τ’ αψλά τα όρη

που μια τους πρόγκαγες σαν ζα και τώρα τσι μαζώνεις

κι ούλους τους τσιουμπάνηδες με λόγια τσι φλουμώνεις

8

Μόλις σι τάξαν Δήμαρχος, να ’σαι στους τσελιγκάδες

τρέχεις, γυρεύεις αγορές στους φίλους σου τσ’ αγάδες

χιόνια και κρούσταλλα παχιά σπάζεις με το τσαρούχι

και δεν αφήνεις ήσυχο βελούχι για βελούχι

9

Μετά γυρνάς με κάμποσα γίδια και προβατάκια

για να σι λένε, τήρα τον, του κόσμου τα ματάκια,

τι νοικοκύρης είναι αυτός, τι τρανταχτό κοπάδι

πού να σε ξέρουν, οι άμυαλοι, ψεύταρε και αυθάδη

10

Μπεε! τρέξτε γιδούλες, δείτε δω, η Μήτρος μας πεσμένος

όχου, πανάθεμά σ’, αφέντη μου, μοιάζεις σαβανωμένος

ακόμα και στουν τάφο σου τα μπλε σου θα φοράς

ευρώρουχα τσι αγοράς και τσι δολιοφθοράς

11 

Χμ! θαρρώ κατάρες θα ’φαγες απ’ τα παλιά συντρόφια

όπου μαζί σου χάθηκαν τα χρόνια τους σαν ψόφια         

που σοτσιάλας, νόμισαν, πως ήσουνα, καημένε,

κι εσύ καιρό δεν έχασες, άθλιε αφορισμένε

12

Κι εμέ η γλώσσα μάλλιασε από τσι θεωρίες

να σι μιλώ μερόνυχτα για πράσινες ληστείες

και να σι κρούω πάντοτε τουν κώδωνα τσι στάνης

μπας και μπορέσεις κάποτε στάλα να ανασάνεις

13

Μπρρρρ! Στα ’λεγα, η δόλιος, στα ’λεγα πως ήσουν’ αράπης

στα κόμματα τσι πονηριάς μπλέχτηκες και τσ’ απάτης

μα πού ποτέ να φανταστώ αυτή την αλλαγή

αφού τα ίδια κάνανε κι οι πρασινοφρουροί

            Μόλις είχε λευτερώσει τα μάτια του ο Μήτρος από τα χιόνια και μπροστά του είδε τα κέρατα του τράγου και τα αχαμνά του, που σ’ εκείνο το σημείο ακουμπούσαν στη γη, πετάχτηκε τρικλίζοντας και βρίζονταν θεούς και δαίμονες, άρπαξε το τραγί απ’ τα μπροστινά πόδια να τον τραβήξει στο χαντάκι. Δεν άργησε ο τράγος και του ’δωσε μια ελαφριά κερατιά και στο επεισόδιο έδωσαν διαστάσεις τα βελάσματα όλων των ζώων που είχαν μαζευτεί τριγύρω. Αγρίεψε κι ο Μήτρος πιότερο κι έβαλε τις φωνές: 

14

-Άι στα τσακίδια γάιδαρε κι εσείς παλιοπροβάτες

που το τραγί σάς έκανε σπιούνους, νυχτοβάτες

ο κύρης σας εχτύπησε κι εσείς ούλοι γελάτε

ε χε! τι έχετε να πάθετε, να δω, πού θα βοσκάτε

15

Κι εσύ βρε παλιοκερατά, παλιοτραγί, κουκούδι 

ούλα τα βάνεις στη σειρά, πηδάς σαν το αρκούδι

τραγόμαλλε μπαγαποντιές ξέρεις μόνο να σπέρνεις

και γρουσουζιές σε βάρος μου παντοτινά να φέρνεις

16

Τσουκ! τσουκ! τράγε κι ανάθεμα, πως έχω μετανιώσει

κείνον τον τραγοέμπορα που ’θελε να μου δώσει

παράδες ίσαμε έναν τρουβά για τ’ άθλια κέρατά σου

κι ένα γελάδι μου ’ταξε για τα τρανά αχαμνά σου

17

Φαγώθηκες βρε κερατά κι όλο με καταριέσαι

γιατί ν’ αλλάξω το στρατί, μου λες κι όλο χτυπιέσαι  

πασόκους είχα στο μυαλό, στα μάτια, στο στομάχι

χρόνια πολλά χαράμισα και έχασα τη μάχη

18

Τη χάρη δε στην έκαμα στο κόμμα σου να ’ρθω

και το αμαγάριστο κορμί το ’θελα καθαρό,

την προκουπή τσ’ αριστεράς, τραγί μου ξέχασέ τη

και τρουτσκιστές που ματσαλάς είναι παλιομελέτη

19

Για τήραξε τα χάλια σας που ’στε χίλια κομμάτια

κι άφκε τσι μπλε, τσι πράσινοι να παίζουν στα χαρτάκια

βαλέ τραβάν οι απουδώ, άσσους τραβούν οι άλλοι

τράγε δεν πιάν’τι χαρτουσιά, σας φάγαν’ οι μεγάλοι

20

Γι’ αυτό σε λέω άφκεμε να φτιάξω τη δουλειά μου

το κόμμα του Καραμαλή το έκανα σεβντά μου

καλά να τα ’χεις τράγε μου σαν γίνω δήμαρχός σου

πριχού μι πιάσει η διάουλος κι βρεις του διάολό σου

21

Εκεί ο τράγος στάθηκε όρθιος κι αγριεμένος

κι η τρίχα του τσιτώθηκε και είναι οργισμένος 

τι να τον κάνει τώρα εκεί, να τον αποτελειώσει;

«μπα», σκέφτηκε μέσα του, «μόνος θα τα τεντώσει»

22

-Μπεεε! Μήτρο μου τσέλιγκα με τσι χαμένες μάχες

πόσα τσαρούχια χάλασες, ξεπάτωσες τσι ράχες

τώρα καημένε πλάλημα έχεις πολύ να κάνεις

κι απού τα πράσινα στα μπλε Μήτρο μου θα πεθάνεις

23

Φάε τη γλώσσα σου τραγί, αναθεματισμένε  

ξέρω τι έχεις κατά νου, κουκουδοπαθιασμένε

όλο για άκρα μου μιλάς και ληστοσυμμορίες

των κόκκινων πάντα ξεχνάς, άπειρες αμαρτίες

24

Χε! χε! Μπρρρ! χούι, χούι, εδώ τραγί, εδώ μαντρί

κοσιέψτε εδώ να νιώσετε του Μήτρου του κεντρί

πελεκισμένο το ’κανε στων πράσινων καμίνι

και με τα μπλε πασπάτεψε να κρύβεται η δίνη

25

Τα παραμύθια Μήτρο μου είναι για τα παιδάκια

μα συ τα χάφτεις, άμυαλε, σα να ’ναι κερασάκια

και μη μιλάς για κουκουδιές κι άλλα σαχλά μασλάτια

μη και ξυπνήσεις μέσα μου πάθια μου και ινάτια

26

Α χα! να σκάσεις κερατά, τη λύσσα σου να βγάλεις

και στο μυαλό σου φρόντισε πεισματικά να βάλεις

Δήμαρχο τράγε θα με δεις να σκάσει η συρλοϊά σου

κι από τη στάνη θα χαθούν οι γίδες τσι μπογιάς σου

27

-Χο! Μήτρο τρελάθκες κάμποσο ή το ’χασες τελείως

πε με να ξέρω να φερθώ άναρχα και αγρίως

στη στάνη τούτη Μήτρακλα είμαι η δραγουμάνους

και τα τραγιά μου, Δήμαρχε, τα έχω βετεράνους

28

Μπεε! μπιααα! γιουχάρισαν τα πρόβατα κι οι τράγοι  

και γύρω τους ξεκόλλησαν με πάταγο κι οι πάγοι

κι ο γάιδαρος εγγάρισε, σα να ’βγαζε το άχτι

προχτές τον ξυλοκόπησε ο Μήτρος με ινάτι

29

Ε χα! χούι! χούι! Γίδες άκσατε, δήμαρχο θε να δείτε

χι! χι!, χο! χο! τρομάρα μας, γίδες μου ξεστριφτείτε 

Μήτρο μ’ θα πάνου στο σταθμό να του ανακοινώσω

μπας και προυλάβου του ντουνιά στάλα να ξεστραβώσω

30

Και δε μι λες, ρε δήμαρχε χατίρια θα μας κάνεις;

Άκσα προχτές κι αμπήδησα καταμεσής τσι στάνης

που η δήμαρχους δεν έκανε χατίρια τσι δικοί του

κι οι κουμματάρχες Μήτρο μου του’ σφίξαν το λουρί του

31

Ιμείς, του είπαν, Μήτρο μου, σι βάλαμε στου Δήμου

και άρχοντα σι κάναμε να βοηθάς, παιδί μου

τουν κόσμου που ’ναι δίπλα μας να τον τακτοποιήσεις

κι τσι ιδιώτες με παρά μη τσι ταλαιπωρήσεις

32

Άκσα και γι’ άλλουν Μήτρο μου που έκανε δημάρχας

μα γρήγορα αποδείχτηκε πως ήτανε αρπάχτρας   

άκσε, ν’ ακούς τι άσκσανε, τα δύστυχα τ’ αφτιά μου  

πως πάλι θέλ’ να κατεβεί κι έχασα τα νερά μου

33

Κάλλιο να το ’χεις Μήτρο μου, μαζί μου να γκαρίζεις 

γαλάζιους και πράσινους αντάμα μ’ να αφουρίζεις

παρά να σ’ λένε κιαρατά κι άτιμε καιροσκόπε

που εξαπατάς τσι άμυαλους, βάρβαρε, δημοκόπε

34

Αστόησες τι έκανες στη στρούγκα των πασόκων

κι απέταξες στουν κάλαθο βαγγέλιο των όρκων

έτσι δε λες, βρε ντενεκέ, όπου σι παίζουν μπάλα

σι γλέπω κι αντραλίζουμε κι θα τα κάνου γυάλα

35

Για ταύτο σ’ λέω Μήτρο μου, άφ’ το δημαρχιλίκι

κάτσε στ’ αβγά σου πουτσαρά, πέτα κι του σαρίκι

κι του ντουνιά μην περγελάς και θα σε αφορίσει

θα σε ψοφήσει, Μήτρο αντί να σε ψηφήσει

            Κάτι πήγε να πει ο Μήτρος, μα μια δυνατή χλαλοή που ξεχύθηκε στη στάνη τον σταμάτησε κι αμέσως καπνός κι έντονη μυρουδιά απλώθηκαν παντού. Ο γάιδαρος είχε βάλει φωτιά στο ομοίωμα του πλανητάρχη και το μουλάρι ποδαρίζοντας τα μπουρλότα στη φωτιά άρχισαν να σκάνε «μπαμ!» «μπουμ!». Να πετάγεται ο Μήτρος τρομαγμένος, να διακόπτει τη ρητορεία του ο τράγος, ο γάιδαρος να γκαρίζει χαρούμενος, να πλησιάζει το Μήτρο και να του λέει:

36

-Άντες αφέντη μ’ να χαρείς, καλή σαρακουστή

κι αν είπαμις κι αν φάγαμις κι έχουμε αρπαχτεί

συχωρεμένος, Μήτρε μας, απ’ ούλους στου μαντρί

και του τρανού προέδρου μας κάψαμε του κεντρί

37

Μπεεε! βρόντηξε η στάνη με τα «μπαμ!», γέμισε από φως

και τα τραγιά παράταξη κάναν στο Μήτρο εμπρός

κι ο τράγος τον πλησίασε κι άπλωσε το ποδάρι

«κόλλα το Μήτρο μ’ αρχεγέ, της στάνης μας καμάρι»

38

Κι ο Μήτρος που όλο μούγκριζε, άφησε το θυμό του

του τράγου πόδι έπιασε κι ένα κέρατό του

«καλώς», του λέει γελαστός, «χρόνια πολλά σε ούλους

η Αποκριά μες στου μαντρί θε να γραφεί στους θρύλους…»

Γερμανία 09-03-2006 

Σημειώσεις!

(παλιο-μελέτη… παλιοσόι

ματσαλάς…μασουλάς

συρλοϊά… συνάφι, σόι

βρωμοτσαούλι…. βρομόστομα

Αστόησες… ξέχασες

πουτσαράς… λεβέντης, άξιος κλπ)

Ε .Ε.  Γερμανία  Μάρτιος 09 2006  www.fasoulas.de  Vaios@fasoulas.de