Πίσω στο ευρετήριο

Προσπάθεια αλλαγής της Εθνικής μας συνείδησης!

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ,

Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. εγγυήθηκε την καταβολή ποσού 28 δις Ευρώ, για την εξασφάλιση της ρευστότητας των ελληνικών Τραπεζών. Τότε το ΠΑΣΟΚ και τα προσκείμενα εις αυτό ΜΜΕ κατηγόρησαν την κυβερνητική αυτή ενέργεια, ως εξυπηρετούσα αποκλειστικώς τα συμφέροντα των Τραπεζιτών. Τώρα που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εγγύηση της καταβολής ποσού 30 δις Ευρώ για τον ίδιο λόγο, δεσμεύτηκε δε συγχρόνως ότι η εγγύησή του, θα φθάσει, αν χρειασθεί, μέχρι του ποσού των 100 δις Ευρώ - δηλαδή ποσό 10 δις μικρότερο εκείνου που δανείσθηκε η χώρα από την Τρόικα και το ΔΝΤ - τα άνω  ΜΜΕ  ευρίσκουν ορθή την κυβερνητική απόφαση και δεν την επικρίνουν.

Ο τέως Δ/ντής της εφημερίδος Times της Νέας Υόρκης παραδέχθηκε δημοσίως, ότι πολλά που γράφουν οι συνάδελφοι του, υπαγορεύονται από τους εργοδότες τους, που τους χρησιμοποιούν ως τις πλέον «ακριβοπληρωμένες πόρνες». Απέδωσε, δηλαδή, με τη γλώσσα της ωμής αληθείας, μια πραγματικότητα, η οποία στην Ελλάδα τείνει να επηρεάσει όλους τους τομείς της κοινωνίας μας, χωρίς να εξαιρείται και αυτός της μελέτης της ιστορίας.

Ο Κωνσταντίνος Παππαρρηγόπουλος γεννήθηκε το 1815 και απεβίωσε το 1891. Έζησε δηλαδή τους χρόνους της Επαναστάσεως και τη μετεπαναστατική περίοδο. Ως εκ τούτου η εξάτομη ιστορία του Ελληνικού Έθνους, την οποίαν συνέγραψε, είναι ένα θαυμαστό και πολύτιμο ιστορικό πόνημα, περισσότερο αξιόπιστο οιουδήποτε άλλου.

Ολίγα έτη προ του θανάτου του συνέγραψε το τελευταίο του έργο, επιγραφόμενο «Τα διδακτικότερα πορίσματα της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους», που δημοσιεύθηκε σε πρώτη έκδοση το 1899. Οι εκτιμήσεις του και τα βιβλία του, ως εγγύτερα προς τα γεγονότα της Ελληνικής Επαναστάσεως, έχουν ιδιαιτέρα ιστορική βαρύτητα και αποτελούν την πλέον σοβαρή πηγή.

Εν τούτοις οι τελευταίοι αυθαίρετοι αναθεωρητές της ιστορίας μας - υπό την διεύθυνση επιστήμονος του οποίου το επώνυμο στην τουρκική σημαίνει «τον πάσχοντα από φυματίωση» - σχεδόν αγνοούν τις εκτιμήσεις του άνω μεγάλου Έλληνος Ιστορικού, όπως και τα αφηγήματα των ιστορικών της επαναστάσεως (Κασομούλη, Φωτάκου, Σπυρομήλιου, Περρεβού, Σπηλιάδη, Σπυρίδωνος Τρικούπη, αλλά και τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και αυτού του Κολοκοτρώνη).

Έχει υποστηριχθεί από πολλούς (ομιλία ιδρυτή και εκδότη του περιοδικού «Ρεσάλτο» Ευθυμίου Παπανικολάου στο Δημαρχείο Αμαρουσίου 20-3-2011, ιδιοκτήτη ομώνυμης ιστοσελίδος) ότι μία από τις στρατηγικές επιλογές του διεθνούς κεφαλαίου και των μηχανισμών της νέας τάξεως είναι η παραχάραξη της ιστορίας της ανθρωπότητος και των εθνών, αλλά και η αλλοίωση της μνήμης των λαών.

Πράγματι εκπλήσσεται κανείς πώς συνέπεσαν το σχολικό βιβλίο της ιστορίας της κ. Ρεπούση, οι «ιστορικές τεκμηριώσεις» επιδοτουμένων μοντέρνων ιστορικών, μία τετράτομη φιλοτουρκική ιστορία των Βαλκανίων, οι παρεμβάσεις ορισμένων υπουργικών συμβούλων επί των βιβλίων στοιχειώδους εκπαιδεύσεως και η τελευταία προσπάθεια αναθεωρήσεως της ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει λογικώς αποδεκτό ότι ξαφνικά απεφάσισαν αυτοπροαιρέτως, ορισμένοι νέοι «ιστορικοί», να αλλάξουν την ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως και προθυμοποιήθηκε ομοίως ένας επιχειρηματίας να προβάλει το έργο τους και τηλεοπτικώς.

Διερωτάται κάθε σκεπτόμενος Έλλην, σε τί αποβλέπουν οι αναθεωρητές της ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως. Να μας αποκαλύψουν την αλήθεια ή να αλλάξουν τη συνείδησή μας; Από επιστολή του πρωτεργάτου της άνω προσπαθείας που δημοσιεύθηκε στην «ΚΑΘΗ­ΜΕΡΙΝΗ» της 27-2-2011, υπό τον τίτλο «Φράκο ή φουστανέλα», συνάγεται η επιδίωξη των αναθεωρητών. Λέγει: «...αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι η εκπομπή αυτή, άθελά της, θέτει επί τάπητος, όχι μόνο την ιστορία του 1821, αλλά προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία υπερβάσεως της καθηλωμένης συνειδήσεώς μας. Και αν δεν αλλάξει η συνείδηση του κάθε πολίτη η κάθοδος θα συνεχίζεται!».

Ομολογείται σχεδόν ότι επιδιώκεται η αλλαγή της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων. Να πιστεύσουμε δηλαδή ότι οι Έλληνες αγωνιστές δεν είχαν ως ιδεολογία την απόκτηση της Ελευθερίας, ότι ήσαν απλοί τρομοκράτες, ληστές και σφαγείς αθώων Τούρκων, και ότι όλοι εμείς έχουμε «οθωμανικό παρελθόν» και θα συνεχίσουμε την κάθοδο μας, αν δεν παύσουμε να πιστεύουμε την ιστορία μας και δεν αλλάξει η χριστιανική μας πίστη. Και μόνον αν γίνουν αυτά θα φορέσουμε φράκο αντί της φουστανέλας!

Όμως κατά σύμπτωση η κάθοδος της ελληνικής κοινωνίας άρχισε από το 1981, και εντάθηκε από τότε που λειτουργούν διάφορα Ινστιτούτα, όπως αυτό στο οποίο υπηρετεί ο αρχιτέκτων της ανωτέρω εκπομπής. Να σημειωθεί, ότι ο τελευταίος δεν αρκείται στην απλή διάψευση του γεγονότος ότι η Επανάσταση κηρύχθηκε στην Αγία Λαύρα, αλλά επιτίθεται και λαύρος κατά της Εκκλησίας, αποκαλών την άνω Ι. Μονή απλώς «λαύρα» - που σημαίνει φλόγα.

Η νέα μορφή του φασισμού, εκπορευομένη από ξένα οικονομικά κέντρα εξουσίας, προωθεί την ανασύνταξη της ιστορίας και την προσαρμογή της στις ανάγκες των συμφερόντων και σχεδιασμών των ισχυρών των ημερών μας. Η διάσκεψη της Πράγας το 2008 κωδικοποίησε ένα κείμενο οδηγιών σχεδόν παραχαράξεως της ιστορίας. Αυτό το κείμενο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει την αναμόρφωση σχολικών βιβλίων, την απαγόρευση των λαϊκών συμβόλων, την κατάρτιση νομοθεσίας για την ποινικοποίηση ορισμένων ιδεών κλπ.

Την περασμένη άνοιξη συγκροτήθηκε ομάδα «Συμφιλιώσεως των Ευρωπαϊκών Ιστοριών», με την συμμετοχή Ευρωβουλευτών και με στόχο την καθιέρωση του βήματος «Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης». Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι κάποιοι Έλληνες Ευρωβουλευτές, ομιλούν για την ελληνική ιστορία, ωσάν να μην είναι Έλληνες!

Στη βάση αυτής της «Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης» επιδιώκεται η ανάπτυξη συνεργασίας «Όλων των Εθνικών Οργανισμών», συμπεριλαμβανομένων και των επιστημονικών φορέων, καθώς και των ανεξαρτήτων ερευνητών και εμπειρογνωμόνων, προκειμένου να ανταλλαγούν εμπειρίες, αναλύσεις και πρακτικές, μεταξύ άλλων και του τρόπου με τον οποίον τα Κράτη-μέλη προάγουν τη συλλογική μνήμη, μέσω των εκπαιδευτικών τους προγραμμάτων.

Είναι φανερό, ότι σχεδιάζεται μία βάναυση αναδιατύπωση της ιστορίας. Έτσι εξηγείται γιατί η Επανάσταση του 1821 ονομάζεται από τους προπαγανδιστές της νέας τάξεως «Τρομοκρατία» και οι Έλληνες επαναστάτες «Σφαγείς». Ακόμη και το ποίημα του Σολωμού «Ύμνος στην Ελευθερία», αποτελούμενο από 158 τετράστιχα, που έχει μεταφρασθεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και έχει κινήσει παγκόσμιο ενθουσιασμό φωτισμένων ανδρών, όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο Γκαίτε, ο Λαμαρτίνος, ο Πούσκιν κ.ά., χαρακτηρίζεται από ορισμένους νέους, Έλληνες επιστήμονες, ποίημα «βίας και τρομοκρατίας»!

Όμως ο Σολωμός με ένα μόνον τετράστιχο κατόρθωσε να εκφράσει το πνεύμα και το μεγαλείο της Επαναστάσεως του 1821: «Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη - των Ελλήνων τα ιερά»!

Οι αναθεωρητές της ιστορίας ομιλούν για «εθνικιστικούς μύθους». Είναι μύθοι ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας, το Μεσολόγγι, ο χορός του Ζαλόγγου, ο Νικηταράς, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Κανάρης, η βαρβαρότητα των Τούρκων δυναστών, το παιδομάζωμα, οι αυτοθυσίες του Σαμουήλ, και του Καψάλη, και πολλών άλλων μαρτύρων του αγώνος για την ελευθερία;

Οι αυτοί αναθεωρητές, για να πλήξουν την συμβολή του κλήρου στους αγώνες για την ελευθερία, μάχονται να μας αποδείξουν, ότι το «κρυφό σχολειό» ήταν μύθος. Δεν ανέχονται την διατήρηση της εθνικής συνειδήσεως και της γλώσσης από τον χριστιανικό κλήρο. Αλλά και δεν μας εξηγούν πώς διατηρήθηκε η ελληνική γλώσσα και η εθνική συνείδηση των Ελλήνων, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Μήπως τους είχαν οι Τούρκοι κολέγια και σχολεία και δεν το γνωρίζουμε;