|
|
ΗΠΑ:
Το ξεσήκωμα των στρατηγών.
Τι
είναι εκείνο που κρατά τον Rumsfeld
στην εξουσία;
Ύστερα
από χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες
νεκρούς και τραυματίες στο “μέτωπο”
του Ιράκ, ο ένας μετά τον άλλο οι
απόστρατοι στρατηγοί ζητούν την απόλυση
του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Donald
H. Rumsfeld.
Του Θωμά Στεφ. Σάρα Washington. Θα
μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν ένα
φαινόμενο των καιρών, χωρίς ωστόσο και
να προσφέρει καμία απάντηση στα πολλά
ερωτηματικά που δημιουργεί το φαινόμενο
της διαμαρτυρίας και των καταγγελιών
μιας αυξανόμενης χορείας απόστρατων
στρατηγών του Αμερικανικού στρατού, οι
περισσότεροι των οποίων υπηρέτησαν και
διοίκησαν τις μονάδες εισβολής στο Ιράκ. Οι
πολιτικοί παρατηρητές στη Ουάσιγκτον
χαρακτηρίζουν το φαινόμενο σαν έκφραση
διαμαρτυρίας ενάντια στο τρόπο
διοίκησης του Αμερικανού Υπουργού
Άμυνας, χωρίς ωστόσο να διαφαίνεται και
κάποιο αντίδραση από το Λευκό Οίκο. Ένας
από αυτούς, ο στρατηγός Charles
H. Swannack,
ο νεότερος, ο οποίος ηγήθηκε των
Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων
κατά την εισβολή τους στο Ιράκ και
μάλιστα παρέμεινε στην ενεργή υπηρεσία
ως διοικητής της 82ας μονάδας
αλεξιπτωτιστών έως το 2004, την περασμένη
εβδομάδα ξαφνικά έγινε ο πέμπτος
απόστρατος στρατηγός του Αμερικανικού
στρατού ο οποίος ζήτησε δημόσια την
απομάκρυνση του Ramsfeld,
από το Υπουργείο. Την ίδια επίσης ημέρα
ένας άλλος απόστρατος στρατηγός ο John Riggs, ένωσε
και τη δική του φωνή με εκείνη των
συναδέλφων του για την ίδια αιτία. “Είμαστε
υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα
ενάντια στη διεθνή τρομοκρατία και να
κρατήσουμε τα ακρογιάλια μας ασφαλή από
αυτήν”, δήλωσε ο στρατηγός Swannack,
σε δημοσιογράφο, “πλην όμως δεν πιστεύω
ότι ο Υπουργός Άμυνας Rumsfeld, είναι το σωστό πρόσωπο για να διεξαγάγει
αυτό το πόλεμο, εάν αναλογισθούμε τα
τόσα σφάλματά του κατά την διάρκεια του
αγώνα ενάντια στον Σαντάμ του Ιράκ.” Ένας
άλλος πρώην διοικητής του στρατού στο
Ιράκ, ο στρατηγός John
batiste, ο
οποίος ηγήθηκε το πρώτο τμήμα πεζικού,
με δημόσιες δηλώσεις του την
προηγούμενη Τετάρτη επιτέθηκε εναντίον
του Υπουργού, ο οποίος εδώ και μήνες έχει
καταστεί το επίκεντρο πολιτικών
επιθέσεων και από τα δύο μεγάλα κόμματα
στην Ουάσιγκτον.
Εκείνο πάντως που παίζει σπουδαίο ρόλο
είναι το σημερινό ξεσήκωμα των
στρατηγών πολλοί των οποίων υπηρέτησαν
και ηγήθηκαν των στρατιωτικών δυνάμεων
των ΗΠΑ κατά την
εισβολή και κατοχή του Ιράκ, υπό την
διεύθυνση του Rumsfeld. Πολιτικοί
παρατηρητές πιστεύουν ότι οι
αντιδράσεις εναντίον του Υπουργού Rumsfed,
ξεκινούν από τις εμπειρίες ετών τις
σχετικές με το τρόπο διαχείρισης του
πολέμου από τη πολιτική διοίκηση, οι
οποίες στην πραγματικότητα
παραμερίζουν τους ενδοιασμούς των
στρατιωτών και τους υποχρεώνουν να
μιλήσουν, εναντίον επιχειρήσεων στις
οποίες συμμετείχαν και οι ίδιοι.
Πληροφορίες αναφέρουν για την
καθημερινή ανταλλαγή μιας καταιγίδας
ηλεκτρονικών μηνυμάτων μεταξύ των
απόστρατων στρατηγών και μιας
προσπάθειας να πεισθούν όλοι να πάρουν
θέση ζητώντας την απομάκρυνση
του βαλλόμενου έμπιστου Υπουργού του
Προέδρου Μπούς. Σχολιάζοντας τα
γεγονότα οι ίδιοι οι στρατηγοί, ωστόσο,
δήλωναν την άγνοιά τους για την ύπαρξη
κάποιας οργανωμένης εκστρατείας
εναντίον του υπουργού άμυνας. Θα πρέπει
να τονίσω ότι ενώ ορισμένοι απόστρατοι
στρατηγοί έπαιρναν ανοικτά θέση
εναντίον του υπουργού, άλλοι
μεγαλόβαθμοι αξιωματικοί πολλοί των
οποίων υπηρετούν ακόμα μα και ένας
αριθμός αποστράτων, αποφεύγουν να
πάρουν ανοικτά θέση και να εκφράσουν τις
ιδέες και τα αισθήματά τους, παρά μόνον
εάν ο συνομιλητής τους
δώσει διαβεβαιώσεις
ότι δεν πρόκειται να τους κατονομάσει.
Το σπουδαίο είναι ότι ορισμένοι από
αυτούς εκφράζουν δημόσια τους
προβληματισμούς και τους φόβους τους
για το τι πρόκειται να τους συμβεί εάν
ανοίξουν το στόμα τους και μιλήσουν
ανοικτά, ενώ
άλλοι ισχυρίζονται ότι θα προξενήσουν
ζημία στο στράτευμα εξ αιτίας της
συμμετοχής τους στη όλη υπόθεση, ενώ
άλλοι καλύπτονται πίσω από το σκεπτικό
ότι δεν συμβιβάζεται με την ιδιότητα του
στρατιώτη η ανταρσία εναντίον της
προϊσταμένης πολιτικής αρχής. Στην
πολεμική αυτή αντιδρά ο Λευκός Οίκος με
τη δικαιολογία ότι το όλο θέμα είναι
αποτέλεσμα της οξύτητας και των
νευρικών καταστάσεων που δημιούργησε ο
πόλεμος στο Ιράκ, ενώ γίνεται ξεκάθαρο
ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση
παραίτησης του υπουργού. Σύμφωνα
μάλιστα με τον εκπρόσωπο του Λευκού
Οίκου, ο Πρόεδρος πιστεύει ότι ο
υπουργός του επιτελεί ένα σπουδαίο έργο
σε μια δύσκολη περίοδο της ιστορίας του
αμερικανικού έθνους. Μεταξύ
των απόστρατων στρατηγών, ωστόσο, που
ζητούν την παραίτηση του Rumsfeld,
μερικοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι
ήταν σωστό για τις ΗΠΑ
να εισβάλουν στο Ιράκ.
Εκείνο το σημείο όμως που συγκλίνουν
οι γνώμες όλων είναι το ότι τόσο ο Rumsfeld,
όσο και οι συνεργάτες του πολλές φορές
παρενέβησαν χωρίς λόγο στο έργο των
στρατιωτών και αυτοί ήταν εκείνοι που
έλαβαν αποφάσεις για λογαριασμό των
στρατιωτικών αρκετές φορές μάλιστα και
ενάντια με τη
γνώμη των στρατιωτικών διοικητών. Η
διαμαρτυρία αυτή, εξ άλλου, φαίνεται να
έχει σχέση κατά ένα μεγάλο βαθμό με τις
αυξανόμενες στρατιωτικές απώλειες των
ΗΠΑ σε ανθρώπινο δυναμικό και
στρατιωτικό υλικό, χωρίς τη παραμικρή
ένδειξη ότι τρία χρόνια μετά την εισβολή
οι Αμερικανικές στρατιωτικέ δυνάμεις θα
έχουν τη παραμικρή δυνατότητα να
αποσυρθούν σε μεγάλους αριθμούς από τα
θέρετρα των μαχών του κατεχόμενου Ιράκ. Ανώτατοι αξιωματούχοι του πενταγώνου παράλληλα ενώ παραδέχονται ότι μία από τις αιτίες αυτής της “ανταρσίας” είναι ο εκρηκτικός χαρακτήρας του Υπουργού ο οποίος συχνά ξεσπά στους υφισταμένους του στρατιωτικούς, αρνούνται να παραδεχθούν ότι αιτία αυτής της κατάστασης είναι το γεγονός ότι ο Υπουργός αρνήθηκε να δεχθεί τη συμβουλή των στρατιωτικών του συμβούλων ή και ακόμα τους παράβλεψε και τους παραβλέπει προκειμένου να κάνει ότι ο ίδιος θεωρεί σωστό. Σύμφωνα μάλιστα με σύμβουλο του Υπουργό οι συγκρούσεις του με τη στρατιωτική ηγεσία είναι “συχνές”. Σύμφωνα
με την ίδια πηγή, ενώ υφίσταται μια
τεταμένη κατάσταση μεταξύ της
στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας,
πάντοτε προσφέρονται πολλές ευκαιρίες
στους στρατιωτικούς για στρατιωτικές
αποφάσεις οι οποίες μπορούν να
εφαρμοστούν ακόμα και εναντίον της
γνώμης της επίσημης πολιτικής ηγεσίας
των ΗΠΑ. Αντίθετα
με αυτή τη γνώμη υπάρχουν και ορισμένοι
απόστρατοι στρατηγοί οι οποίοι
υποστηρίζουν ότι τα γεγονότα και ο
χρόνος εργάζονται εναντίον του Υπουργού. Ενδεικτική
αυτής της νοοτροπίας είναι η φράση
απόστρατου στρατηγού ο οποίος
σχολιάζοντας τα γεγονότα
διερωτήθηκε εάν πραγματικά ανοίγουν
οι στεγανές πόρτες του καραβιού. Ο
ομιλητής αναφέρθηκε σε εκείνους που
διαμαρτύρονται και έκανε μια
αντιπαραβολή με το γεγονός ότι η θητεία
του Προέδρου Μπούς, λήγει σε μια τριετία.
“Το ρεύμα φαίνεται να αλλάζει, και οι
στρατιωτικοί αρχίζουν να βλέπουν το
τέλος αυτής της διοίκησης” τόνισε ο
ομιλητής. Θα
πρέπει να τονισθεί, ωστόσο, ότι μέχρι
στιγμής κανένας, εν ενεργεία, στρατηγός
δεν ακολούθησε το προηγούμενο των
απόστρατων συναδέλφων του να ζητήσει
την απομάκρυνση του Υπουργού, αντιθέτως
μάλιστα ορισμένοι στρατηγοί οι οποίοι
βρίσκονται στο στράτευμα αφήνουν να
φανεί η δυσφορία τους για την εναντίον
του Υπουργού εκστρατεία από την οποία
έχουν στρατολογηθεί και γνωστά ονόματα
του στρατιωτικού κατεστημένου των ΗΠΑ,
μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός Anthony
C. Zinni, ο οποίος
υπηρέτησε ως διοικητής των στρατιωτικών
δυνάμεων των ΗΠΑ, την δεκαετία του 1990,
προτού αποστρατευθεί από το σώμα των
πεζοναυτών. Άλλοι πάντως
αξιωματικοί οι οποίοι συνεχίζουν να
υπηρετούν στις στρατιωτικές δυνάμεις
της χώρας εκφράζουν τους φόβους τους ότι
εάν συνεχιστεί η εκστρατεία υπάρχει ο
κίνδυνος να πολιτικοποιηθεί το
στράτευμα και να χάσει το επαγγελματικό
του ήθος. Αρκετοί
είναι και εκείνοι οι οποίοι
ισχυρίζονται, τουλάχιστον σε προσωπικές
τους συνομιλίες ότι διαφωνούν με τον
τρόπο που η διοίκηση του Μπούς
χειρίζεται τον πόλεμο του Ιράκ.
Άλλοι ωστόσο επιμένουν ότι
ανεξάρτητα από τα προσωπικά τους
πιστεύω η
ανάγκη του σεβασμού για πολιτικό έλεγχο
πάνω στο στράτευμα απαιτεί να
παραμένουν σιωπηλοί και να μην
εκφράζουν την γνώμη τους. Ένας
από αυτούς ο υποστράτηγος John
Vines,
αναφερόμενος στις φωνές των συναδέλφων
του για την παραίτηση του Υπουργού
τόνισε “ υποστηρίζω τον Υπουργό Άμυνας,
εάν διαφωνήσω δημόσια με τη πολιτική
ηγεσία της χώρας, πιστεύω ότι θα πρέπει
να παραιτηθώ. Στην περίπτωση αυτή η
γνώμη μου θα είναι ιδιώτη.” Είναι βέβαιο
ότι ένα μέρος αυτής της αναταραχής
άρχισε με την άφιξη του Rumsfeld
στο πεντάγωνο στις αρχές του 2001.
Μια από τις πρώτες φροντίδες του
Υπουργού, την εποχή εκείνη ήταν να θέσει
υπό τον έλεγχο του πολιτικού τμήματος
τους στρατιωτικούς, οι διακηρύξεις του
για την ανάγκη δημιουργίας μικρότερου
και ευκολοκίνητου στρατού έγιναν αιτία
να δημιουργηθεί αντιπάθεια και έλλειψη
εμπιστοσύνης μεταξύ του Υπουργού και
πολλών υψηλόβαθμων στρατηγών, παράλληλα
ο εκρηκτικός χαρακτήρας του έγινε αιτία
για την δημιουργία αντιπάθειας. Μεταξύ
των απόστρατων στρατηγών είναι γνωστή
πλέον η πολιτική και η απαράδεκτη
τακτική του Υπουργού να μεταχειρίζεται
τους επιτελείς του κατά τρόπο
περιφρονητικό και απαράδεκτο.
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι όταν το 2003 ο
στρατηγός Eric Shinseki,
αρχηγός του επιτελείου την εποχή εκείνη,
κατέθεσε στην επιτροπή του Αμερικανικού
Κογκρέσου ένα μήνα πριν την εισβολή ότι
η στρατιωτική
κατοχή μιας χώρας προϋποθέτει
απαραίτητα την διάθεση αρκετών
εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, σε
αντίθεση με τους ισχυρισμούς του
Υπουργού, οι ισχυρισμοί του στρατηγού
διαψεύστηκαν δημόσια από τους
αξιωματούχους του πεντάγωνου. Όπως
όμως και εάν έχει η πραγματικότητα το
βέβαιο είναι ότι οι φωνές για την ανάγκη
παραίτησης του Υπουργού δεν πρόκειται
να σταματήσουν εδώ. Είναι δε βέβαιο ότι
αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των
ΗΠΑ που ένα κύμα απόστρατων στρατηγών
και επιτελικών στρέφεται δημόσια
ενάντια στην πολιτική ηγεσία της χώρας
και απαιτεί την παραίτηση του Υπουργού. Το
βέβαιο είναι ότι αυτές οι φωνές
διαμαρτυρίες γίνονται καθημερινά και
περισσότερες και δυναμώνουν όπως
ακριβώς και οι πράξεις βίας και οι
επιθέσεις των ανταρτών του Ιράκ ενάντια
στους άνδρες της δύναμης κατοχής και
τους ντόπιους συνεργάτες τους. Και θα
πρέπει να ομολογήσουμε ότι το όλο θέμα
έχει δημιουργήσει ένα πραγματικό
λαβύρινθο στο πρόεδρο Μπους, ο οποίος
πάνω στο Rumsfeld
εμπιστεύτηκε την κυριότερη δύναμη της
χώρας για να πατάξει τη διεθνή
τρομοκρατία, μια ενέργεια και μια
πολιτική απόφαση η οποία τελικά έδεσε
πισώπλατα κάθε στρατιωτική δυνατότητα
των ΗΠΑ να ξεφύγει από τα πλοκάμια ενός
πολέμου ο οποίος κοστίζει καθημερινά σε
ζωές, σε πολεμικό υλικό, σε εκατομμύρια
δολάρια και οδηγεί με μαθηματική
ακρίβεια στην οικονομική κάμψη των ΗΠΑ.
Και ενώ καθημερινά το θησαυροφυλάκιο
της Αμερικής αισθάνεται και περισσότερο
το βάρος μιας πραγματικά λαθεμένης
πολιτικής με όλες τις συνέπειες ενάντια
στα συμφέροντα και τις συνθήκες ζωής του
Αμερικανού εργάτη, για τον Αμερικανό
Πρόεδρο το μεγάλο ερωτηματικό είναι το
εάν και κατά πόσον η αλλαγή ενός
πολιτικού του συμμάχου και επιτελικού
στελέχους θα μπορούσε να βοηθήσει στην
ανεύρεση κάποιας διεξόδου από το
λαβύρινθο των πολεμικών επιχειρήσεων
στο Ιράκ και την ανοικτή πλέον ανταρσία
του Ιράν να μη δέχεται καν να συζητήσει
την απαίτηση της διεθνούς κοινότητας
για την αποφυγή επεξεργασίας πυρηνικής
τεχνολογίας. Είναι μια περίεργη
κατάσταση η οποία πρόκειται να
μετατραπεί σε έναν πραγματικό εφιάλτη
για τον Πρόεδρο και τους συνεργάτες του,
και το χειρότερο είναι το γεγονός ότι η
θητεία του λήγει ύστερα από μια ολόκληρη
τριετία. |