Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως “πολιτικός κεραυνός εν αιθρία”, καθώς σύσσωμη η αντιπολίτευση του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου του Καναδά, υπερψήφιζε πρόταση μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά της κυβέρνησης. Από την ώρα εκείνη οι πολιτικές εξελίξεις άρχισαν να παίρνουν νέες διαστάσεις δεδομένου ότι η χώρα βρέθηκε ν α διακατέχεται από  προεκλογικό πυρετό. Οι πολιτικές εξελίξεις όπως ήταν επόμενο δημιούργησαν δύο διαφορετικά στρατόπεδα στοχασμού μεταξύ των Καναδών. Το ένα από αυτά εμφανιζόταν ενθουσιασμένο επειδή πίστευε ότι επιτέλους δινόταν η ευκαιρία στους Συντηρητικού του κ. Χάρπερ, οι οποίοι ασκούσαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια, ως κυβέρνηση μειοψηφίας, να επιτύχουν να πείσουν τους Καναδούς ψηφοφόρους να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση τους να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση έτσι ώστε να μπορέσει να επιβάλει πολιτικές της δικής της φιλοσοφίας και προτίμησης, και όχι να είναι υποχρεωμένη, κάθε φορά, να υπόκειται στην ανάγκη των συμβιβασμών. Παρά δε τους ισχυρισμούς  και των τριών πολιτικών κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο όλων των Καναδών, (το ένα από τα κόμματα του κοινοβουλίου, εκείνο της ομάδας των διασπαστών Κεμπεκουά, διεκδικεί την ψήφο μόνον των ψηφοφόρων της γαλλόφωνης επαρχίας του Κεμπέκ, διακηρύσσοντας τις προθέσεις του να διασπάσει την Καναδική ομοσπονδία με την ανακήρυξη ενός ανεξάρτητου κράτους-έθνους του γαλλόφωνου Κεμπέκ), ότι ήταν απόλυτα προετοιμασμένα για την εκλογική εκστρατεία, στην πραγματικότητα οι μόνοι που έδειξαν άμεση αντίδραση και φάνηκαν οργανωμένοι με προεκλογικό σχέδιο, ήταν οι κυβερνώντες Συντηρητικοί. Λιγότερο, μα με σοβαρή οργάνωση εμφανίστηκαν και οι έθνο-σοσιαλιστές του NDP, οι οποίοι επέδειξαν μια άμεση οργανωτική αντίδραση με μια καταπληκτική και μάλλον θα έλεγα πληθωριστική καμπάνια πληροφόρησης, κυρίως των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οι φιλελεύθεροι του πανεπιστημιακού δάσκαλου του Χάρβαρντ Δρ. Ιγνάτιεφ, μολονότι ήταν οι διακινητές των πολιτικών εξελίξεων, αρχικά έδειξαν σημάδια αδυναμίας, γρήγορα όμως κατόρθωσαν να ξεπεράσουν αυτές τους τις αδυναμίες και να συμμετάσχουν σαν ισότιμοι των άλλων. Θα πρέπει να σημειωθεί, στο σημείο αυτό ότι ο μεν κ. Χάρπερ με τους Συντηρητικούς του στράφηκαν αρχικά στα μέλη των νέο μεταναστών την ψήφο των οποίων διεκδικούν ως η μόνη παράταξη που τους εκπροσωπεί. Σε μια, μάλιστα, από τις πρώτες πολιτικές εμφανίσεις του υπηρεσιακού πρωθυπουργού κ. Χάρπερ, κλήθηκαν να συνομιλήσουν με τον πρωθυπουργό εκπρόσωποι των σημαντικότερων μέσων ενημέρωσης των εθνοτήτων. Στην συνδιάσκεψη εκείνη παρακάθισαν δύο ημερήσιες εφημερίδες που εκδίδονται στην Κινεζική γλώσσα, μία Ουκρανική, μία Πολωνέζικη, μία Ιταλική, μια Περσική, μία Ινδική και η επιθεώρηση “Πατρίδες” που υπηρετεί την ελληνόφωνη κοινότητα του Καναδά. Ανοίγοντας τη συζήτηση ο πρωθυπουργός κ. Χάρπερ, και απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους αναφέρθηκε στις επιτυχίες της κυβερνητικής πολιτικής κυρίως στον οικονομικό τομέα. Τόνισε ότι ο Καναδάς την Πέριο αυτή της μεγίστης οικονομικής κρίσης, και εξ αιτίας του οικονομικού σχεδιασμού της κυβέρνησης, κατόρθωσες να βρεθεί στην κορυφή των μεγάλων βιομηχανοποιημένων οικονομιών της γης και τόνισε με έμφαση την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, προκειμένου να μπορέσει η χώρα τελικά να ξεπεράσει τη κρίση. Παράλληλα δεν παρέλειψε να αναφερθεί πάνω στην μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης του την οποία χαρακτήρισε δίκαια και ρεαλιστική. Ακολούθησε ένα κύκλος ερωτήσεων από τους παρακαθήμενους στην συζήτηση, με θέματα τα οποία άπτονταν διάφορες πτυχές της καθημερινής ζωής στον Καναδά. Ο κ. Χάρπερ απάντησε με προθυμία σε όλους εξηγώντας την κυβερνητική πολιτική και τους στόχους της. Μεταξύ εκείνων  που απηύθυναν ερώτηση στον Πρωθυπουργό ήταν και ο αρχισυντάκτης της Επιθεώρησης “Πατρίδες”  ο οποίος αναφέρθηκε στα προγράμματα των υπολοίπων κομμάτων στον οικονομικό τομέα και την πιθανότητα της αύξησης της φορολογίας, εκ μέρους των, εάν κερδίσουν τις εκλογές, και την  πρόθεση τη δική του πρόθεση να περικόψει την φορολογία ακόμα περισσότερο. “Αναγνωρίζω ότι η χώρα μας κατά την διάρκεια της πρόσφατης οικονομικής κρίσης κατόρθωσε να ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη και να παρουσιαστή παντοδύναμη. Και αυτό βέβαια οφείλεται στη δική σας κυβέρνηση και πρέπει να πιστωθεί σε σας. Έχοντας, όμως,  υπ’ όψη το γεγονός του μεγέθους του δημοσίου χρέους και κυρίως του παθητικού σκέλους του εθνικού ισολογισμού, διερωτώμαι κ. Πρωθυπουργέ, πως θα μπορέσετε να ανταποκριθείτε στις ανάγκες εξυπηρέτησης αυτού του χρέους και με ποια δυνατότητα, εάν προχωρήσετε στην εφαρμογή των σχεδιασμών σας περαιτέρω μείωσης των φορολογικών συντελεστών, κάτι που θα είναι πολύ καλό για του καταναλωτές και γενικά τους πολίτες, όχι όμως και το κρατικό θησαυροφυλάκιο.” Απαντώντας ο κ. Χάρπερ τόνισε ότι η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να κάνει καμία περικοπή στην φορολογία των πολιτών στο επόμενο διάστημα, πέραν εκείνων που ήδη έχει εφαρμόσει. Παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κονδύλια ώστε να μπορέσει τώρα να μειώσει το δημόσιο χρέος, καθώς η οικονομία δείχνει να ξεπερνά λίγο, λίγο την κρίση. Τα άλλα κόμματα υπόσχονται να αυξήσουν την φορολογία, συμπλήρωσε ο ομιλητής, εμείς όχι και για αυτό Θωμά σε διαβεβαιώ.

Όποια όμως και εάν είναι τα πολιτικά σχέδια και οι προγραμματισμοί των κομμάτων η πραγματικότητα είναι μία και μόνη, στα χρόνια που διαχειρίστηκε την εξουσία του Καναδά η κυβέρνηση του κ. Χάρπερ, η χώρα παρουσίασε μια πρωτόγνωρη οικονομική ευμάρεια, ενώ οι υπόλοιπες χώρες της Δύσης πάλευαν καθημερινά για να επιζήσουν, αρχής γενομένης από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τον γίγαντα γείτονα του Καναδά, οι οποίες πραγματικά αντιμετωπίζουν ένα πολιτικό και οικονομικό χάος.

Είναι γεγονός ότι παρά τις μεγάλες προσπάθειες των κομμάτων της αντιπολίτευσης να ανατρέψουν την γνώμη των εκλεκτόρων γύρω από τον τρόπο διακυβέρνησης των Συντηρητικών, οι προσπάθειες αυτές είχαν ελάχιστη, εάν όχι, καμία επιτυχία. Ακολούθησαν δύο τηλεοπτικές εμφανίσεις των τεσσάρων διεκδικητών της εξουσίας κατά την διάρκεια των οποίων τα μεν κόμματα της αντιπολίτευσης προσπάθησαν να ξεγυμνώσουν τους Συντηρητικούς από τους μύθους της καλής διακυβέρνησης, ενώ από τη δική του πλευρά ο ηγέτης των Συντηρητικών κατόρθωσε με αρκετή ευελιξία να ξεπεράσει τους σκοπέλους και να ξεφύγει από τα διασταυρωμένα πυρά της αντιπολίτευσης, χωρίς μεγάλες ζημίες. Για άλλη μια φορά Ο κ. Χάρπερ επανέλαβε την επιθυμία του να κατορθώσει να κερδίσει από τις κάλπες την πολυπόθητη πλειοψηφία. Η αντιπολίτευση, ωστόσο, συνέχισε να κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι δεν έδειξε κανένα σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατίας και του κοινοβουλίου. Ότι έλαβε σοβαρές αποφάσεις και τις εφάρμοσε, παραβλέποντας τελείως το κοινοβούλιο  προς το οποίο επέδειξε περιφρόνηση και κανένα σεβασμό.

Παρ’ όλα αυτά όλες οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δίνουν στους Συντηρητικούς ένα προβάδισμα 10 εκατοστιαίων μονάδων έναντι των Φιλελευθέρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης και διπλάσια σχεδόν  από του Νέο Δημοκράτες του NDP. Είναι μια διαπίστωση μελαγχολική για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία δυστυχώς, οδήγησαν τη χώρα σε μια περιττή εκλογική αναμέτρηση η οποία δεν δημιούργησε καμία διαφορά ή και διαφοροποίησε το πολιτικό τοπίο, το οποίο εμφανίζεται να παραμένει το ίδιο με εκείνο το προ των εκλογών, εκτός βέβαια και εάν την τελευταία στιγμή οι Καναδοί ψηφοφόροι αποφασίσουν να προσφέρουν με την εμπιστοσύνη της ψήφου τους την πολυπόθητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στον Stephen Harper, τον πολιτικό που δημιούργησε πολιτική ιστορία διακυβέρνησης της χώρας με συνθήκες κυβέρνησης μειοψηφίας, και που όμως δεν κατόρθωσε, παρ’ όλα αυτά, να πείσει τους Καναδούς ότι θα πρέπει να τον εμπιστευτούν.